Las een interessant artikel over vrouwen in het verzet. Vaak weinig aandacht gekregen, maar moedige vrouwen. Hier is de link naar het artikel in het AD: Moedige verzetsvrouwen.
Op deze dag sta ik altijd stil bij hoe hun leven eruit zag, de keuzes die zij maakten. En ook hoe vanzelfsprekend ik het vind dat ik in vrijheid leef.
En dat ik nog steeds kan zeggen dat ik van na de oorlog ben.
6 opmerkingen:
"nog steeds kan zeggen"het kwam even binnen
Ja, nog steeds. En nog wel...
Prachtig verwoord...
Oorlog is afschuwelijk...
Ik ben geboren in 1966, dus 21 jaar na de bevrijding. En ik ben ook heel blij dat ik van na de oorlog ben. Een bijzonder voorrecht! Stemt dankbaar.
Hartelijke groet, Alice K.
Ja, ik las het artikel ook. Er is een boek uitgekomen over deze twee zussen, en Hannie Schaft. Mooie documentaire is "Twee zusjes in verzet"(of zoiets). Ik was een paar jaar geleden in kamp Vught, waar toen speciaal aandacht was voor verzetsvrouwen. Indrukwekkend!
Een appèl aan iedereen om je altijd uit te blijven spreken bij onrecht en dwang.
Zwijgen en wegkijken doet de meerderheid
Ik ben in de oorlog geboren:Nederland-Indonesië.
Mijn oudste dochter in de Vietnamoorlog.
Mijn jongste kleinkind in de oorlog: Oekraïne-Rusland.
Dus nee, wij zijn niet van na de oorlog!
Een reactie posten