Als een kind zo blij

Eigenlijk is dat niet zo ingewikkeld. Als je je remmingen maar thuis laat.

Opgepast op kleinkind en er zou ook nog een monteur komen want de verwarming deed het niet. Maar mam...jij bent dat soort temperaturen gewend he...dus je zult het niet koud vinden in huis.

Dat klopte inderdaad. Maar ik heb dan ook geen klein kind in huis en een ruime speklaag en kies er bewust voor om de kachel niet te hard te branden vanwege de kosten.

Had bij zo'n prijsklapper kinderlaarsjes gezien en dacht uiteraard direct aan kleindochter. Wat heerlijk om lekker samen door de bladeren te stappen en niet eraan te hoeven te denken dat je schoenen vies worden. Dat soort dingen moet je sowieso niet aan denken als je lekker buiten bent.

De monteur zou nog later komen dan de planning, dus hoppa eerst maar richting het park. Kleindochter zag de laarsjes (saai blauw, maar het ging mij om het concept, niet het 'plaatje', want daar betaal je direct 2 x zoveel voor) en deed ze direct - met wat hulp - aan. Ze pasten!

En dan van die grappige lompe passen door die laarzen. Hahah....je kon me meteen al wegdragen. Of ons aanmelden bij Ministry of Silly Walks.
Maar hup, naar buiten. De wagen mee, maar in het park lekker 'los'.

Och...ik smolt zowat. Ieder blaadje was bijzonder. Ze keek naar boven en je zag de verwondering op haar gezichtje. Wat een prachtige bomen Oma. Parmantig liep ze met twee mooi geelgekleurde blaadjes in haar beide handjes verder. We schopten door de bladeren, liepen lekker raar, we keken naar een lief hondje en mijn vage plan om ook nog langs de speeltuin te gaan liet ik maar varen, want de monteur zou komen en al het geloop en geschop duurde langer - heerlijk hoor - dan even met een wagen een eindje lopen. Maar ik vond het voor haar zo'n heerlijke ervaring.

Dacht ook aan een kinderliedje wat mijn ouders op een LP hadden. Voor een broertje gekocht geloof ik met een kinderkoortje op de achtergrond. Altijd als het herfst is dan denk ik aan dat liedje.

De monteur kwam gelukkig vroeg (altijd tussen x en y en hij kwam meer rond x dan y) en kon het probleem na een uurtje oplossen. Er was iets kapot en dat moest gerepareerd worden. 

Daarna voelde de vloer weer heerlijk warm en was het tijd om een verhaaltje voor te lezen en kleindochter lekker te laten slapen, want volgens haar vader was ze al heel vroeg op die ochtend. Dus wel toe aan wat rust. 

Haalde het voorleesboek te voorschijn en ze luisterde met haar eigen grote speelgoedkonijn in haar armen naar het verhaal over een konijn en zijn autootje. En toen moest ik het nog een keer voorlezen (uiteraard hahah), wat ik graag deed. Daarna ging ze zonder morren lekker slapen. 

Toen ze wakker werd speelde ze met haar Duplo lieveheersbeestjes-auto en de rest van de duplo die ze al had. Ik denk dat mijn 'Latte Factor' mijn kleindochter is, want al dat educatieve speelgoed zoals Duplo...zo leuk om haar ermee te zien spelen. Los, vast, los vast..met het autootje lekker door de vensterbank rijden, over de tafel...vroem vroemm vroemmmm.

Oh ja...had ook nog een paar potloden en tekenblok meegenomen. Leuk Oma, maar die potloden zijn toch echt een tikkie te lang voor mijn handjes. Hahah....maar ik heb toch wel mooi haar eerste kunstwerkje in mijn bezit. 

Toen kwam haar moeder uit haar werk en zo hartverwarmend te zien hoe blij ze allebei zijn om elkaar weer te zien. Net als toen een tijdje later ook haar vader thuiskwam. 

Ik bleef eten en kreeg ook nog een bakje Rendang mee voor vandaag. Wat lief allemaal. Toen naar het station gelopen en lekker richting huis. Een volle dag, maar ik merk dat ik zo blij wordt van de puurheid van Oma zijn. 

En weer een beetje het kind in mij te ontdekken. 

Vandaag rustig aan doen, maar zullen velen zeggen...mensch dat doe je al tijden lang! Nou en.