Wel klaagt mijn familielid dat ze zuinig aan moeten doen. Ieder jaar. Nadat ze terug zijn van vakantie ergens in het buitenland. En ja, voordat uw commentaar is dat ik wel heel jaloers over kom. Dat klopt helemaal. Ja, ik zou willen dat ik dat allemaal ook kon. Grote feesten geven, ieder jaar reizen, de hele rattaplan. Ja, ik wil het allemaal. Zo. Nu goed?
Foto van Pixabay
De hele straat en haar hele Feestboek-community is altijd aanwezig (ik denk dan nogal groenig dat dit nogal logisch is met zoveel gratis eten en drinken. Als je wint heb je vrienden). Zoveel mensen dat ik me totaal onzichtbaar en ook onbelangrijk voel. Wie is dat? Oh...je zus. Voel me een soort van accessoire.
Ik koop niks meer want dat donderen haar kinderen altijd op een grote hoop. Rats, rits, papier eraf en oh...een boek. Volgende! Of er zit een buurvrouw naast en die kraakt mijn met zorg uitgezochte kinderboek af. Oh een boek...een boek??? Waardeloos. Ik lees nooit een boek!! Mijn zus zegt dan niks. De kinderen blieven trouwens geld. Och...kinderen toch. Zo goed hebben ze het en ze beseffen het geheel niet. Daar kunnen die kinderen niets aan doen natuurlijk. Maar wat ze aan outfitjes aan hebben daar kan ik qua budget alleen maar van dromen.
Dus ik vraag me af of ik er goed aan doe geld aan reizen uit te geven voor een feestje waar ik me totaal niet gezien voel. Ik denk het eigenlijk niet. Daar moet ik maar eens mee stoppen.
En toch voel me een dan - als ik eindelijk denk te weten wat ik wil - een slechte zus, tante en weet ik veel. Geen warm en aardig mens.
Blij dat ik vandaag weer een fijne oppasdag had. Had een broek met ritsen ipv zakken aan (die was nog van mijn dochter geweest maar te klein voor haar) en kleinkind vond het leuk om te laten zien dat ze echt wel snapt wat een rits is. Rits open, rits dicht. En oh ja...als ik jouw shirt optil dan zie ik iets heeeeeeeeeeeeeeeeeel wits. Ja kind, dat is mijn buik. Die ziet de zon nooit meer.
Het werd vandaag wat later dan de planning, want mijn dochter moest voor haar werk nog langs een andere vestiging. Wel al in haar stad, maar goed; ik heb toch geen plannen vanavond en ik had gisterenavond nog wel vlees gebakken met een Noord-Afrikaanse saus erbij, want altijd fijn als je iets uit de vriezer kan trekken en het vlees had ik al ontdooid, maar toen kreeg ik een bak eten van mijn dochter mee. Dus vries straks een portie in. Regeren is vooruitzien tenslotte.
Had besloten, nadat ik op de site van de fanclub zag dat mijn verzoek al was afgewezen, niet braaf te gaan bellen. Een verzoek wat ik nooit gedaan heb. Maar om daar nog netjes achteraan te bellen bedacht ik dat ik het wel prima vind zo. Deze 'informatie-stroom II' is kennelijk geopend, behandeld en afgewezen, waarbij de andere 'stroom' nog steeds doorloopt. Of stroomt. Het kanniewaarzijn, maar het is toch zo. Mocht volgende week blijken dat stroom I toch is gestopt, dan klim ik wel in de pen of telefoon. Iets met slapende Honden en wakker maken. Zou er een kwaliteitsbewakingsmanager zijn aldaar?
14 opmerkingen:
Herkenbaar, dingen doen omdat je je anders schuldig voelt. Je bedenkt wat anderen dan over je denken of gaan zeggen, terwijl die mensen daar waarschijnlijk helemaal niets van denken. Ik heb een paar jaar geleden de knoop doorgehakt en zeg steeds vaker nee tegen dingen waar ik helemaal geen zin in heb en die me geld en energie kosten die ik beter kan besteden aan mensen die me ook aardig vinden als ik nee zeg als ze me iets vragen. Want die mensen zijn meer waard dan de mensen waarvoor je je in allerlei bochten wringt om het ze naar de zin te maken. En dat schuldgevoel wat ik eerst had is gewoon verdwenen en vervangen door een gevoel van he he ik ben eindelijk in staat om voor mezelf te kiezen en het grappige is dat alle dingen die ik vroeger bedacht dat mensen zouden zeggen als ik nee zei helemaal niet kloppen.
