Chinese schutting/muur

Het gras toch nog maar een keertje gemaaid, het werd erg lang en daardoor oogt de tuin rommelig. Is de tuin sowieso wel, maar wat structuur geeft houvast. 

Heel fijn en kalmerend om buiten bezig te zijn. Dan denk ik aan mensen die geen tuin hebben en voor het buitengevoel altijd hun huis uit moeten. Dankbaar met die tuin. Zelfs nog de krant buiten kunnen lezen, koffie gedronken. Fijn.

Kreeg van onze woningbouwvereniging een brief dat er een voorlichtingsmiddag binnenkort is over van groot naar kleiner verhuizen. 

Snap ik. In mijn rijtje wonen veel alleenstaande vrouwen, allemaal over de 80 in een eengezinswoning. Omdat ze (en ik ook) er al lang wonen (toen nog met man en kinderen) is de huur relatief laag. De vraag is, zou je willen (en moeten) verhuizen, waarheen dan? Is er plek in mijn woonplaats? 

Van een buurman hoorde ik dat zijn vrouw het liefste naar een appartement verhuist. De tuin is veel werk (ook al hebben ze voornamelijk tegels). 

Verderop in mijn wijk zijn seniorenwoningen. Een laag minder woonruimte, dus niet eens alles gelijkvloers, maar daar mag je je voor inschrijven vanaf 55 jaar. Beetje rare regel, want de meeste 55 jarigen zijn gewoon aan het werk en hebben soms ook nog kinderen thuis wonen (die ook niets kunnen vinden) die nog studeren of net klaar zijn met hun studie. Met 55 ben je tegenwoordig echt niet al bijna bejaard.

Die huizen zie ik dan altijd als de een na laatste halte. Of vandaar uit naar je kist of naar een verpleeghuis. Ja, beetje zwartgallig inderdaad. Die huizen gaan dus pas van de hand als de inwoner moet verkassen. 

Zit dit net te typen en even bijkomen van in de tuin werken en alles opruimen, zie ik opeens een man in mijn achtertuin staan. De buurman. Dus ik loop naar buiten en vraag hem (ik zie het al, hij werkt zijn waaibomenhoutenschutting bij, de planken raken rot en vallen er spontaan af, of bij harde wind, waaien eraf) wat hij in mijn tuin doet. Ongevraagd.

En opeens kan hij geen Nederlands verstaan mijn Noord-Koreaanse buurman en is ook nog eens Oost Indisch doof en gebaart dat hij een plank erop aan het timmeren is. 

Ja, prima, maar voortaan eerst vragen graag! Niet zomaar in mijn tuin gaan staan werken buurman. Niet zonder mijn toestemming.

Alweer volgt een ratjetoe van gebarentaal, gedoe en ikke niet begrijp en ik voel mijn bloed gaan koken. Nogmaals geef ik hem aan dat hij prima in mijn tuin iets kan doen, maar eerst vragen dus. Ja?!

Omdat er al genoeg conflicten in de wereld zijn, ga ik daarna maar een rondje fietsen. En tijdens het fietsen bedenken dat ik hier met zijn vrouw over moet praten, want dit kan echt niet. Zo te horen is ze niet aanwezig, want ze praat met volume net zoals als die omroepster van de Noord-Koreaanse staats-tv. En spoort haar man dan altijd aan die klusjes te doen. 

Voelt nog onveilig ook en eigen schuld omdat ik geen goed sluitend hekje heb. Iedere gek springt daar zo overheen. Dus deze ook.

Lul!

(Heb ik het tegen mijzelf; had hem eigenlijk de tuin uit moeten sturen en hem niet het werk maar af laten maken. Maar goed, met alle mafketels en gekken tegenwoordig, sus ik het dan maar even. Wel gezegd wat ik vond wat niet klopt, maar vond mijzelf toch een beetje laf).

Gelukkig stond ik wel met een pak ijsjes in mijn hand in de winkel, maar bedacht dat me dat niet ging helpen. 5 minuten afleiding, 5 uur schuldgevoel. Ook geen koekjes, chips, niets. Een bak gezonde soepgroente. En thuis gesprek aangaan met de buurvrouw.

Die is helaas niet thuis. Dus even parkeren. 

Goed gedaan.