Gisteren op mijn jongste kleinkind gepast bij mijn dochter thuis. Dochter kwam me in de ochtend halen dat was ontspannen. Fijn om niet met het OV te hoeven. En hemelsbreed woont ze niet zo ver. Langs de bouwmarkt en de groenteman en daarna naar KDV. Jongste had een wenochtend gehad op haar nieuwe opvang. Dus eerst haar ophalen en dan naar huis. Daarna moest mijn dochter naar haar werk. Haar ex zou zijn jongste dochter rond 18.00 ophalen, na zijn werk en de oudste dochter bij de BSO ophalen en dan kon ik ook weer naar huis. Ik zou hem dan vragen mij op een station in de buurt af te zetten, dan was ik op een normale tijd thuis.
Maar hij is altijd nogal onbetrouwbaar qua tijd afspreken. Dus kwam uiteindelijk twee uur later aanpoepen. Nee, oudste had nog niet gegeten. Sukkel! Haar moeder had voordat ze naar haar werk ging ook nog gekookt voor mij, haar en de kinderen en zelfs voor ex. Dus kon hij zo opwarmen.
Ik zei hem dat ik nu naar huis wilde en of hij me naar het dichtsbijzijnde station kon brengen. Dan ben ik alsnog laat thuis en had even tijd nodig om te acclamatiseren thuis en te weten dat de volgende dag weer een werkdag is. En door naar bed.
De dag zelf was dus ontspannen en fijn om even alleen met jongste kleinkind te zijn in haar eigen nieuwe huis. En tijdens haar dutje een tijdschrift kunnen lezen. Maar ik blij het ruk vinden afhankelijk te zijn van de goedheid van anderen om me naar een station te rijden. De bus daarheen zou pas na een half uur of zo komen en ik moet nog uitzoeken waar en hoe. Voelde dat ik dat allemaal niet trok.
Oh ja, de schoonmoeder die de vaste oppas is/was, die zit nu een aantal maanden in haar thuisland met haar echtgenoot. Dat snap ik, want structureel oppassen is hard werk en soms denk ik dat jonge ouders niet helemaal snappen dat je minder energie hebt als je ouder bent. Niet dat we niks meer kunnen, maar niet meer zoals toen we 30 waren. En dan werken we ook nog vaak erbij.
Maar goed. Ik schuif een plaatsje op en open mijn werklaptop. Had gisterenochtend nog even iets voor vandaag voorbereid, zat ik ineens in een teamoverleg met vragen etc. Maar aangegeven dat ik vandaag niet werk en niets daaraan ging doen.
Is het al weekend??
9 opmerkingen:
Om met jouw naamgenote Brigitte te spreken: je hebt momenteel wel een héél zwaar leven
Je zou natuurlijk kunnen kijken naar mogelijkheden om niet afhankelijk te zijn van anderen, dan hoef je er ook niet over te klagen. Bijvoorbeeld: rijbewijs, zelf rijden, auto delen etc. Als je maar wil kan er erg veel!
Daarnaast denk ik niet dat jonge mensen dat niet weten, maar zij zitten ook in de ratrace van werken en zorgen, dus zijn soms blij met wat hulp. Dat die ex zo'n l*l is, kan je dochter natuurlijk ook niets aan doen. Maar kennelijk krijgt ie er ook alle ruimte voor.
Ten slotte: nee is ook een antwoord. Als je niet wilt, kunt of wat dan ook, kun je ook nee zeggen.
Het is heerlijk dat je eindelijk een baan hebt maar eigenlijk heb je er helemaal geen tijd voor hè... Ik kan me zo voorstellen hoe dat voelt! Sterkte ermee en gelukkig kun je goed doseren als je beter even een dagje (bijna) niks kunt doen.
Je hebt het gewoon druk met je "dubbele baan".
Nou Schrijver is niet echt een aardige aanwinst bij de reacties. Makkelijk gezegd al die oplossingen.
Ja, oppassen op de kleinkinderen... Ze zijn heel leuk en lief en het is leuk erbij betrokken te zijn. Maar ik ervaar ook dat het zachtjesaan teveel wordt. Van wel graag willen helpen, maar het er eigenlijk niet bij kunnen hebben. In mijn geval ben ik tegenwoordig de maandag altijd thuis en ik heb besproken dat men dan de kindjes mag brengen indien gewenst/ nodig. Maar op de andere dagen hou ik de avonden na het werk ook voor mezelf. In de weekenden kom ik graag bij ze langs (of bij mij) maar dan samen met of bij de ouders. Maandag is halen en brengen de taak van de ouders. Dat doe ik er niet bij. Het was heel moeilijk voor mezelf om deze grenzen aan te geven, maar toen ik het uitlegde was er veel begrip. Nu zijn er soms 3 of 4 kleintjes op de maandag. Echt hard werken. Maar zo hebben de neefjes/ nichtjes veel aan elkaar en ben ik er de rest van de week 'van af'. Ik hoop dat je ook voor jezelf goed kan aangeven wat wel en niet kan. O ja. Ik heb ook besproken dat ik in de schoolvakanties ook niet beschikbaar ben. Dan weer wel voor het logeren van de oudere kleinkinderen. Dan ook maar 1 nachtje van zondag en tot maandagavond. Halen en brengen begin ik niet aan. Ik ben oma en geen oppas.
Ja Cellie niet zo klagen ga je rijbewijs halen. koop een auto en laat een zwembad aanleggen in je tuin.
Pas jij wel een beetje op jezelf? Ik zie hoe je steeds over je grenzen gaat. Ik snap heel goed dat je anderen wil helpen en dat ook fijn vindt maar mensen als die eikel haalt wel al het weinig energie weg die nog had. Liefs
Hahaha Hélène... geweldig. Helemaal met je eens!!!!!
De opties die je noemt kosten allemaal nogal veel, dat moet er maar net afkunnen...
Een reactie posten