Daarna braaf solliciteren, terwijl je al weet dat de HR manager van 35 denkt: Goh...53....dat lijkt mijn moeder wel....nee hoor die past niet in ons jonge team, ouwe trut...
Nog braver een witlofsalade maken, verantwoorde rauwkost, met een dressing van verantwoorde olijfolie, magere kwark, een kwak mosterd en dat heel braaf opeten.
Wat is dat toch dat ik al sinds ik me heugen kan geroemd wordt om mijn In Control zijn. Altijd het goede doen, altijd het rechte pad bewandelen, braafkaas eten.
Nou is dat niet helemaal waar, of misschien helemaal niet waar, maar het is wel een soort van imago wat ik kennelijk koester, anders deed ik wel wat anders.
Gisteren was de zonnigste zondag van februari, maar ik voelde me zwaarmoedig. Zoveel zon.....gatverjekkes. Ik kon niet wachten op de avond, gordijnen dicht, waxinelichtjes aan, niemand die hoeft te zien hoe ik mijn eigen efficiente ik niet meer trek. Die het liefste in een auto zou willen stappen (maar die heeft de verstandige ik niet aangeschaft natuurlijk, wat verstandig; nu kan ik gewoon nergens spontaan heen, zonder te kijken of je genoeg op je ov chipkaart hebt staan, nakijken of er bussen rijden, al moe worden van naar de bushalte lopen...fietsen is in mijn toestand geen optie, daar heb ik de kraaaaaaacht niet voor en dus blijf ik maar weer thuis en wacht op het donker)
Hoe ik het liefste ook een dom blondje zou willen zijn, die alle mannen te hulp schieten, die domme besluiten mag nemen en waarvan niemand zegt: Jeee...mensch...hoe kom je zo stom?? Maar ach en wee roepen en haar lekker helpen met een plank ophangen in haar keukentje, want dat kan een lief blond meisje niet natuurlijk.
Of een lekker losbandig vrij wijf...die alle mannen rond haar vingertje windt...Maar ook dat straal ik niet uit, al weet ik dat ik dat zeker kan zijn. Ook die rol heb ik aan iemand anders toegekend.
Wel ben ik die verstandig dikkige vrouw en aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaardige vrouw. Die haar eigen arsenaal aan boormachines in huis heeft. Voor geen gat te vangen (behalve haar eigen gat dan). Van alle markten thuis. Kan alles, weet alles en doet alles zelf.
Voila!
Die nog liever haar tong afbijt dan iemand te bellen dat ze haar goedige zelf even niet meer trekt. En als er dan iemand belt, ik al weer binnen no time naar hem of haar aan het luisteren ben. Die zijn direct vergeten dat ik een maandje geleden aangaf niet zo goed in mijn vel te zitten.
En ach...wat nou niet goed in mijn vel zitten. Flikker toch op met je pseudo gedoetjes....Die vriendin met borstkanker of die vriendin met meer dan een halve ton schuld; die hebben recht van zich niet zo goed in hun vel voelen zitten...Kijk dan! Jij toch niet. Je stelt je aan, je lijkt op een drama-queen waar je een hekel aan hebt, maar tegelijkertijd wel meer van wil hebben....ZIJ krijgen hun aandachtsmomentjes...keer op keer op keer...
Ik heb teveel en te goed in mijn hoofd ingeprent gekregen dat ik zeker niet waard ben om die 50 minutes of fame te krijgen. Zeurpiet, dik kind, lelijk kind, ongewenst kind... gatverdamme en ook nog ziek worden midden in een verhuizing. Je bent niet ziek...je stelt je aan, niet zeuren!!
Alleen maar aardig doen, want als ook ik boos zou worden dan zou mijn wereld ontploffen, met een altijd boze agressieve vader en een even gespannen snibbige moeder. Afleiden, aardig zijn, goed ...goed zo....niets afwijkends doen, want dat geeft weer aanleiding tot spanning. Is het weer jouw schuld dat jouw ouders ruzie hebben. Rotkind.
10 opmerkingen:
Lieve Gematigde Optimiste,
Even blghh mag natuurlijk helemaal, maar herhaal niet wat voor verkeerde inprentingen je hebt gehad, je bent er vrij van als je dat wilt. Ik vind je zo sterk, juist in het erkennen van je zwaktes en je bent gezegend met een zoon en dochter dier ook die prachtige kern in jou zien zitten en die graag naar voren willen laten komen. Haal diep adem en denk aan jezelf als een paardebloempluisje dat danst in de zonnestralen, licht en vrij en mooi en oneindigheid in zich dragend. Hug.
