Eat like an Egyptian

Boodschappen gedaan gisteren en kwam via mijn excelsheet erachter dat ik al een week geen boodschappen had gedaan. Ook nergens geweest haha! Was natuurlijk ook einde van de maand budget bijna op, ik had een dag Oppassen in een andere stad er tussen zitten en ik was op mijn manier 'druk' met naaiproject.

Maar goed; gisteren weer allemaal verse dingen gehaald en dan toch nog aan het eind van de dag niet weten wat ik zou gaan maken van dat alles. Nu maak ik in het weekend meestal soep en kan ik daar een aantal dagen van eten. Goedkoop, voedzaam en vooral makkelijk. Maar nu kwam de soep me de neus uit. Saaaaaaai!

Had nog wat gerookte kipstukjes liggen die op moesten want in de reclame gekocht ivm datum. Dus dacht aan iets van wraps. Maar die had in niet in huis. Of shoarma broodjes. En die had ik ook niet in huis. En om nou weeeeeer naar de winkels te gaan was vragen om verleid te worden door lekkere trek. Daar was ik wel bang voor. Dat ik weer zoveel dingen zag en moest weerstaan en dat ik dat niet zou kunnen.

Dus bedacht ik dat ik die wraps - nadat ik op 24Kitchen mensen in Egypte (ja joh...niet de bakker om de hoek als voorbeeld nemen)  heel lekker en makkelijk plat brood zag maken - toch wel zelf kon maken? Zo moeilijk moest dat niet zijn. Neeeeeee...geen zin. Dan maak je maar zin!

Enfin; toch maar de keukenweegschaal gepakt en online naar een makkelijk recept gezocht. Oh..da's wel makkelijk eigenlijk. En de helft ingevroren, voor inspiratieloze dagen. Want echt...het is zo klaar; even een kneedpartijtje en je hele aanrecht onder het bloem, maar niet slecht voor de eerste keer. Beetje dik nog (maar ja..dat ben ik ook) dus de volgende keer iets dunner uitrollen. Maar wel heel erg vers en lekker. En ik wist precies wat erin zat aan ingredienten.

Vandaag weer verder aan project Jurk gewerkt. Wel met beleid (dus met een timer), want ik wil niet in de stress schieten van teveel doen (ingespannen en met aandacht en nog netjes) op een dag. Ook daar ben ik nog steeds beduusd voor. Dat ik doorschiet en daardoor niks meer kan. Of erger: wil.

Dus werk projectmatig, in stukken verdeeld.
Maar dan kom ik in de tuin en met dit natte weer groeit alles de pan uit, dus voel me weer schuldig dat ik daar weer te weinig in/aan doe. Niet zitten en lezen, maar werken kreng! En bedenk dan dat ik moet ophouden met schuldig voelen, want ik doe genoeg. Ik heb geen Jan de tuinman in dienst, noch in mijn bed en moet alles alleen bijhouden. En dat doe ik prima. Dus weg schuldgevoel en lees dat leuke boek over culinaire hoog- en laagstandjes lekker uit. Toch nog maar even wat snoeiwerk ter hand genomen zowel in voor- als achtertuin.

En mocht je inspiratie hebben, dan ga je zo nog even kijken of je het beleg eraan durft te naaien. Heb het al geregen, dat is goed, dus doe maar....je kan het prima. En zo niet; haal je het uit en doe je het opnieuw. Niks aan de hand.

Lastig zo'n innerlijke kritische stem die nooit eens vakantie heeft. Wel de enige die wat tegen me zegt vandaag. Jeeeeez...waarom kan ik dan niet een aardige stem uitkiezen, of een sexy stem; dan heb ik er nog lol mee!

Nabericht: beleg heb ik vastgenaaid en het ziet er netjes en vooral glad uit. Geen rare valse plooien. Nu alleen nog glad persen, maar dat doe ik laters. Ondertussen ook alvast gekeken hoe ik de achterkant (een soort van sleep-achtig) eraan kan maken. Oh...voor ik het wist had ik het al gespeld.

He...niet op je schema vooruit gaan lopen!! Nog geen tijd voor Eid!