Aangeraakt

Een vriendin van mij volgt een opleiding tot masseur en nodigde me uit als proefkonijn. En daarnaast ook gewoon voor de gezelligheid.

Had ik verleden week een ervaring met aangeraakt worden, maar dan geheel niet op een warme en aandachtige manier in de Tietenpletterbus, nu zou mijn hele lijf worden aangeraakt. En dat vond ik op de een of andere manier eng.

Qua aanraken en lichamelijkheid is mijn leven nogal schraal. Ja...ik ben geen melaatse in een leprozenkolonie hoor, dus mijn kinderen omhelzen me en kusjes van kleinkind, maar las ooit ergens iets over huid-armoede. En zo voelt dat. Altijd alleen zijn levert een soort van huid-armoede op.

Maar wat was het een fijne ervaring. Ook omdat ik haar al zo lang ken en volledig vertrouw.
De massagetafel was stevig genoeg (ook voor mij), het was even wennen met je hoofd in zo'n donut te liggen, maar ik ontspande en gaf me over aan de ervaring. Ze vertelde achteraf dat ze een uurtje bezig was geweest. Geen idee van de tijd.

Was ook fijn dat ze niet heel poezelig aanraakt, maar stevig masseert. Dat voelt prettig en mijn lijf kan dat goed aan. Wat voelde het ontspannend en zalig!!
Ze vroeg nog of ik ergens niet aangeraakt wilde worden en ik gaf aan dat ze dat Happy End maar moest laten zitten dit keer.

Zo direct even stemmen, dan heb ik mijn burgerplicht ook weer gedaan. Had halve plannen om ergens heen te gaan, maar bij nader inzien kan ik beter hele plannen maken en dat een andere dag doen.

Wat een verschil als de zon schijnt, dan ziet de wereld er toch weer wat vriendelijker uit.