Man....wat slaap ik toch heerlijk! Niet te geloven dat één zo'n laagje zo'n verschil maakt.
Vanochtend lekker mijn dekbedhoes en lakens in de was gegooid, die hangen nu alweer aan het zolderrek, schoon gewassen, te drogen. En een nieuwe set ligt klaar om erop te worden gedaan. Deze hele week was de focus van de Flylady op de masterbedroom. Niet uren boenen en poetsen, maar juist door iedere dag weer even een stukje aan te pakken, blijft het leuk en overzichtelijk.
Ik kreeg daardoor zoveel inspiratie - errug toch....ik krijg poets-inspiratie!! - dat ik van de week de hele zolder een sopje heb gegeven, gestofzuigd en al een tijdje aan het uitzoeken en opruimen. Iedere dag een beetje geeft aan het eind ook een groot resultaat tenslotte en het helpt mij me niet zo nutteloos en overbodig en onzichtbaar te voelen. Ondertussen een beetje schilderen en aandachtig de les die een schilderleraar me ooit gaf - niet teveel poetsen - in mijn oren knopend. Klaar is klaar. Volgend project.
Deze week zitten beide kinderen weer in het buitenland. De een voor zijn werk, de ander voor vakantie.
De laatste een beetje (veel) gesponsord door mij. Waar ik wel commentaar van de één op kreeg, maar goed, die ene is vergeten dat ik hem in het verleden ook flink heb ondersteund toen hij dat nodig had. En het mij eigenlijk niet uitkwam. Maar toch gedaan, want belangrijk voor zijn studie. En ik denk maar zo; ik eet er geen boterham minder door (eet momenteel helemaal geen boterhammen) en ik weet dat ze het terugbetaalt en ik zie liever nu een ontspannen gezicht dan dat ik ga wachten totdat ik overleden ben en mijn erfenis (1 antiek stoeltje) verdeeld moet worden. En ja...de lessen in budgetbeheer zijn bekend. Meer dan bekend. Het is gewoon nu nodig voor haar om weer verder te komen. Uitzicht te hebben op een toekomst. En ach...toen ik nog werkte had ik echt nooit een buffertje. En nu wel. Dus klaar.
Ik had vroeger graag gehad dat mijn ouders spontaan bijsprongen, maar hoorde altijd dat zij ook nooit hulp kregen, dus wij ook niet. Wat voor credo is dat nou? Dus zocht ik zelf wel naar oplossingen en die komen/kwamen ook altijd wel, maar van die calvinistische lesjes heb ik alleen maar de kilte onthouden.
En nooit een empathisch medeleven.
En dan horen dat sommige familieleden even moeten laten weten hoeveel zij cash op de bank hebben staan. Fijn... Ik telde de lege flessen om die week boodschappen te kunnen doen. En mijn trots weerhield me ervan dit ook maar aan iemand van mijn familie te vertellen. Die het zo goed voor elkaar hadden en die me ook nog lieten weten dat ZIJ nooit zouden scheiden.
Mmm...dit gaat een beetje de zure kant op en ik wil helemaal niet zuur zijn. Ik wil graag warm en belangstellend zijn. In het leven staan. Het verschil maken. Of de illussie hebben dat ik de rimpel in de vijver veroorzaak.
Ik ga zo lekker mijn bed opmaken, met frisse schone lakens om daar vanavond alvast naar uit te zien. Bekeek trouwens een reportage over mensen over de 40 die een sexchoach in de arm nemen om van hun maagdelijkheid af te komen en kijk.....baankans! Het gat in de markt....Van je hobby je beroep maken.
Hoe zou ik dit in mijn UWV overzicht kunnen verwerken??
5 opmerkingen:
dat verhaal over je kinderen ondersteunen komt mij bekend voor ,mijn dochter heeft een paar jaar geleden ook de foute keuze gemaakt,om haar spaargeld er in korte tijd door heen te jagen aan allerlei onzin dingen en nu zij binnenkort misschien een eigen plekje krijgt is er geen geld voor de inrichting en op haar vader die het best kan missen hoeft zij niet te rekenen, hooguit kan ze het lenen met een heleboel voorwaarden, terwijl hij vanaf het moment dat hij niets meerde hoefde te betalen dat ook niet meer gedaan heeft en zij al zeker meer dan 10 jaar niet eens een verjaardagskadootje heeft gekregen omdat ze niet deed wat hij wilde, maar ik kan dan wel niet een nieuwe inrichting voor haar betalen,maar zal wel bijspringen als zij 2e handspulletjes gaat kopen, oke misschien leert ze daar nu niets van,maar nu zij 26 is word het wel tijd dat ze een eigen woonruimte krijgt en echt leert op eigen benen te staan,
Als je bij leven je kind 'sponsort' hebben zowel het kind als jij er plezier van.
Erven ze het geld dan hebben alleen zij er plezier van!
...en ik wil graag plezier van mijn bezit hebben ;-)
Ik zou dat ook doen. Daar fantaseer ik vaker over. Hoe fijn het is om je kinderen te kunnen helpen. Wel zou ik in schenkingen geen verschil maken. Wat de ene krijgt, krijgt de andere ook.
Dat lijkt me wel een baan voor jou hahaha! Laat nog eens weten of het gelukt is bij het UWV ;-)
Ik slaap ook beter met een extra fleecedekentje over de schouders (man ligt altijd erg te draaien, dan lig ik "bloot"'.
Fijn toch als je je kind kan helpen, doen wij ook als het nodig is.
Sexcoach worden, misschien is da een leuke baan voor je ja, haha.
Een reactie posten