Hoe vaak maak je mee dat je dochter in 1 jaar 2 x trouwt?
Mijn dochter is deze maand ook nog op de Marokkaanse manier getrouwd. Ik was heel erg benieuwd wat er zou gebeuren, want nog nooit meegemaakt en had me voorgenomen vooral te gaan genieten, want ik hoefde helemaal niets te regelen; dat deed de familie van haar man. Vooral de zussen en de tantes en de nichten.
Een paar dagen voor de trouwdag had ze haar Henna feest. Dat betekent dat haar handen worden versierd met henna in kunstige patronen en ze gekleed gaat in een mooie witte jurk met een witte hoofddoek - dit alles brengt geluk en de overige kleuren zijn groen; ook weer voor geluk. Die Henna avond is alleen voor vrouwen, vooral nichten en tantes.
De trouwdag - eigenlijk avond - was voor iemand die de strikte Nederlandse manier van plannen gewend is, denk ik uitermate nagelbijtend. Er stond een tijd waarop 'het' zou beginnen maar dochterlief gaf al van te voren aan dat we beter een uurtje later konden komen. Dus zo gezegd zo gedaan en het was grappig dat wij bijna de eerste gasten waren. De Hollanders zijn er hoor! :)
Er stonden dadels en melk voor ons klaar.
De feestzaal was geschikt voor dit soort partijen want er was een bovengalerij voor de mannen en beneden was voor de vrouwen. En wat zagen alle vrouwen er prachtig uit. Niks geen eenvoudig jurkje; er werd groots, heel groots uitgepakt. Ontzettend mooie vrouwelijke lange jurken, met luxe borduursels, kralen, pailletten en allemaal in mooie sprekende kleuren. Alleen de veel oudere dames hadden ogenschijnlijk simpele witte lange jurken/kaftans aan, maar daarbij ontbrak ook nooit een hele mooie rijk versierde ceintuur. En de haren, allemaal zo prachtig verzorgd net als de make-up en de sieraden.
Wat was ik blij dat ik nog iets van bling-bling uit de kast had gediept zodat ik niet het gevoel had underdressed te zijn. De vriendin van mijn zoon had een eenvoudig jurkje aangedaan en voelde zich inderdaad underdressed. Ze twijfelde nog of ze er wel gepast mouwloos bij kon lopen, maar dat probleem werd opgelost toen er ook Marokkaanse dames met kortere jurken en mouwloos aanwezig waren. Alles kan.
Er was muziek, er werd gedanst en ook dat verbaasde me - maar misschien is dat mijn onwetendheid of vooroordeel - hoe vrij de vrouwen zich bewogen. Sensueel en vrouwelijk en vooral vrolijk.
En ja, heerlijk meegedanst.
De bruid was in geen velden of wegen te bekennen en die bleek nog boven te zitten waar een zeer kundige kapster haar haar aan het opsteken was. De make-up was al gedaan en ik moest even twee keer kijken om mijn altijd zonder make-up zijnde dochter te herkennen. Wow! De foto's zijn van het web - niet van haar, maar geven wel een beeld van de jurken die de gasten droegen.
Die kapster vertelde al dat ze diverse 'drolletjes' gebruikte om het haar volume te geven. Haarnetjes,haarspelden, krultangen, stijltangen....de hele rataplan.
Stond ik daar met mijn gekrulde haren door mijn Carmen krulsetje en mijn doe eens anders, doe eens krullen in je haar coupe met maar 2 laagjes Keiharde lak.
Ondertussen was het zo'n drie uur verder dan de ETA en niemand scheen op hun horloge te kijken, dus ik ook maar niet meer. Het was gewoon leuk om de zeer uitgebreide familie te begroeten, te genieten van de hapjes, van de mooie kleding en me geen moment een vreemde te voelen.
En toen eindelijk stonden de tantes, de nichten, de achternichten en de zussen van de bruidegom op de trappen en alle andere vrouwen beneden aan de trap om de bruid te verwelkomen. Een plaatje!!
Een zeer zeer zeer rijkborduurd gewaad met een rode sluier, sieraden rijk en zwaar en wat ik al eerder schreef, zwaar in de make-up. Geen naturel-look.
Zij ging zitten op een bankje wat al klaarstond voor het paar en toen werd ook de bruidegom van boven opgehaald. In een traditionele witte djelleba gekleed en ook hij werd door zussen, tantes en nichten verwelkomt. En met van die Arabische kreten.
Er was geen religieuze ceremonie, alleen maar feest en mooie kleding en heeel veel fotoshoots.
Daarna dansen, feest vieren en ik zag dat mijn dochter weer naar boven was gegaan. En even later zag ik haar man in zijn 'westerse' pak rondlopen.
En gewoon maar weer lekker dansen.
Een uurtje later of meer (we doen gewoon niet meer aan tijdsplanning) kwam dochter in een andere alweer schitterende outfit alweer de trap af. Paars met zo mogelijk nog meer borduursels. En een iets ander kapsel. Met alweer blingbling sieraden. Wat een mooie vrouw is ze toch.
Nu was het tijd om een hapje te eten en in het midden van de zaal werd een tafel voor de bruid en wat familie, vrienden neergezet. Heerlijke salades, superzacht vlees, lekker met je handen eten, drankjes van vers fruit (zonder alchohol uiteraard) en een uitgebreid dessertbuffet met veel vers fruit.
Daarna danste de bruidegom met zijn bruid, een beetje slowdance achtig en stonden alle dames in een kring om ze heen en daarna werd er ook nog - ik dacht nog even aan hoe goed de integratie gelukt was hahah - de polonaise gedanst op muziek van Heb je even voor mij. Hilarisch!!!
Liever de swingende muziek op Arabische teksten waarop de dames hun heupen en armen in de maat bewogen. Habibi dit en Habibi dat. :)
Daarna nog het aansnijden van de bruidstaart en alweer dadels en melk - in een champagne glas! - en de hele zaal nog een lekker stuk taart en toen was het zo'n beetje einde feest (en zaalhuur) en namen we afscheid van elkaar.
Indrukwekkend, maar vooral warm, leuk en liefdevol. En wat bijzonder dat ik dat mag meemaken! Dat maakt allemaal dat ik me rijk voel.
