zaterdag 27 september 2014

Untouchable

Hoe doen jullie dat, of liever nog, kunnen jullie het je voorstellen als je al jaren niet meer aangeraakt bent. Niet begeerd, niet opgewacht, niks. Iemand die in scheiding ligt vertelt me nu al dat hij dat aspect zo mist en het is voor hem pas een paar maanden aan de gang.

Niemand die je in zijn/haar armen neemt. Je streelt. Je ziet. Echt ziet. Of die blij is je weer te zien. Waar je je verhaal bij kwijt kan, die naar je luistert (of doet alsof hij luistert, maar wel op tijd knikt of ja zegt). En nee....kinderen tellen niet. Dat is een ander soort liefde.

Ik heb gelezen dat pubers, omdat ze graag aangeraakt willen worden, maar dan niet meer door hun ouders, daarom zo lang onder de douche staan. En onder de douche natuurlijk waar ze makkelijk hun hormonale drang kwijt kunnen.

Soms denk ik dat ik beter zo'n kostuum aan kan doen. Dan is het gewoon duidelijk. Zo'n zwarte jurk, zwarte kousen (oh nee...dikke panties of maillot bedoel ik, kousen is weer te sexy) en dan zo'n kolletje om mijn nek. Wit.

Net een eindje gefietst. Veilig op de fietspaden, waar je nergens hoeft af te stappen voor een kruisende weg of autoverkeer. En soms bedacht ik een omweg, zodat ik zeker wist geen stoplichten tegen te komen. Had ik natuurlijk niet op de schapen gerekend, maar die bleven braaf op de dijk. En die andere schapen, die toch heel veel op blonde koeien leken, maar er stond een bord "Pas op; schapen!", dus als de gemeente het zegt zullen het wel schapen zijn, die bleven ook braaf grazen.

Er was niet veel volk op mijn route; ik denk dat op zaterdagmiddag de boodschappen moeten worden gehaald en de stad in wordt gegaan om te shoppen. Al zal dat volgende week wel helemaal het geval zijn als de kinderbijslag weer wordt gestort.

Nou is mijn boodschappen-budget tot het einde van de maand nog een kleine € 25,-- en ik heb nog wel genoeg in huis om dat zeker te redden, maar andere zaken, kopje koffie hier, truitje daar, dat moeten we maar niet doen. En om nu naar een andere stad te reizen, met OV, is budgettechnisch niet zo slim. Wel fijn, niet slim.

Anders voel ik me net die Krekel uit dat sprookje, die geen rekening houdt met de winter, maar in de lente en zomer lekker heen en weer springt.....Nu heb ik pas in de herfst van leven ingezien dat ik wat beter voor de mier in mijzelf mag zorgen, maar niet het Mierezuur wil hebben wat deze dame aan het einde van deze fabel even over de Krekel uitspuwt.

Zonder opvrolijkers namelijk zou het leven enorm saai zijn.




De krekel sjirpte dag en nacht, zo lang het zomer was,
Wijl buurvrouw mier bedrijvig op en neer kroop door 't gras
"Ik vrolijk je wat op," zei hij. "Kom, luister naar mijn lied."
Zij schudde nijdig met haar kop: "Een mier die luiert niet!"

Toen na een tijd de vrieswind kwam, hield onze krekel op.
Geen larfje of geen sprietje meer: droef schudde hij zijn kop.
Doorkoud en hongerig kroop hij naar 't warme mierennest.
"Ach, juffrouw mier, geef alsjeblieft wat eten voor de rest

Van deze barre winter. Ik betaal met rente terug,
Nog vóór augustus, krekelwoord en zweren doe 'k niet vlug!"
"Je weet dat ik aan niemand leen,"
Zei buurvrouw mier toen heel gemeen.

"Wat deed je toen de zon nog straalde
En ik mijn voorraad binnenhaalde?"
"Ik zong voor jou," zei zacht de krekel.
"Daaraan heb ik als mier een hekel!
Toen zong je en nu ben je arm.
Dus dans nu maar, dan krijg je 't warm!"

Wie leeft van kunst gaat door voor gek.
Vaak lijdt hij honger en gebrek.



Maar goed: de weinige mannen die ik op mijn fietsroute zag, fietsen allemaal met iemand, in dezelfde jas, aan hun zijde. Of alleen en dan zag ik alleen een flits van een helm voorbijkomen op dunne bandjes. Toen mijn voorbips me vertelde dat het wel weer fijn was geweest, fietsen, reed ik dus maar weer huiswaarts. En zie dat het nog redelijk vroeg in de middag is.

