donderdag 24 januari 2019

Toet, toet, Beng Beng

Die Franse kok van Binnenste Buiten (het tv-programma) die zo koddig Nederlands met een zwaar Frans accent praat, die doet mij toch iedere keer aan iemand anders denken!

Pinterest • The world’s catalog of ideas

En bij dat 'zware' Franse accent moet ik trouwens ook altijd denken aan Barry Hughes, die in de vele tv-programma's waar hij met zijn charmante Engelse accent aantrad, de nadruk legde op zijn Britse afkomst. Schijnt dat hij in het 'normale' leven vrijwel accentloos Nederlands sprak. Maar ja, dat is minder 'leuk' natuurlijk. 

Legde gisterenavond mijn winterdekbed op bed en schaam me dan een beetje dat ik mezelf tekort doe aan warmte. Dat ik denk dat het 'zo' (herfstdekbed + gewatteerde sprei) wel goed genoeg is voor mij. Dus toen ik las dat het flink zou kunnen vriezen, toch maar over de schreef. Voorlopig lig ik weer heerlijk warm. Gun mezelf dat nou!

Nu ga  heb ik zo mijn straatje even sneeuwvrij gemaakt. In Helsinki hadden ze sneeuwschuivers die minstens 3 x zo breed waren als die wij hier hebben. En bij de wijk waar mijn broer woont (mooie Jugendstill huizen) hebben ze een huismeester die de sneeuw schuift. Elke dag moet hij dat doen. Dus mag niet klagen, want waarschijnlijk is hier 1 x keer schuiven afdoende, want nieuwe sneeuw verwacht men niet meer. Toch?

Was blij dat ik gisteren de oude roze Timberlands (die had ze zeker 10 jaar geleden tijdens een bezoek aan de US gekocht) van mijn dochter aan had en aan kon (breed genoeg ook) en geen pijn aan de poten had, tijdens een rondje lopen. Want dat had ik gedurende mijn weekend in H elsini dus wel. Meestal na een paar maanden uitlopen zit een schoen bij mij pas echt 'lekker'. En ja, ik koop al een bredere leest-maat. Maar dan voel ik me helemaal Mevrouw Breedbekkikker. Van mijn opgespaarde Euroclixpunten had ik een tijdje terug warm gevoerde bejaardenlaarsjes gekocht. Met stroeve zolen en rits en veters. Totaal niet sexy; wel warm.

Maar wat deden ze me zeer. Tot ik op dag twee van mijn bezoek even in de punt van de laars voelde en daar nog een stuk opgepropt papier uithaalde, die ze er bij nieuwe schoenen in doen. Echt! Ik moest wel enorm om mijn eigen dommigheid lachen.
Maar liep wel lekkerder de dag erna. Nog niet pijnloos en met 2 mannen wandelen die veel en sneller liepen dan ik was dat wel even afzien, maar het was fijn gezelschap en een mooie winterse omgeving dus dat leidt af van de pijn. En pijnstillers.

Net de was opgehangen en de Flylady taak voor de slaapkamer gedaan. En weer even kritisch gekeken of dingen goed staan of eigenlijk teveel 'garnish' is. En dus iets opgeruimd in de kast. Kleine aanpassing, groot resultaat.

Nu 'moet' ik alleen nog mijn fanclubtaak doen, maar ik mag van mijzelf nu even pauze houden met een lekker kopje koffie. In een mooi kopje. 






7 opmerkingen:

Purperpolletje zei

Zou Sis van Rossem ook nog van die proppen papier in haar schoenen hebben?

Happy Earl Grey zei

Even een moment voor jezelf zou ik zeggen. Mooi verhaal over die schoenen. Misschien als je er savonds natte kranten in stopt, zitten ze de volgende ochtend goed, dat is een oude truc die mijn Oma al gebruikte. Groetjes

Anoniem zei

Dat accent was o.a. zo hilarisch in de serie "Allo allo".
Die natte kranten werkten in de jaren 60 ook heel goed.

Sylvia zei

Oeps, van dat papier.
Bizar dat je je voeten niet helemaal open hebt gelopen...

Petr@ zei

Ja Alain is leuk! Hij dikt het wel aan denk ik, maar het klinkt zo grappig.
Hier begint het net weer zachtjes te sneeuwen. Wij hebben wel het tuinpaadje schoon maar niet de stoep. Er wonen hier veel kinderen die genieten van de sneeuw, na school zijn ze met z'n allen aan het sleeen. Niemand aan onze kant van de straat veegt de stoep, speciaal hier voor, leuk he

Bertiebo zei

Hahaha, dat papier. Dat zou mij ook kunnen gebeuren. Maar dat je jezelf te kort doet met een dekbed... niet meer doen hoor. Ik heb een elektrische deken en een kruik en gisteren gebruikte ik ze allebei. En voor de zekerheid nog een plaid. Ik dreef het bed zowat uit.

Judy zei

Ja, dat papier, grappig. Ik moet ook altijd schoenen een tijdje inlopen, dus ik leef met je arme voeten mee.