Las het verhaal over te dik hondje. Bubbles. Bubbles moet op dieet, want het gewicht is ietwat teveel voor het hondje. Er staat ook een foto bij.
Oh dear; wat een dikkertje! Arme pootjes.
Jemig; kwartje valt: ik ben ook een Bubbles. Leuk hondje (hoorde ik vroeger vaak; leuke kop, maar jammer van dat lijf; zelfs van beste vriendinnen) maar teveel brokjes gevroten.
Hondje is bijna 25% afgevallen. Van 10,5 kg naar 8 kg. En kan weer lekker honds zijn. Hier is de link naar het artikel:
Zou ik nou ook gewoon maar een paar ons brokken per dag mogen?
Zo heb ik het een jaartje of tien geleden wel voor elkaar gekregen. Pakjes en zakjes dieet en allemaal zeer duidelijk begrensd. Dit is het, meer niet. Niet smokkelen. Viel af als een speer. Binnen korte tijd. Betaalde me blauw aan de dieetiste voor de pakjes en zakjes. Voelde me echter niet beter toen ik 40 kg was afgevallen, noch mooier. En gezonder? Ook niet. En vond het zeer zeer verwarrend dat ik nu complimenten kreeg of gezien werd of als 'normaal' werd gezien.
Had er niets van geleerd is mijn conclusie. Van waarom ik meer eet (snoep/snaai/graai etc) dan goed voor me is. Als een Bubbles alles eet wat in zijn bak zit. Of in de hand van het baasje wordt aangeboden. Braaf!!
En oud worden? Daar kijk ik nou geheel niet naar uit. Vooral niet heel oud worden en betutteld worden door de familie of anderen. Eet ik me liever dood bij wijze van spreke. En val ik net als mijn vader om na het eten van een toetje in het verpleeghuis. Probleem opgelost.
8 opmerkingen:
Ik werk in de zorg. Ik ben ook te dik. Ik zie dat de weg die mensen afleggen naar de dood soms heel naar is. We begeleiden een aantal mensen wiens tenen, voeten en benen afstierven door aderverkalking. Eerst tenen geamputeerd, dan toch maar de hele voet, dan het onderbeen.
Het is niet wat ik wil voor mezelf. En toch blijf ook ik eten.
Ook ik ben veel te dik. Probeer toch weer af te vallen, dit keer begeleid door een dietist. Geen pakjes of zakjes.Heb echt veel last van al dat overgewicht. Moeilijker lopen, last van warmte, nooit eens echt leuke kleren kunnen kopen. Heb gelukkig nog geen diabetes. Ben zeventig en wil graag nog veel jaartjes mee. Maar dan zonder al die extra kilo's.
Je bént geen probleem, Cellie. Dat zie je verkeerd.
Ik woon alleen. Ik ben alleen.
Ik verheug me elke dag op mijn warme maaltijd. Op koken.
Als ik dat ook niet meer zou hebben..tsja...dan is er toch helemaal niks meer.
Totaal niet gemotiveerd om af te vallen, voor gezondheidsdvoordeel en langer leven...pfew, ik vind het leven nu al (te) lang duren.
Het is al een opgave om op mijn gewicht van 90 te blijven bij 1.75. Eet ook niet teveel maar zou net wat minder mogen maar weet niet of ik daar gelukkiger van ga worden.
Lieve Cellie, stop alsjeblieft met jezelf zo omlaag halen! Ik begrijp dat de zwaardere medemens wordt veroordeeld, dat je daar heel veel last van kan hebben en dat je daardoor negatief over jezelf kan denken. Ik kan dat niet wegnemen. Jij zegt al dat het 40 kg lichter niet ineens leuker was. Ik herken dat. Het is niet leuker. Je bent namelijk niemand anders geworden, alleen de mensen om je heen gedragen zich anders.... totdat zij er aan gewend zijn dat je er uitziet zoals je eruit ziet. En je nog steeds bent wie je bent. Je bent een mooi mens Cellie!
Hier nog iemand die te dik is. I don't care. Je kent mijn achtergrond. Dus ja: wat zou ik me nou druk maken om die onderkin of dat vetschort? ;)
Nog een x dan maar deed weer iets fout!
Maar ik wil hier toch even op reageren want het raakte me, omdat ik al enige tijd meelees en meeleef met je leuke en mindere leuke ervaringen en als je niet schrijft wordt je gemist door velen net als mij.
Waarom omdat jij jij bent en je er mag zijn! Wees lief en mild voor jezelf, gun jezelf het allerbeste omdat jij dat waard bent!
Zo dit wilde ik toch even schrijven!
Liefs van Willemina die altijd in kleur door het leven gaat met haar maat 48!
Een reactie posten