En dan moet ik toegeven, dat ik op dit soort momenten mijn auto enorm mis. Gewoon instappen, wegrijden en hoppa....naar dat water in de buurt - net te ver voor mij om te fietsen, of nog eens kijken of de ex minnaar thuis is - net te ver om te fietsen, of hoppa...naar een leuk tuincentrum aan het water, of gewoon naar mijn familie. Of vrienden. Of die leuke cursus doen, maar te ingewikkeld om te fietsen of met OV.

Maar met nog geen enkel uitzicht op betaald werk is nu investeren in een auto geen optie. Ik wil nu heel graag wat ouwe gevulde sokken hebben; voor de winter. Trouwens...half blind autorijden is ook niet echt handig, dus ook al had ik een auto....zou ik 'm nu nog niet kunnen gebruiken..hahaha....Dus uiteindelijk moet ik niet zo zeuren.

Dus misschien toch onderstaande optie overwegen; nu nog maar even een klein boodschapje in de buurt doen. Heel klein, maar nu is het nog in de reclame dus dat scheelt weer. Kom ik toch nog onder de mensen. Onder een man zal wel niet lukken vandaag.



















16 opmerkingen:

Elisabeth zei

Het lijkt me vreselijk wanneer er niemand is in je leven .Het is mijn grootste nachtmerrie om mijn man te verliezen ,dan zal ik echt eenzaam zijn !!

Anoniem zei

Eerlijk blogje. Zit al jaren in hetzelfde 1 persoonsbootje, maar heb er geen problemen mee. Een vrouw kan ook in haar eentje prettig leven en zichzelf plezieren, Een relatie geeft ook vaak veel mindere zaken, dus zelden ideaal. Laat mij maar soleren.

Anoniem zei

Ik ben ook jaren alleen.Juist het gemis doet zo zeer...(in mijn geval vlak na elkaar kind,man en vriendin verloren) Ik mis het knus tegen elkaar aanzitten op de bank, voor iemand koken, gewoon samen een stukje fietsen...Ik zit niet te springen om een relatie. Wel om weer contacten te hebben, maar dat is verdraaid moeilijk, iedereen heeft al zijn vaste clubjes.

Nietzomaarzooo zei

Ieder voordeel hep zijn nadeel inderdaad. Maar jezelf plezieren geeft toch een ander effect dan dat je dat aan iemand anders overlaat. Het suprise-effect is toch stukken minder alleen. :)

Nietzomaarzooo zei

Zover is het gelukkig nog niet toch? Count your blessings dus.

Elisabeth zei

Doe ik zeker !!

Anoniem zei

Ik ben sinds 6 weken weer alleen na een 5 jaar durende LAT-relatie en ik heb het er nog heel moeilijk mee. Dat komt voor een groot deel ook door de manier waarop er een einde kwam aan mijn relatie: hij had besloten dat hij liever iemand voor 24/7 om hem heen had en was voordat wij samen op vakantie gingen al (stiekem) op internet aan het rondkijken. Kort na onze vakantie was hij weer een dagje bij mij en 's middags vertelde hij dat hij de volgende dag een date had. Die mededeling kwam voor mij als een donderslag bij heldere hemel. Die hele dag had mij nog lopen knuffelen. Ik heb nooit gemerkt dat hij "ongelukkig" was. Zelf had ik samen met hem heel oud willen worden...
Op dit moment ervaar ik een mix van gevoelens waarbij het gemis aan mijn "maatje" waar ik zo lekker tegen aan kon kruipen, toch wel het grootst is.
Natuurlijk ben ik ook boos en gekwetst, maar het ontbreken van "samen" overheerst heel sterk.
Het liefst zou ik direct weer een relatie willen, maar dat zou absoluut onverstandig zijn. Dus "behelp" ik me maar met de mooie herinneringen van de afgelopen 5 jaar, want die kan hij me niet meer afnemen!

Uithuilen en uiteindelijk mijn weg weer proberen te vinden is waar ik nu voor ga. Verder probeer ik me te focussen op het feit dat er nog een heel stuk leven voor me ligt en dat ik zelf verantwoordelijk ben voor mijn geluk. En dat ik voor mijn geluk niet afhankelijk hoef/zou moeten zijn van een man.
Tja, het was een harde les, maar je bent nooit te oud om te leren; ik ben pas 59 ;-) . Kun je nagaan hoe wijs ik zal zijn als ik 80 ben!

gr. Mia

Fabiooltje: zei

Ik heb het ook een jaar of vijf gehad. Sindsdien geef ik vaker knuffels aan mijn oma, die weduwe is. Misschien heeft zij namelijk ook wel eens behoefte aan zo'n knuffel, net als ik dat wel eens had. Sterkte er mee, hoor!

mariimma zei

Liever alleen dan eenzaam binnen een relatie, is mijn motto....

