Untouchable

Hoe doen jullie dat, of liever nog, kunnen jullie het je voorstellen als je al jaren niet meer aangeraakt bent. Niet begeerd, niet opgewacht, niks. Iemand die in scheiding ligt vertelt me nu al dat hij dat aspect zo mist en het is voor hem pas een paar maanden aan de gang.

Niemand die je in zijn/haar armen neemt. Je streelt. Je ziet. Echt ziet. Of die blij is je weer te zien. Waar je je verhaal bij kwijt kan, die naar je luistert (of doet alsof hij luistert, maar wel op tijd knikt of ja zegt). En nee....kinderen tellen niet. Dat is een ander soort liefde.

Ik heb gelezen dat pubers, omdat ze graag aangeraakt willen worden, maar dan niet meer door hun ouders, daarom zo lang onder de douche staan. En onder de douche natuurlijk waar ze makkelijk hun hormonale drang kwijt kunnen.

Soms denk ik dat ik beter zo'n kostuum aan kan doen. Dan is het gewoon duidelijk. Zo'n zwarte jurk, zwarte kousen (oh nee...dikke panties of maillot bedoel ik, kousen is weer te sexy) en dan zo'n kolletje om mijn nek. Wit.

Net een eindje gefietst. Veilig op de fietspaden, waar je nergens hoeft af te stappen voor een kruisende weg of autoverkeer. En soms bedacht ik een omweg, zodat ik zeker wist geen stoplichten tegen te komen. Had ik natuurlijk niet op de schapen gerekend, maar die bleven braaf op de dijk. En die andere schapen, die toch heel veel op blonde koeien leken, maar er stond een bord "Pas op; schapen!", dus als de gemeente het zegt zullen het wel schapen zijn, die bleven ook braaf grazen.

Er was niet veel volk op mijn route; ik denk dat op zaterdagmiddag de boodschappen moeten worden gehaald en de stad in wordt gegaan om te shoppen. Al zal dat volgende week wel helemaal het geval zijn als de kinderbijslag weer wordt gestort.

Nou is mijn boodschappen-budget tot het einde van de maand nog een kleine € 25,-- en ik heb nog wel genoeg in huis om dat zeker te redden, maar andere zaken, kopje koffie hier, truitje daar, dat moeten we maar niet doen. En om nu naar een andere stad te reizen, met OV, is budgettechnisch niet zo slim. Wel fijn, niet slim.

Anders voel ik me net die Krekel uit dat sprookje, die geen rekening houdt met de winter, maar in de lente en zomer lekker heen en weer springt.....Nu heb ik pas in de herfst van leven ingezien dat ik wat beter voor de mier in mijzelf mag zorgen, maar niet het Mierezuur wil hebben wat deze dame aan het einde van deze fabel even over de Krekel uitspuwt.

Zonder opvrolijkers namelijk zou het leven enorm saai zijn.

De krekel sjirpte dag en nacht, zo lang het zomer was,
Wijl buurvrouw mier bedrijvig op en neer kroop door 't gras
"Ik vrolijk je wat op," zei hij. "Kom, luister naar mijn lied."
Zij schudde nijdig met haar kop: "Een mier die luiert niet!"

Toen na een tijd de vrieswind kwam, hield onze krekel op.
Geen larfje of geen sprietje meer: droef schudde hij zijn kop.
Doorkoud en hongerig kroop hij naar 't warme mierennest.
"Ach, juffrouw mier, geef alsjeblieft wat eten voor de rest

Van deze barre winter. Ik betaal met rente terug,
Nog vóór augustus, krekelwoord en zweren doe 'k niet vlug!"
"Je weet dat ik aan niemand leen,"
Zei buurvrouw mier toen heel gemeen.

"Wat deed je toen de zon nog straalde
En ik mijn voorraad binnenhaalde?"
"Ik zong voor jou," zei zacht de krekel.
"Daaraan heb ik als mier een hekel!
Toen zong je en nu ben je arm.
Dus dans nu maar, dan krijg je 't warm!"

Wie leeft van kunst gaat door voor gek.
Vaak lijdt hij honger en gebrek.

Maar goed: de weinige mannen die ik op mijn fietsroute zag, fietsen allemaal met iemand, in dezelfde jas, aan hun zijde. Of alleen en dan zag ik alleen een flits van een helm voorbijkomen op dunne bandjes. Toen mijn voorbips me vertelde dat het wel weer fijn was geweest, fietsen, reed ik dus maar weer huiswaarts. En zie dat het nog redelijk vroeg in de middag is.

En dan moet ik toegeven, dat ik op dit soort momenten mijn auto enorm mis. Gewoon instappen, wegrijden en hoppa....naar dat water in de buurt - net te ver voor mij om te fietsen, of nog eens kijken of de ex minnaar thuis is - net te ver om te fietsen, of hoppa...naar een leuk tuincentrum aan het water, of gewoon naar mijn familie. Of vrienden. Of die leuke cursus doen, maar te ingewikkeld om te fietsen of met OV.

Maar met nog geen enkel uitzicht op betaald werk is nu investeren in een auto geen optie. Ik wil nu heel graag wat ouwe gevulde sokken hebben; voor de winter. Trouwens...half blind autorijden is ook niet echt handig, dus ook al had ik een auto....zou ik 'm nu nog niet kunnen gebruiken..hahaha....Dus uiteindelijk moet ik niet zo zeuren.

Dus misschien toch onderstaande optie overwegen; nu nog maar even een klein boodschapje in de buurt doen. Heel klein, maar nu is het nog in de reclame dus dat scheelt weer. Kom ik toch nog onder de mensen. Onder een man zal wel niet lukken vandaag.