Moetje

De nacht van zondag op maandag sliep ik slecht en nu snap ik wat beter waarom; kennelijk een virusje opgepikt. Zo'n fijne droge raspende hoest, zeehond zoekt zee-type, beetje koorts en nat van het zweet wakker worden. Brrr.

Dus gisteren maar rustig aan gedaan voor de rest van de middag en avond (had alles al klaar vond ik) en thee met honing gemaakt in de avond. Had het voor het eerst in maanden koud in de avond. Plus een half rauw uitje bij mijn bed neergezet toen ik ging slapen. Niemand stoort zich eraan en het schijnt goed te zijn om je luchtwegen open te houden.

Vandaag maar even kijken hoe het gaat en heel rustig aan doen. Want wat ik wel heb geleerd is dat je goed moet luisteren naar je lijf. Niet doorjakkeren, maar rust nemen.

Herinner me nog maar al te goed dat ik die keus niet had, want geen werk was geen inkomen, want de werkgever betaalde ziektedagen niet door. Dus zat je met tientallen zieke collega's te snotteren en te snuiven om maar salaris binnen te krijgen.
En ik ben geen pieperd hoor, verkoudheid kan je best wel mee werken, alleen steek je dan ook al je collega's aan, dus zit je de week erop met een heel klein team.

Enfin; nu is mijn inkomen dusdanig laag dat er helemaal niks meer kan. Gelukkig nog wel een half uitje.

Maar in mijn hoofd voelt het toch 'vrijer'. Hoewel het dat ook niet is. Maar het gaat erom hoe ik dit zelf uitwerk en ervaar. Nog steeds lig ik niet onder de brug in een doos, dus haal adem - hoest nog een keertje - en werk je to-do lijstje fijn af.

De afspraak om een brief te ontvangen (ja..heel efficient!!) voor een datum met een afspraak voor een eerste gesprek voor aanvraag van de Bijstand is gemaakt. Dus ik weet nog niets; alleen dat er een brief gaat komen met een datum (die nu nog niet kon worden doorgegeven) voor een eerste gesprek en een in te vullen vragenlijst met de benodigde stukken en bewijsstukken. (Waar ik al rekening mee hield, dus al bezig om die te verzamelen). Oh ja, dat het postbedrijf wel eens minder goed levert, dus misschien ontvang ik wel niks. Dan kon ik weer bellen.

Want optimistisch zeggen dat ik dan waarschijnlijk morgen of overmorgen de post kan verwachten..hahahahah.... dat is in de zakelijke wereld een must. Overheid doet er kennelijk veel langer over.

Printen, verzamelen en dossiertje maken. Het houdt je wel van de straat. Heb er zo geen zin in om me hiermee bezig te houden, maar het moet. Dus doe het nou maar, zet je timer erbij en werk het af. Klaar is klaar!

Foto van Pixabay

Hoppa!!

Naschrift: kreeg zojuist een brief van dezelfde gemeente voor mijn aanvraag voor aanvullende bijstand. Moet nu ook allerlei dingen aanleveren, maar het 'rare' (of juist weer niet, want ook daar zal men wel compleet langs elkaar henen werken) is dat toen ik vroeg hoe het hiermee stond, de ambtenaar me dit niet kon vertellen. Terwijl de brief dus al in de post zat. En ik toch maar 1 burgerservicenummer heb. Jodelahietie! Hebben ze daar nog geen dossiertje aangemaakt??
Zou ik er gaan solliciteren of een training geven. Efficienter werken. Of effectiever. Of  communiceren kan je leren.