De wekker ging vroeg in de ochtend, maar nog steeds helemaal bewolkt zo te zien. Toch maar contactlenzen ingedaan, dik vest aan en beter kijken. Was dat geen open stuk? Oh nee...dikke donkere wolk. In het Noord-Oosten zou de storm het best te zien zijn. Ook richting het westen gekeken, maar ook daar dikke wolken en geen heldere hemel.
De volgende keer is pas in
Maar besef ook dat die vallende sterren er wel degelijk waren. Alleen zag ik ze niet door de bewolking. Net als soms de bewolking in mijn hoofd. Waardoor ik schitterende dingen niet 'kan' zien.
Foto van Pixabay
Vanochtend merkte ik dat ik de koffie die ik aan het maken was, ook weer echt rook. Wat heerlijk!
Blijven kijken naar alle mooie en kostbare maar niet met geld aan te schaffen zaken doen me goed. En de humor blijven inzien van bepaalde situaties.
Net even een rondje naar het postkantoortje gelopen. Wat een slappe benen nog. Eigenlijk twijfelde ik nog of ik het wel zou doen; een verjaardagskaart naar een familielid van mij sturen. Zij reageert niks, noppes, nada op mijn berichten dat ik me nog te ziek of eigenlijk niet op mijn gemak voelde een tijd terug, of op mijn kerstwensen of nieuwjaarswensen. Dat voelt tamelijk
Nou ja...toch maar een kaart en postzegel aan haar besteed, maar voelt een beetje als Parels voor de zwijnen.
5 opmerkingen:
Dan zeg ik maar even dank je wel voor de kaart, en de tijd en energie die je in familie steekt, ook als ze het zelf niet (kunnen) zeggen.
Het is 2085. Anders zou je nu wel heel erg oud zijn ;-)
Haha....zo oud doen mijn hersens. Heb 't verbeterd.
Dank!!
Als je de kaart verstuurd is het uit je hoofd. Anders blijft het maar hangen. Jij hebt je van je goede kant laten zien en wat een ander ermee doet is niet jou probleem.
Fijne dag!
Carla
Een reactie posten