Anoniem zei

Ik herken dat wel, de huidhonger. Soms heb ik (15 jaar gescheiden, laatste kortdurende relatie 2007) er wel eens last van.... Dan denk ik.. Dat wil ik weer en ga op een datingsite.
Dom natuurlijk..
Ondertussen weet ik dat dat het verkeerde moment is...

Sterkte en (helaas een virtuele) knuffel.

Anoniem zei

ook al jaren alleen , eerst door een scheiding ruim 10 jaar alleen geweest, daarna een lat-relatie van 7 jaar en nu alweer ruim 2 jaar weer alleen, ik vind het geen ramp ,kan me goed redden en goed alleen zijn ,maar toch ,met feestjes ,vakantie en uitstapjes zou ik het wel weer leuk vinden om eens met iemand samen iets te ondernemen. een beetje aan het daten op een dating site voor 50 plussers, maar de een heeft het alleen maar over zijn ex, de ander wil gelijk samenwonen , de derde heeft nog kleine kinderen (de 2e leg noem ik dat maar) en daar zit ik ook niet meer op te wachten om weer gebonden te zijn omdat de kinderen komen, kleinkinderen vind ik niet erg die ma je verwennen en hoeven niet opgevoed te worden. en dan zijn er nog de mannen die eigenlijk helemaal niet op zoek zijn naar een relatie,maar iemand zoeken voor de sex en dan heb je nog een groep die maar een paar jaar ouder zijn dan ik en al iemand zoeken waarmee ze op de bank achter de geraniums willen gaan zitten. zo eentje trof ik er zondag, het was best gezellig , ook omdat het mooi weer was en het geen straf was om lekker een stuk te gaan wandelen, hij wilde al gelijk handjes vasthouden, niet aan mij besteed bij een eerste ontmoeting en verder liet hij het praten aan mij over, waardoor ik dus steeds meer ging praten , ik vroeg hem naar zijn kinderen en kleinkinderen, daarover vertelde hij in het kort wat, over zijn werk vertelde hij in het kort wat , over zijn vorige relaties vertelde hij kort wat, alleen over zijn laatste vrouw die overleden was werd hij wat opener en vertelde hij dingen met meer gevoel. met andere woorden hij was eigenlijk nergens enthousiast over en ik kreeg het gevoel dat hij eigenlijk iemand zocht die de kar ging trekken, dus zou zeggen wat er in het weekend zou gaan gebeuren ,waarheen met vakantie , wat te eten en wat aan te trekken zodat hij geen beslissingen hoefde te nemen en alleen maar achter de ander aan kon lopen. dat is niet wat ik zoek ,ik zoek iemand die ook met ideeen komt , die enthousiast is over de mensen in zijn omgeving, die ineens roept zullen we gaan fietsen of onverwachts zegt ,ik heb zin om een visje te gaan halen of naar de dierentuin te gaan. dus toch maar weer alleen , dat is dan toch weer beter dan een relatie met zomaar iemand omdat je niet alleen wilt zijn. en wie weet wat je tegenkomt als je niet meer zoekt. Ans

Nietzomaarzooo zei

Ans, heel erg bedankt voor je reactie, maar ik vind het moeilijk te lezen omdat je geen punten, komma's en alinea's gebruikt. Nu is het alsof je in een adem doorpraat, terwijl ik zeker weet dat ook jij even pauzes tussendoor neemt. :)



Nietzomaarzooo zei

Ja, die simpele dingen inderdaad, even willen delen met iemand hoe je dag was. Of een aai over je hoofd.

OpnieuwBeginnen zei

Volgens mij komt de staatsruif de 2e weer langs. Dat is nog best lang voor 25 euro.
Succes.

Anoniem zei

oh sorry, ik schrijf schijnbaar net zo als ik praat hihi, zal er rekening mee houden de volgende keer Ans

Nietzomaarzooo zei

Het wisselt; ww gaat per 4 weken en schuift iedere keer dus een stukje op. Maar mijn geld is al binnen. Wil gewoon binnen budget blijven en dat gaat prima lukken.