Juhannus viering

Gisteren was het officieel de langste dag en dus de eerste dag van de zomer. Midzomer.

In Scandinavie en andere landen, die nog dichter bij de natuur staan, vieren ze deze dag altijd uitbundig. Ik zie in mijn omgeving helemaal niets wat erop wijst dat iedereen zo blij is dat het eindelijk zomer is. Maar ja...onze winters zijn dan ook niet zo lang en vooral donker als daar.

Volgens mijn broer gaat dan iedereen die een zomerhuisje heeft daarheen met vrienden en familie (Midzomer wordt altijd in het weekend rond de 21e gevierd, meestal heb je dan de vrijdag ervoor al vrij en wordt men de volgende dag met een grote kater wakker. Het schijnt dat rond die tijd veel mensen verdrinken. In een meertje gekieperd met teveel drank op. Zoals bij ons bij grachten.
Helaas heeft mijn broer zijn zomerhuis verkocht. Had daar graag samen met hem een keertje willen zitten.

Foto van Pixabay

Altijd als ik zo'n houten roodgekleurd huisje zie word ik vrolijk en denk terug aan die zomer dat ik bij hem en zijn vrouw was en we Juhannus vierden. De zon ging niet onder, of maar heel kort want toen we uit de nachtclub liepen rond een uurtje of drie in de ochtend was het licht! En je krijgt als vrijgezel 7 wilde bloemen onder je kussen. Voor geluk in de liefde want dan zie je in je dromen je toekomstige geliefde. Had ik vast mijn contactlenzen niet in toen ik sliep.
Bij de zomerhuisjes zijn grote brandstapels - altijd gezellig een fikkie - en uiteraard muggen.
Ben toen ook een dagje naar Suomenlinna geweest, een van de eilandjes met een oud fort met strandjes van rotsblokken waar iedereen aan het barbequen was. En een ijskoude zee. Wat ik niet wist, totdat ik erin sprong. Jemig de Pemig zeg!

Vandaag doe ik het rustig aan, want merk dat dit dagje uit van gisteren, me lichamelijk vermoeid heeft. Dus wil ik ook weer nog beter aan mijn conditie werken. Blijf het moeilijk vinden om toch de moed te vinden om regelmatiger te gaan wandelen. En neen, ik hou niet van wandelclubjes.

Gisterenavond nog wel een lekker voetenbadje gemaakt. Maar dan nog schroef ik mijn voeten liever even eraf.
Vanochtend heel vroeg wakker met kramp in mijn bovenbeen. Dat je tenen heel raar krom staan. Au! Dan moet ik mezelf manen om kalm te blijven, tegendruk te geven en vooral rustig te blijven. Dat moet wel, want er is niemand die even tegen mijn voet of been drukt. Of zegt dat het wel goed komt. Maar gelukkig ging de kramp weer weg. Goed gedaan jochie!

Daarna toch nog even kunnen slapen en daarna maar lekker direct de was in de machine gestopt. Dat geeft me altijd een voldaan gevoel. Schone was.

Buiten is het nogal grauw en een paar spetters op de ramen en de tuinset is zeiknat. Maar ach...ik ga vandaag gewoon mijn eigen Midzomer vieren. Alvast begonnen met een heerlijk kopje koffie met kaneel. En voor de rest blij zijn dat ik kon reizen en gisteren zoveel schoonheid heb gezien. Alleen al die voorbeelden van borduursels; zo mooi!