Groen als gras

De eerste keer weer de grasmaaier uit de schuur halen en dan dat geluid van de grasmaaier, maar vooral de geur van vers gemaaid gras. Dat is anders, indringender dan dat je wat kantjes knipt. Of ze eraf loopt.

Heb maar een ieniemienie postzegelgrasveldje, maar het genoegen van die geur...heerlijk!

Foto van Pixabay

En wat ik nog prettiger vind is dat ik me had voorgenomen om dat te doen vandaag, als tuintherapie, -vooral veel buiten zijn en met je handen in de planten en aarde - en dat het ook gedaan is. Op tempo elfendertig, maar heerlijk blik op oneindig en verstand op nul en maaien maar. En daarna met de bladhark harken en de kanten bijknippen.

Zag dat de buxusmot er nog steeds is. Op mijn allerlaatste buxusstruik, helaas een grote bol/struik. De mussen gebruiken 'm als snackbar, zitten er met tientallen tegelijk in, maar er valt denk ik en zo te zien niet echt tegenop te eten. Dus nadenken over wat ik daar dan voor vast groen item neer wil zetten.

Een clubje kennissen probeerde een afspraak te plannen en wat grappig, het ging weer net als voorheen. Degene met kind kon echt niet zeggen of ze over een maand wel een oppas kon regelen en ging eerst nog met vakantie en de anderen konden ook niet op voorgestelde data, want ook allemaal eerst nog met vakantie. Ik had al aangegeven dat ik een vrij lege agenda heb. Zeg maar geheel leeg. Haha! Vorige keer duurde het een half jaar voordat er een afspraak stond en ik moet me nu inhouden om niet weer 100 data te sturen; waarop ook weer niemand kan. Ik merk het wel. Heb aangegeven dat ik nul afspraken heb, dus altijd wel kan. Niet meer teveel willen regelen of misschien is het wel controleren. Laat maar los; er komt vanzelf wel een datum uitrollen. Of niet.

Heeee....ik heb al het hele jaar 'vakaaaaanzie volgens sommigen. Alleen hoef ik er niet heen te vliegen. Of een andere taal te leren, noch koffers in te pakken.

En hoe lekker was het dat ik vanochtend een kop koffie buiten kon drinken. Gratis terras. Alleen mis ik dan dat ik mensen kan kijken. Wat altijd leuk is. Misschien een spiegel in de tuin ophangen?

En lunch op het terras. Kon nog net een Sardines-salade maken, want de koelkast is een beetje leeg. Hoezee voor de voorraadkast. En mijn fantasie.

Wel nog met mijn jas aan allemaal, want nog niet echt lekker warm, maar goed voor de vitamine D (die ik ook al standaard slik).

Ga straks mijn formulieren van de fanclub nog maar eens goed doorlezen over hoe lang het duurt voordat ik wat hoor. Want om nou elke dag met vreze de brievenbus te horen klepperen dat is niet echt goed voor mijn stresslevels. En ik wil niet mijn dagen zo laten bepalen hierdoor.