Na mijn werk, nu maar eens op tijd gestopt, snel de fiets gepakt en naar het grote winkelhart gefietst. Want ik wilde perse dat andere gordijnband hebben en in die HEMA hebben ze een grotere voorraad en uitgebreider. Haha...maar 2 hingen er nog. Ook maar grotere haken meegenomen, want die we bij de IKEA kochten zijn te slap en klein heb ik het idee. Alles kan weer ingeleverd worden; doen ze bij IKEA nooit moeilijk over.
Geknipt, berekend en gespeld, maar toen was ik toch een beetje moe, want heb een verkoudheid van mijn jongste kleindochter (8 maanden) opgepakt. Dus extra vitamine C en een theetje gemaakt van gember. En uiteraard een mondkapje op in de winkel en goed mijn handen wassen. En afstand houden.
Las vanmiddag dat Peter R. de Vries het niet overleefd heeft, de moord-aanslag. Dat kwam wel even binnen. Niet dat het onverwachts was, maar de hoop dat hij zo'n daad toch zou overleven en dan na een half jaartje met die nasale stem zou zeggen dat 'ze hem niet klein kunnen krijgen' en nog veel meer mensen kon helpen in onmogelijke zaken.
Wens de familie en naasten sterkte. Ik kan me niet voorstellen hoe het moet voelen.
1 opmerking:
Woensdag vond ik ook al zo'n rare dag. En donderdag was ook een rare dag. Rommelige dagen. Met eenvoudig huiselijk geluk. In jouw geval de gordijnen. In mijn geval mijn neef die een antieke kast kwam brengen. En met rampspoed; het verdrietige nieuws van het overlijden van Peter R. de Vries en de gigantische wateroverlast van Limburg. Voorspoed en tegenspoed, het loopt allemaal door elkaar heen.
Een reactie posten