Het was voor mij een beetje te laat om de film af te kijken, maar gelukkig hebben we de opname technieken dus kan ik hem dit weekend nog bekijken.
Onderstaand de titelsong.
Gisteren gesproken met een lid van mijn club die aangaf dat het niet hebben van werk en het niet kunnen vinden van werk haar soms zo depressief maakte dat ze wel 3 dagen een pyamadag hield. 20 sollicitaties per week en dan nog op niets worden uitgenodigd. Het kan toch niet zo zijn dat we van onze regering vrolijk mogen doorwerken tot 71 jaar maar dat je vanaf je 45e hoort dat je uitgerangeerd bent?
Ik ben blij dat ik zelf maar heel zelden pyamadagen heb en zeker geen aaneengesloten pyamadagen, maar ik begrijp het heel goed. Het niet meer meedoen hakt er enorm in. En dan hebben we het nog niet eens over moeten rondkomen van een veel kleiner inkomen. En een dreigende duik in de bijstand.
2 opmerkingen:
Heerlijk nummer!
En die film met Richard Gere, ik heb hem een paar keer gezien, wat een stuk he? ;-)
Dan moet je idd wel sterk in je schoenen staan om geen aaneengesloten pyamadagen te houden. Echt een hele dikke pluim voor je! En ik hoop dat het tij heel snel in positieve zin gaat veranderen voor je!!!
Een reactie posten