dinsdag 22 maart 2016

Vrouw met zwarte hond

Soms zie ik 'm weer zitten, op de deurmat bij de voordeur; die zwarte hond wil toch weer naar binnen.

En hoe ik honden ook ben gaan waarderen, deze hond kan beter in zijn eigen kennel blijven. En ik moet zorgen dat ik het hier zo onaantrekkelijk mogelijk voor hem maak.

Niet me zorgen maken over alles en iedereen; mijn invloed is zeer beperkt.
De wereld is soms gewoon oneerlijk en gevaarlijk; ik heb daar weinig invloed op, behalve nog steeds het goede in de meeste mensen te blijven zien.
Dat mijn beide kinderen op een luchthaven werken is momenteel een risico; toch heb ik ook daar geen invloed op; zeker piekeren helpt hen niet.
Niet meer me overmatig zorgen maken of ik elke week nog wel werk heb;
Ik ben niet mijn werk.
Accepteren dat sommige zaken gewoon oneerlijk zijn
Accepteren dat er altijd mensen zijn die door in de marge te rommelen het beter hebben; op financieel vlak dan he.
Blijven concentreren op de goede dingen om me heen.
Accepteren dat het is wat het is.
Niet in paniek raken; dit zijn relatief dure maanden met minder inkomsten. Soit!
Lees dan ook geen blogs meer waarin het kennelijk met iedereen GEWELDIG gaat of waarin je dingen leest dat je denkt; besef je wel hoe goed je het hebt? Zeur toch niet zo over kleine dingetjes.
En lachen om zeikverhalen
Veel lachen
Nog meer lachen
En nog veel liever voor jezelf zijn.
Neem dat voetenbadje echt wekelijks!
Zit in de zon als ze schijnt
Loop extra
Eet goede dingen voor je lijf
Vlak je emoties niet af met zoetigheid (of hartigheid hahah).
Maak bewustere keuzes.
Kijk naar wat je allemaal aankan. Zonder om te vallen.
En accepteer dat je soms wel valt. Maar altijd weer opstaat.





6 opmerkingen:

Anoniem zei

Dank je, had ik even nodig liesbeth

Anoniem zei

Heel sterk.

Anoniem zei

Weer uit mijn hart gegrepen.

Petr@ zei

Mooi geschreven!
X

Peter zei

Sterk beeld, die zwarte hond. Sterk stukje. Morgen inderdaad maar eens wat gaan lopen om te zien wat er wel goed is.

Pecunia zei

Een man had een prachtig gazon aangelegd bij zijn nieuwe
huis. Iedere week werkte hij eraan, er was slechts één
groot probleem: in zijn nieuwe gazon groeiden steeds paardenbloemen. De eerste keer dat hij er één ontdekte, trok hij die eruit, maar helaas kwamen ze terug. Het onkruidverdelgingsmiddel werkte een tijdje, maar na een aantal zomerse regenbuien, ontdekte hij, helaas,
de paardenbloemen weer. De hele zomer werkte hij, wiedde
hij en doodde hij paardenbloemen. De zomer erop dacht hij dat de paardenbloemen waren uitgeroeid. Maar toen stond plotseling zijn gazon weer vol! Ditmaal dacht hij dat
het aan het soort gras lag en dus spendeerde hij een fortuin aan een nieuwe grasmat.
Dat ging enige tijd goed, de man voelde zich ontspannen totdat de paardenbloemen weer terugkeerden. Een vriend vertelde hem dat het gevolg was van de paardenbloemen van zijn buren. Dus toog hij naar zijn buren om hen zover te krijgen de paardenbloemen uit te roeien. Na drie jaar was hij uitgeput.
Hij schreef een brief aan het ministerie van landbouw. De overheid zou hem zeker kunnen helpen. Na enkele maanden wachten kreeg hij een brief.
'Geachte heer, wij hebben uw probleem bestudeerd en al onze deskundigen geraadpleegd. Na zorgvuldige overweging
en kunnen wij u een uitstekend advies geven. Mijnheer, u moet leren van die paardenbloemen te houden " (Linehan,
1997).
De zwarte hond is misschien je paardenbloem. Hij hoort misschien ook bij je. Misschien wordt hij aardiger als je hem aait! En dan blijft hij misschien rustig liggen in plaats van voor je deur te gaan staan blaffen...Zomaar een ideetje. Ik vind het knap van je. En je schrijft zulke leuke stukjes. Is textbroker of zo iets voor je om wat bij te verdienen? Zomaar een idee hoor.
Succes en X