Wat een afknapper.....want deze zin hoor ik bij iedere verkoper aan de deur...En iemand met een i-pad onder zijn arm of een in te vullen formulier bij de hand, dan weet ik al hoe laat het is. En de rebelse vrouw in mij heeft dan eigenlijk zin om ENORM te schrikken. Op de grond te vallen, schuimbekkend, wit weg te trekken...Jemig...wat een schrik..(Zo maar iemand aan de deur he...een live mens, weet u wel hoe lang dat geleden is!!).
Ik mocht zomaar 2 loten ontvangen, wat leuk he.
Nou nee...zo leuk vind ik dat niet.
Oeps...dit antwoord stond niet in zijn script. (Hee....leer mij scripten herkennen)...zoveel mogelijk "Ja" momenten creeeren. Zodat de gemindfuckte potentiele klant straks geen Neen meer kan zeggen want hij is geprogrammeerd op Ja.
Waarom niet? (Fout....daar ga je geen ja mindset mee krijgen....).
"Joh...dat soort dingen interesseert me totaal niet, dus fijne dag verder en succes".
Raar he...dat ik bij dat soort moment geheel assertief ben (en er ook nog de vileine humor van inzie) en bij momenten dat het nog veel nodiger is, ik terugval in de rol van 'braafkaas' of stom lelijk dik kind.
Nog genoeg werk aan de winkel.
7 opmerkingen:
Hier nog zo één...
Laatst zo'n snelle energie(ke) babbelaar ook met drie woorden van de deur gejaagd, maar als het erop aankomt, of liever gezegd op mij persoonlijk, ben ik net zo traag en braaf.
Tot vandaag, het is klaar en ik ben er klaar mee. Daar ga ik aan werken, daar teken ik (wel) voor:>)
Succes en zet 'm op, jij ook!
Groetjes,
Jeanneke.
Jaren geleden heb ik eens gesolliciteerd bij een bedrijf zonder te weten, wat het inhield, werd aangenomen en toen bleek, dat het om colportage ging, deur aan deur leuren met een aanbieding, ik weet niet eens meer waarvan.
Ik ging op stap met een leuke jonge knul, die de beste dag in zijn "carrière" heeft gehad, want hoewel ik zelf geen woord heb gezegd aan de deuren, straalde ik blijkbaar zoveel vertrouwen uit, dat die dag heel veel mensen erin trapten.
Hij gelukkig, want het bracht geld in het laatje, maar voor mij was dit avontuur eenmalig!
Tijdens het evaluatie-gesprek na die dag werd mij bijna gesmeekt om toch te blijven en werd mij een prachtige toekomst voorspeld als teamleider en nog zo wat carrière-perspectieven.
Ik heb vriendelijk bedankt voor de eer!
Wat ik mij nog wel herinner, was de intense troosteloosheid van het clubje, wat langs de deuren moest, er moest brood op de plank komen, linksom of rechtsom, dus maar langs de deuren leuren met een product, waar ze geen enkele connectie mee hadden.
Sindsdien ben ik altijd vriendelijk als zo iemand aan de deur komt, maar bespaar hen het praatje.
Callcenteragent ben ik ook 3 maanden geweest en zo ongeveer gillend gek weggegaan, maar colporteur zijn is in mijn ogen nog een graadje erger door deze ervaring van 1 dag colporteren.
Het is geen kritiek op je post en had ik die dag niet meegemaakt, had ik er waarschijnlijk hartelijk om gelachen, maar ook die mensen proberen een inkomen te verdienen, deur na deur...
Heb je overigens al eens nagedacht over vrijwilligerswerk?
Zelf deze week in de bieb een oudere vrouw geholpen met wat instellingen op haar tablet en telefoon, mensen ontmoet, gesprekjes gevoerd en geloof me, het versterkt je zelfvertrouwen, dat je best nog iets te bieden hebt ;)
Groetjes Lily
Ik heb nu een briefje op de deur dat collectanten welkom zijn. Maar dat ik niet aan colportage of donateurwerving mee werk. Wel zo rustig, want er zijn hier zo ongeveer wekelijks mensen die langs de deuren gaan.
VeggieMo
een geen verkopers aan de deur sticker is gratisss te verkrijgen bij vara kassa.
Ik heb er een hekel aan, aan de deur flauwekul.
Hier lopen de energiemannetjes met van die goedkope pakken de deur plat.
Als je hier alvast "nee" tegen kunt zeggen, bespaar je jezelf alvast een hoop ellende. Dus, schouderklopje! En dan door met de rest...
Mja,ik zeg meteen dat ik niets via de deur regel...en als het heel warm is bied ik ze een waterijsje aan(ook de postbode) en bij vreselijke regenbuien en kou mogen ze een kop thee drinken(niet in mijn huis maar in bijgebouwtje). Maar verder neem ik niks van hen aan. De arrogante kwasten zeggen altijd nee, de mensen die per ongeluk in dit baantje terecht kwamen zeggen ja,...en daar heb ik dan best leuk gesprekje mee.
Een reactie posten