In het kader van vier uw feestdagen mag ik morgen volgens Social Media Singles Day vieren!
Hoera. Wat is het fijn om alleenstaand te zijn.
Nooit iemands vieze sokken meer te hoeven wassen of van de grond oprapen;
Nooit verplicht naar voetbal hoeven kijken;
Zelf de baas van de afstandsbediening zijn;
Eten wat je wil;
Wanneer je wil;
Diagonaal in bed kunnen liggen;
Muziek horen die alleen jij mooi vindt;
Kleding dragen die bij jou past, niet bij de smaak van je partner;
De hele week soep eten als je dat wil;
Of je banksaldo je dat opdraagt;
Altijd zelf alle (zware) klussen in huis doen op jouw manier en tijd;
Geen schoonmoeder;
Tel uw zegeningen is het aloude gezegde. Dus in plaats van alle uren van eenzaam op de bank te tellen, kijk ik naar dit lijstje. Zo lang alweer alleen dat ik totaal ongeschikt ben om me nog aan iemand aan te passen (denk ik). Hooguit Latten. Hahaha...wat fantaseer ik nou. Rien ne va plus.
Bij een winkel voor BH's krijg je Singlesdag korting. Of leveren ze dan maar 1 cup af?
Vandaag vieren we trouwens de Dag van de Mantelzorgers. Kijk, dat is pas iets om je petje voor af te nemen.
Vaak zijn mantelzorgers mensen die dat als vanzelfsprekend doen. En waar de last soms te zwaar voor wordt, maar ja....wie doet het anders. De zorg is tamelijk uitgehold, want we moeten allemaal zelf zorgen dat we een mantel om ons heen hebben of die mantel zijn.
Mijn moeder zorgde voor haar moeder, die geen liefdevolle of aardige moeder voor haar was. Ze had liever haar andere dochter, waarmee ze - volgens mijn moeder - de leuke dingen deed - winkelen, ergens koffie drinken, nieuwe kleren kopen. Die tante woonde niet in de buurt, dus was het vanzelfsprekend dat alle zorg op mijn moeders schouders kwam liggen.
Mijn moeder mocht dan de zware dingen doen, regelen, boodschappen halen, mee naar de huisarts, de was, op stel en sprong langskomen als mijn Oma in paniek was en op het laatst zorgen dat er een plek voor mijn Oma werd geregeld in een Verpleeghuis omdat het uiteindelijk te gevaarlijk werd voor haar om nog zelfstandig te wonen. Het werd gezien als plicht en weinig uit liefde. Mijn Oma was nogal egocentrisch en 'zag' niet het verschil in omgaan met mijn moeder of mijn tante. Zo waren de rollen vastgelegd, al in de jeugd van mijn moeder en zo werden ze gespeeld. Jarenlang. Of het nou uitkwam of niet.
Herinner me nog hoe ze ieder weekend op zondagen altijd bij mijn ouders wilde zijn en ook was. Anders duurde de zondag zo lang. Zichzelf vermaken kon Oma maar moeilijk. Nou ja...ze breide hemdjes voor de zwartjes.
Toch wel apart, want ik heb mijn ex-schoonfamilie nog nooit in zo'n zelfgebreid hemd zien lopen.
4 opmerkingen:
...ik ben al 46 jaar soms meer en soms minder gelukkig getrouwd. Heerlijk vind ik het als mijn partner mij een avond, dagje of weekend, weekje alleen laat!
Hij vindt het leuk als ik een weekend of een weekje met een vriendin op stapga, voor mij. Genieten van het alleen zijn zoals ik dat doe, zegt hem niets. Hij is als enig kind opgegroeid en ik als 4E in een rij van 10.
Ben vanaf 1997 mantelzorger geweest voor mijn vader en moeder en later alleen voor mijn moeder. Dat is de periode geweest waarin ik mijn ouders echt heb leren kennen en het was een verrijking! Sneu voor jouw moeder!
Briljant, die bh met 1 cup.
Ik hou van mijn Hubbie maar zou wel eens alleen willen zijn. Dat ben ik nooit geweest. Vanuit huis getrouwd en nu alweer 45 jaar samen. Ik ken dat niet alleen wonen. Dus ik weet ook niet hoe het voelt. Geweldig logje!
Liefs Joanne
Alleen wonen kan heerlijk zijn. Na mijn scheiding voelde ik dat pas echt goed, al was ik voor die tijd ook regelmatig alleen in Holland. Al die voordelen die je opnoemt kloppen wel, al vind ik er een aantal niet onoverkomelijk hoor. Maar in een relatie waarin je gewaardeerd wordt om wie je bent, je eigen baas blijft over je geld en het je gegund wordt om ook af en toe alleen op vakantie te gaan, is gezelschap van een lieve partner wel heerlijk hoor. Zeg nooit nooit lieve Cellie!
Een reactie posten