Piekerprinses

Mijn innerlijke Piekerprinses werd midden in de nacht toch weer wakker. Even mijzelf toegesproken dat mijn piekeren over werk-gerelateerde zaken NUL effect heeft. Men bedacht dat iets direct ingevoerd moeten worden in het systeem, ook al blijkt achteraf dat ze bij een ander loket thuishoren, of niet echt behoefte hebben aan een advies of afspraak.

Dat is mij niet gelukt om alles in te voeren, teveel, ondanks de hulp van een collega  en ik vond het wel prima zo. Ben op tijd naar huis gegaan (dat klopt ook niet, een half uur later dan normaal zou zijn) en ik moet mijn handen vastbinden dat ik toch niet even dit weekend die achterstand inhaal en dan maandag sticker van de juf krijg. Nee, nee, nee.

Heb al gezegd dat invoeren niet appeltje eitje is en tralala, zo klaar. Maakte niets uit; nu invoeren graag. Alles.

Snollebollekesmanagement. We gaan naar links...oh nee....nu gaan we naar rechts. (En we komen uiteindelijk niet van de plaats af). Nog steeds mensen ziek, nu langdurig zo het lijkt en dus voor mij geen zicht op extra ondersteuning. 

Dus bedacht dat ik mijn vrije weekend echt als oplaadweekend mag, nee MOET gebruiken. Ga eens die dag anders beginnen dan normaal. Niet te lang in je veilige bed blijven hangen, maar op tijd eruit en genieten van wat er allemaal kan op zo'n vrije dag. Hahah...Hoe dan? Geen idee, maar vond het wel inspirerend. Goed om mijzelf een beetje te prikkelen. 

Eerst de was in de machine (dat is normaal) en daarna fiets pakken en naar het grote winkelcentrum en toch maar wel dat online gekochte shirt terugbrengen. Want ik hou niet van kunststof en van stretch. Stond misschien wel leuk, maar ik weet hoe onprettig dit materiaal in warmere tijden zit. Dus doe maar niet. Dan ga ik het toch niet echt met plezier dragen. Of zweet teveel erin. Terugbrengen! Hup! Doen! 

En wilde ook eerst even langs de telefoonreparatiewinkel, want ook mijn batterij van mijn telefoon liep sneller leeg dan normaal. Met de fiets kan ik die bij die winkel in de buurt zetten, geen grote drukte nog zo vroeg en ik nam me ook voor  om tijdens het wachten op de reparatie ergens een kopje koffie te gaan drinken. In plaats van thuis.

Nou...wat een hoop ANDERS!!! (Niet de trein naar Parijs genomen of met een lekkere vent de hort op)

Telefoonwinkel was nog dicht, was er toch echt ruim na de openingstijd, maar denk dat de eigenaar nog geen zin had. Dus eerst maar shirt terugbrengen en dan gaan we gewoon lekker NU die koffie drinken. 

Daarna (jammer dat mijn app niet werkte, dus geen korting, maar ja...wie het breed heeft laat het breed hangen) een mascara in de aanbieding gekocht (voor de armere tijden haha!, maar ook gewoon omdat naast lippenstift dit iets is wat ik graag gebruik, maar dan wel van een fijn merk, waar ik geen klonters van in mijn wimpers van overhoud) en kreeg nog wat lekkere samples mee. Altijd fijn. Voel ik toch weer een beetje gezien (nee joh....potentiele klant die lekker geld uitgeeft!). En wat ruiken die papieren in dat tasje heeeerlijk. 

Liep de andere kant op van ons winkelcentrum, dus niet de kortste weg terug, maar even bij een winkel gekeken wat er hing. Want had het inmiddels al behoorlijk warm met winterjas en dunne trui gekregen. Zin in lente-spul. Vooral toen de zon begon te schijnen. Zin in verandering.

Even out of the box denken toen ik ergens leuke linnen shirts zag. Op een afdeling waar ik niet hoor te shoppen. Maar daar heb ik niets mee. Waren mooi Genderneutraal. Gaat om het materiaal en kleur. Want draag de hele winter al lange vesten. Dat kleed mooi af, maar wat dan in de lente en zomer. Te dikke lagen dan kook ik over, maar een mooi silhouet, daar houd ik wel van. Dus al in mijn hoofd bedacht hoe ik dat dan zou willen creëren. Zonder vest, maar wel dat extra laagje. Wat alsnog in een tropische zomer uitgaat. 

En kocht een vers gebakken Turkse Pide met heerlijke vulling met spinazie en peper voor de lunch (nog warm mevrouw!) en liep terug naar de telefoonwinkel. De eigenaar gaf me aan dat de batterij nog niet aan zijn einde was en ik nog geen nieuwe nodig had.

Nou ja...dat is fijn. En helemaal prettig dat hij  iemand is die niet even makkelijk geld wil verdienen. 

Thuisgekomen was de was klaar en kon ik die heerlijk buiten ophangen. Heel stom, maar van de was buiten ophangen word ik ook altijd blij. Wapper maar lekker droog, dan kan alles straks weer in de kast.

Krant een stukje gelezen, buiten op mijn terras, met nog een kopje thuiskoffie erbij. En die Pide. Heerlijk.

In een tuin wat verderop is men een oude appelboom aan het snoeien. Nu. Dat is helemaal niet de tijd. Want alle bloesems zitten er nu aan en hoppa...zaag zaag zaag  en weg is alles. Misschien zagen ze die hele boom wel om. 

Wat ik ook wel snap, want die boom is veel te groot voor een rijtjeswoning-tuin. Jaren laten groeien en groeien, zonder te snoeien en dan is hij opeens veel te groot en vooral hoog. 

Maar wel zonde van die boom. Hoop niet dat er zo'n tegeltuin komt met 1 pot met uhm...iets groens en dan een grote grijze lounge-set. Maar ja, het is dan wel niet mijn smaak; kennelijk vinden heel veel mensen dit wel mooi en fijn (weinig onderhoud).

De was weer van de droogmolen kunnen halen. En meteen opgeruimd. Altijd fijn dat doorpakken, want manden vol wasgoed dat heb ik al jaren niet meer (voorheen wel hoor). Alleen nu nog een stapeltje te strijken slopen. 

Beetje ingekakt en als de zon uit de tuin is, dan voelt het kil. Maar al met al wel een tevreden gevoel over vandaag. Wat minder opgejaagd in ieder geval. Of eigenlijk ik liet me niet opjagen.

Nu is het buiten weer grijs en kil. Moet ik echt even de oplaad-energie uit mijn tenen halen.