Tja zij doen altijd lekker veel voor jou.
Als je geen zin hebt: NIET gaan.
Je bent een geweldige moeder, schoonmoeder, oma.
Zou je de rest van haar leven ook willen? En hou wel goed dossier bij van je fanclub, rare lui.
Ik zou ook niet gaan hoor, als je je er rot door voelt en nu al weet hoe het gaat lopen daar. Zeg maar dat je op moet passen, wel een smoes maar een hele goede haha.
Al dat eten, het vieren van een verjaardag of de vele reizen zegt niets over geluk. Dat zit in kleine dingen.
Mijn kleinkinderen zijn dol op lezen en op boeken. Niet gaan als je je niet op je gemak voelt. Gewoon thuisblijven.
Zelf kan ik ook een leuk feestje geven, op vakantie gaan, een wereldreis als ik wil en boodschappen doen zonder op de prijs te letten. Maar zo'n leuk leven heb ik momenteel niet. En als ik dan lees hoe goed het contact met je dochter, schoonzoon en zoon is dan ben jij het beste af van iedereen.
Liefs Joanne
Ik ben ook zo'n tante die aan kleine neefjes en nichtjes een boek of een spelletje cadeau doet. Is weer eens iets anders dan lego...
Groot gelijk dat je niet gaat en leg ook gewoon uit waarom. Ik weet niet hoe je band met haar is, maar leg uit waarom je je opgelaten voelt. En ik hoop dat ze je begrijpt en je eerlijkheid dan waardeert.
Lekker thuisblijven.
Wat een mooie en lieve reactie!
Jarenlang had ik een zeer ruim inkomen. Mijn zus leeft van een uitkering. Als we samen iets ondernamen dan betaalde ik vaak de rekening. Maar ik voelde me ook vaak vervelend over bv het feit dat ik een paar prachtige schoenen had gekocht, of alweer naar een toneelvoorstelling was geweest. Mijn zus maakte geregeld opmerkingen over ons verschil in inkomen wat ik flauw vond.
Nu heb ik een veel lager inkomen en gek genoeg heb ik daar geen probleem mee. Mijn zus maakt geen opmerkingen meer, dat isin ieder geval een opluchting.
Als je degene bent met een veel hoger inkomen kun je het bijna nooit goed doen. Jaloezie is een lelijk ding en verpest veel.
Je kunt beter gaan als er voldoende aandacht is voor je. Doen wij ook eens per jaar bij de broer van mijn man. Voorheen gingen we wel naar de verjaardagen (als die tenminste gevierd werden voor de familie), waar voornamelijk héél veel vrienden zaten, maar elke keer als we vertrokken, zeiden schoonzus en zwager: "jammer zeg, alweer geen tijd gehad om met elkaar te praten". Hadden ze natuurlijk gewoon geen zin in gehad en wij, eerlijk gezegd, ook niet;-). Dus maar gezegd dat wij ophielden met verjaardagsbezoekjes en cadeaus. Nu komen zij eens per jaar bij ons een uurtje of twee en andersom ook. Verder zien we ze op de verjaardag van schoonmoeder en dat bevalt goed.
Je kunt er maar beter eerlijk over zijn.
Een boek of een spel is prima, maar ik snap niet wat er mis is met Lego. Zoon heeft zeker tot 16 gebouwd met Lego.
Ilse
Omdat iedereen altijd al me Lego aan komt zetten bij sommige neefjes en nichtjes. Ik wil daarom gewoon iets anders. zodat het kind niet omkomt in de Lego. Ik heb niks tegen Lego hoor, mijn kinderen hebben er ook heel veel mee gebouwd
Ik zou gewoon niet gaan, je gaat toch niet naar je verjaardag om je alleen maar te ergeren! Wees wijs meis!
Ik ben heel lang geleden gestopt met het bezoeken van verjaardagen. Als jij het zo hebt dat je elke cent om moet draaien en zij zwemmen erin dan vraag ik me af of ze niet iets aan je kunnen missen. Andersom familie krijg je cadeau en of het nou klikt of niet je moet het ermee doen. Verjaardagen zijn heel vaak vervelend is mijn bescheiden mening. Lekker wat leuks voor jezelf gaan doen dus!
Een reactie posten