Doe een keer een dag onverstandig, eet dat koekje, doe domme dingen.
En dan de volgende dag ben je weer je verstandige zelf, die zich even heeft laten gaan! Dat mag best!
Je doet het al zo goed, je mag best een steekje laten vallen af en toe.
Maar denk NOOIT dat je een rotkind bent of was.
De volwassenen hadden toen verstandiger moeten zijn, jij was een kind.
Liefs Petr@
Je verdient het om (heel af en toe) even lekker uit de band te springen. Wel suiker in de koffie, als je dat lekker vind. Toch even een klein ommetje met de zon op je gezicht, of gewoon lekker onder de dekens en achter het gordijn kruipen als je daar behoefte aan hebt! Doen! En dan weer verder met al het mooie wat je jezelf te bieden hebt, inclusief je kilootjes extra.
Lieve, aardige, sympathieke, verstandige, gematigde optimiste,
U heeft meer nodig dan een kopje koffie met suiker. Bel uw beste vriend/vriendin, vertel eerlijk hoe het momenteel met u gaat, sommige mensen hebben aan een voorzichtige hint niet genoeg.
Daarna gaat u iets leuks doen (met of zonder die vriend(in)). Niet iets voorzichtig leuks, iets ERG leuks. Bel een taxi, rijd naar een bos/strand/museum en neem het er eens van. Een lekkere lunch, misschien wel naar de kapper of een leuk (ja, volkomen overbodig en eigenlijk te duur!) kledingstuk kopen. Een fijne bos bloemen. Doosje bonbons. Goed boek. Leuk tijdschrift. Al die dingen die normaal gesproken alleen geschikt lijken om aan iemand cadeau te doen. Geef het aan jezelf! Herhaal dit 1x per week/maand, al naar behoefte en draagkracht.
Dan nog mijn geheime tip: wees eens niet zo aardig. Vraag bij een ontmoeting niet direct hoe het met die ander gaat. Wacht eens af hoe het gesprek loopt als u zich niet geinteresseerd toont in de ander. Kan heel verrassend uitpakken!
Verder kan het ook best eens helpen om hard te huilen en/of op een kussen te timmeren. Maar wel altijd iets leuks gaan doen daarna!
Nou, het is vandaag een mooie dag, maak een wandeling (ofzo)!
groeten van Annemaria Koekoek
Ach soms heb je van die dagen... En soms heb je er een heleboel achter elkaar...
Desondanks moet ik lachen om je blog. Ik heb een nieuw woord geleerd "braafkaas".
Wat een superwoord, bedankt daarvoor!
En verder... vergeet je niet om jezelf af en toe te belonen, gewoon omdat je het zo goed doet? Hierboven worden veel suggesties gegeven. Het kan natuurlijk ook een activiteit zijn hé, hoeft (dus) niet persé veel te kosten...
Ik vind dat je goed bezig bent. Ik vind je blogs leuk. Ik ben (daarom) blij dat je bestaat. My two cents...
ik sluit me helemaal aan bij Annemaria.
Hallo gematigde optimist, voor de zoveelste keer schudt jouw blog me even helemaal doorelkaar. Wat kun jij goed beschrijven hoe je soms met jezelf in de knoop zit (en dat herken ik, ook al zijn mijn omstandigheden verschillend van die van jou). Gewoon goed dat je zo open durft te zijn. Ik hoop dat de dag van morgen je vrolijk in de ogen schijnt en dat je vol goede moed verder blijft gaan. En het is zeker tijd om jezelf met iets leuks te belonen, dat heb je gewoon nodig! Een vrolijke groet, JBR
Van alle markten thuis. Kan alles, weet alles en doet alles zelf, schrijf je. Behalve er kwetsbaar uit zien, lijkt het. Zoals je schrijft zelfs als je ziek bent zie je er nog te sterk uit, zodat men denkt dat je je aanstelt.
Voor jezelf zorgen is ook jezelf tonen in al je kwetsbaarheid. Dan vragen mensen ook hoe het met jou gaat. Want dat hoeft natuurlijk niet bij iemand die alles zelf kan.
Sterkte.
O, dat huus, gisteren langer bezig geweest dan gepland, maar de glasgordijnen zijn ook weer gewassen, vrijdag de rest en een deel opnieuw. Dan maandag weer . Pfftt., ga hulp inroepen en dan zeiken dat de hulp het zo doet als ik het bedoeld had.
Dus 10:30 bless the house is best goed.
Zorg eerst GOED voor jezelf, dan kun je ook goed voor een ANDER zorgen.
Goeie beantwoordingen heb je gekregen.
Een reactie posten