Eid Mubarak

Moest vanochtend nuchter bloed laten prikken om de uitslag over kleine week te bespreken met mijn Diabetes Praktijk Ondersteuner. Dat betekent dat je 12 uur voorafgaand aan de priktijd niet mag eten en geen frisdrank of iets met suiker mag drinken. Nou appeltje eitje, want gewoon op de normale tijd je avondeten nuttigen en daarna niets meer eten en ook geen dingen met suiker drinken, maar ik drink meestal gewoon water. Of thee zonder suiker in de avond.

Mijn dochter heeft een maand lang gevast en dan de hele dag vanaf zonsopgang tot zonsondergang. En omdat de zon zo vroeg op is in deze tijd van het jaar en zo laat onder, is dat een lange periode. En ook nog zonder drinken. Maar zonder klagen hoor. Dus ik bedacht me dat ik een avondje opletten wel zou halen.

En vandaag begint het Suikerfeest. 3 dagen lang gezelligheid en families die bij elkaar komen om dit met lekkernijen en vooral samenzijn te vieren. Wat Kerstfeest voor ons is.

Zag al verschillende mensen helemaal keurig netjes gekleed - ik zou bijna schrijven op hun Paasbest - in ons winkelcentrum lopen en een vrouw had zo'n mooie jurk aan dat ik haar complimenteerde hiermee en haar Eid Mubarak wenste. De jurk was prachtig versierd met kant en parels. Komen wij met een jurkje van de Miss Etam. Maar dat zou ook prima zijn hoor. Je hoeft niet in het lang en ook geen zwarte kousen aan.

Wat ik voor mijn dochter heb gemaakt is geen traditionele lange tuniek van Morba stof (zware maar mooie fluweelachtige stof) de takshita, maar losjes gebaseerd hierop, gedragen op een skinny jeans. Kort van voren, als een tuniek en lang van achteren. Zonder hoofddoek. Die draagt mijn dochter niet.

Gisteren rook ik in de hal van haar appartement al een heerlijke baklucht. Ze was bezig om Red Velvet taart te bakken, er stonden al twee lagen klaar en had al een hele batch koekjes staan om af te koelen en daarna nog te versieren met chocolade en/of kokos of cornflakes-crunch. Wat een talent voor bakken heeft ze. En ze ging ook nog spinazietaart maken. En tiramisutaart. 'Ja, maar wel zonder tiramisu', zei haar vriendin nog lachend. Dat vond ik nou weer jammer :). Maar dan kan je natuurlijk iets van amandel essence gebruiken. Wat je niet kent, mis je ook niet tenslotte.

Ze was erg in haar nopjes met de jurk en het jurkje voor haar dochter vond ze ook te schattig. De vriendin ook. Ze heeft het vanochtend al aan naar haar Opa en Oma zag ik.  In de middag zijn we nog even een klein wit broekje erbij gaan kopen, zodat ze er net als haar moeder uit zou zien. Wat een leuk winkelcentrum. Maar ook wat een levendige buurt.

Het model is golvend en kort van voren, met een ronde hals en rechte mouwen, maar dat zie je niet zo goed hier.

Heb het kant wat ik bij de bovenste jurk heb gebruikt in tweeen gedeeld. Beetje rare foto, maar in het echt veel leuker en zonder rimpels bij de armsgaten :)

Toen we terug van winkelen kwamen heb ik de trein bij een station eerder naar huis genomen, want ik zei al dat ik me een beetje moe voelde worden. En kleindochter was toe aan haar middagslaapje en er zat regen in de lucht. Maar het was helemaal goed zo. Op het station in mijn thuisstad regende het keihard, dus blij dat ik een pluutje bij me had en ook mijn jas maar weer aangedaan. Maar kwam desalniettemin toch aardig zeiknat thuis, want het waaide ook flink en dan helpt een plu niks. Net als vroeger op de fiets naar je werk, waar je broekspijpen doornat waren geregend.

Maar lekker alle natte spullen uit, relaxte kleding aan het alleen nog maar iets gezonds maken voor het avondeten. De brocolli liep bijna de koelkast uit, dus die maar geroerbakt met paprika en een uitje en wat gerookte kip. Heerlijk.

Wel moe, maar gelukkig kon ik naar bed wanneer ik dat zelf wilde. En dan toch nog weer onrustig geslapen.

Dus vandaag nog maar weer even bijkomen van uhm..niks. Die 2 buisjes bloed die zal ik niet echt missen.

Voor wie het viert; Eid Mubarak/Fijn Suikerfeest