Nadat ik gisteren door de harde regen heen en ook weer met regen terug moest naar mijn werk (dank oh Vera hoedje!) schijnt nu de zon. Wat een verschil.
En ik ga straks even langs bij mijn zoon en zijn vriendin. Hebben net de sleutel van hun nieuwe huis gekregen.
Gezellig. Blijf het altijd nog ingewikkeld vinden om mijzelf uit te nodigen en hoor dan bijna mijn moeder in mijn hoofd: ja, maar jullie zijn altijd zo druk (en dan aannemen dat zij niet in die drukke agenda hoorde, laatste plekje altijd). En dan wacht ze maar af. Ben ik ook zo aan het doen? (Jahaaaaaaaa).
De witte was vanochtend in de machine gedaan, want mijn bed verschoond en straks maar mijn herfstdeel van mijn dekbed erop leggen. Het is wat killer in de nacht merk ik.
Maar die zon; alles ziet er lichter uit (ook al snap ik dat elders op de wereld verschrikkelijke zaken gebeuren). Net even nodig.
Foto van Pixabay
Koffie ga ik maar even buiten opdrinken. Nu het nog kan.
En straks even kijken voor leuke kinderboeken in de kinderboekenweek. Misschien om weg te leggen en oh ja, had ook een bestelling gedaan voor dat Sinterklaasboek van die bekende illustrator, die het zwarte kleurpotlood heeft verstopt. Maar dat komt pas de 16e uit.
Kom op; maak je wereld groter!
4 opmerkingen:
Afwachten leidt tot niks ;)
Maar vragen of bezoek uitkomt kan toch? En "nee.nu niet"is dan ook goed?
Nee, afwachten helpt niet echt. Tenminste niet als je altijd afwacht.
Ik nodig mezelf wel eens uit hoor:' zal ik weer eens een kopje koffie komen drinken?' En dan is het aan hun om te zeggen:' ja gezellig' of:' nou dat komt dit weekend niet zo goed uit' ik let er wel op dat ik dan niet te lang blijf zodat ze ook nog tijd voor zichzelf hebben. Gezellig weekend en werk ze komende week. Groetjes Ella.
Een reactie posten