Op mijn werk heb ik een collega die als de druk hem teveel wordt een "Wiermsmaatje" doet. Hij schreeuwt, scheldt collega's uit en af en toe barst hij ook nog in janken uit of loopt tierend weg. Gecombineerd met een bootwerkersstem. Peutergedrag vind ik.
Spande ook samen met een andere collega om het leven van de vorige leidinggevende zo moeilijk mogelijk te maken.
Nu is zijn voordeel dat er een nieuwe leidinggevende is die heel goed met hem kan opschieten. Omdat hij de materie snapt en redelijk snel werkt en door en door en door werkt. Daardoor krijgt hij ook altijd alle extra klussen op zijn bord. En zegt hij dan nooit nee, want natuurlijk een eer dat HIJ dat mag doen en anderen niet. Maar klaagt wel tegen ons dat hij het zo enorm druk heeft.
Maar dat asociale gedrag heeft impact. Het voelt niet veilig. Voor nieuwe mensen is het even slikken als zij een ontmoeting hebben met zijn Mr Hyde-kant. Nul excuses volgen er. Men moet het maar gewoon pikken. Want zo is hij nou eenmaal.
Zat er iemand bijna in tranen bij mij haar verhaal te doen. Hoe het kan dat wij dat kennelijk allemaal gewoon vinden? Dat is niet zo, maar omdat op het moment niemand tegen 'Wiersma' zei dat hij even moest dimmen, werd die indruk wel gewekt. Ik was er niet bij, maar herken de situatie.
(Dat hele geval kostte mij in ieder geval mijn halve ochtend, kwam niet aan mijn reguliere werk toe, maar had dat er graag voor over, want niets zo kut als je ergens ongewenst en onveilig voelen.)
En van de week maakte ik in persoon weer eens zijn gedrag mee en sprak hem erop aan. Dat zag ik toch helemaal verkeerd hoor, want anderen vonden wat er gebeurde ook raar. Maar het gaat mij niet om wat er gebeurde, maar HOE jij reageert. Dat kan niet.
Dus heb dit voorval besproken met de nieuwe leidinggevende. Ach...hij is nou eenmaal zo. En het is wel bekend hoor. Echt wel.
Als je maar weet dat IK me daar niet veilig bij voel. En zijn gedrag onacceptabel vind.
Ja.....snap de leidinggevende maar al te goed. Stel dat hij hem op het matje roept en zijn gedrag niet meer accepteert (ik moest hem maar even laten uitrazen), dan is hij zo impulsief dat hij opstapt en is het bedrijf een ervaren kracht kwijt. Want er zitten nu teveel mensen die nul ervaring hebben en het vak nog moeten leren (wel goedkoop he...).
Dus blijft alles bij het oude.
Net als bij Wiersma.
7 opmerkingen:
... en waarschijnlijk geen klachtenfunctionaris bij jullie?
ze heffen het glas ze doen een plas en laten de zaak zoals hij was triest
Wat triest,dat zo iemand de toch al niet beste sfeer nog meer verpest
Pak die vent aan! Je bent toch niet écht bang voor zo'n sukkel?
En nog harder terugschreeuwen? Soms werkt dat bij dat soort types.
Of (met zo’n flutleidinggevende) je de rest van de middag ziek melden omdat je dergelijk gedrag niet trekt.
Ik bedoel: mensen kunnen het lastig hebben, maar uit je plaat gaan tegen andere mensen kan gewoon niet.
Heel erg vervelend zo iemand en dan ook nog zo'n leidinggevende erbij! Daar heb je dus niets aan.
Misschien is het een optie om op te staan en te zeggen dat je wel terugkomt als hij weer normaal kan doen? Als je tenminste boven zijn geschreeuw uit kunt komen. Of na zo'n uitbarsting zeggen dat je de volgende keer even weggaat omdat je zijn gedrag niet normaal vindt en dit dan ook daadwerkelijk doen en met de andere collega's afspreken dat ze dit ook doen?
Het is moeilijk om bepaald gedrag te veranderen, maar als niemand er tegenin gaat dan zal het nooit veranderen.
Wij hadden er in Croos ook zo eentje. Vertoonde dat gedrag al járen. Onder, idd, het mom van: zo is ze nou eenmaal.
Ik ben blij daarvan verlost te zijn.
Want wat je zegt, het voelde erg onveilig.
Een reactie posten