Ergens in mij is er een klein, nou ja...nog te groot, stemmetje die me influistert: Nee. JIJ niet. Jij verdient helemaal niks, je mag niks, blijf jij maar braaf thuis. Alle andere mensen mogen mooie dingen zien, beleven en voelen, maar jij niet.
Slaap slecht, alsof mijn borsten me verstikken en ik merk dat ik dan niet uitgerust ben. Dus dan moet ik daar OOK weer wat aan doen. Andere slaaphouding (of borstverkleining). Wel is mijn boek uit.
Gisteren mijzelf opgedragen om een eindje te gaan fietsen. Jemig de pemig zeg....een eindje fietsen, hoe moeilijke opdracht is dat. Nou..opstappen...gottegottegot....en dan vaart maken en gaaaaaaaaaaaaaaaaaaan. Ga dan. Hup!! Fietsen, meer spierkracht kweken. Doorgaan. Fietsen. Oh...ben ik al hier? Doorfietsen, door door door.... en stap op. En af. En op. En door.
U leest wel dat genieten ervan er geheel bij in geschoten is. Niks genieten. Dat is voor andere mensen. De ANWB-dezelfde-regenjacken mensen.
Oh en ik voel me dan ook nog schuldig dat ik door het slechte slapen zo 'laat' aan de dag begin. Want ik 'moet' dan om 09.01 uur in de trein ergens naar op weg (weet niet waarheeennn) zijn. Om leuke dingen te doen. Oh wat zou ik graag even naar een strand willen, maar ja...daar wonen die enge ex-werkgever en zijn biatch. Dus nee...daar durf ik ook niet heen. Stel dat ze me kunnen zien vanuit hun huis. Maar dat kaartje dat had ik in mijn overmoed gekocht en dat is natuurlijk weer zonde van mijn geld om er niet iets mee te doen.
Oh en jij met je domme timing, spontaan...dat werkt niet. Andere mensen hebben wel een gevulde agenda. Of een leven. Je weet het en toch blijf je het doen. Sukkel. Sterker nog...je ben een egocentrisch wijf met niks te melden, geen leven, geen werk. Nada noppes niks. Je kan beter ermee stoppen. Gewoon, met alles.
Moeilijk hoor zo'n ingebouwde depressie-fluisteraar.
Maar ga er niet naar luisteren; mijn dappere thermosflesje koffie staat klaar. Ik MOET iets doen vandaag. Ga eruit; ga leven!! Schlep je naar de bushalte, ga naar een station en lach in Godsnaam om je zielige zelf. Die helemaal niet zielig is, maar best wel dapper.
7 opmerkingen:
Zeker dapper. Het spook in jezelf negeren en toch gaan met die banaan. Soms is geluk een keuze, door te genieten van wat is.
Klinkt wel weer fijn! Neem een scootmobiel, net als Vlasje, dan lijkt het leven een stuk leuker te zijn.
(En stop maar met zeuren).
Brigitte is weer geweldig en jij hebt heerlijk met VMH gewandeld las ik ook bij haar. Je bent goed bezig.
♡♥♡♥♡♥
Zwaar hè als je niet van de mooie en leuke dingen mag genieten van jezelf en tegen alles opziet? Doe waar jij je goed bij voelt en kijk niet naar anderen. Het is jouw leven en alleen jij kan dit doorbreken.
Ik heb je een paar jaar niet gevolgd en niet alleen jou maar niemand in blogland, dus ik weet ook niet wat zich de laatste jaren afgespeeld heeft en wat je allemaal mee gemaakt hebt. Maar vanaf nu ga ik je weer volgen hoor
Kom op, iedereen mag genieten van wat hij/zij wil, dus jij ook!
Hoop dat je echt op stap bent gegaan!
Ik fiets ook niet altijd lekker.. mijn zadel staat hopelijk eindelijk goed... dus weer oefenen ook. Komt wel weer!
ohh jee, wat erg zeg,
ik vind je al wel heel erg dapper dat je het kunt opschrijven, je weet ik zou graag wat voor je doen, wil j e een doel om maar toe te reizen kom maar naar hier,
kleine stapjes beginnen en steeds meer, ik weet zeker dat jij dat verdiend, laat dat stemmetje de rambam krijgen...
dikke knuffel
❤
Een reactie posten