Opgepast

Wat een heerlijke oppasdag. Ga een beetje als zo'n cliche oma klinken, die blind alles geweeeeeeldig vindt van haar kleinkinderen en ook de ziljoen foto's heb ik inderdaad, maar ik vind het toch zo fijn om die twee dametjes bij mij in huis te hebben. En zij vinden het (schat ik in) ook fijn.

Had afgesproken dat ze bij mij konden ontbijten en dus al gevraagd wat ze dan bliefden. Had lekkere aardbeien gehaald, dat vind ik zelf ook heel smakelijk, misschien wel op een beschuitje? En de eettafel leeggemaakt (liggen altijd wel kranten, tijdschriften etc om nog te lezen, door te nemen). 

Een beschuitje vonden ze inderdaad wel interessant. Thuis eten ze dat kennelijk niet en ik heb die altijd wel op voorraad in zo'n bus uit de jaren 80 van Brabantia, uiteraard in blauw en met zo'n ding erin waar je de beschuit er makkelijk uit kon liften. Word al blij van hun bordjes op de placemats zetten en bijpassende bekertjes erbij, de kinderbestekjes. 

Gezellig om rustig de dag te beginnen met samen wat eten. Vooral veel zelf doen, wilde de jongste. En dat liet ik maar. Kon prima en alles kan weer schoongemaakt worden. 

Daarna wilden ze knutselen. Voornamelijk knippen met de schaartjes en gekleurd papier. Veel papier. En hartjes tekenen. Ik kon de afwas even wegwerken en zij lekker knippen en plakken. Daarna even naar het kleine speeltuintje hier in de buurt. Lekker buiten zijn. 

De meeste voorleesboeken staan beneden in de kast en die weten ze te vinden. Voorlezen, doorbladeren. He, Oma....mogen wij die kleuren? Oh, ja...nog voor Pasen, 2 kleurplaten van een Paasei. En de ander wilde die kleurplaat voornamelijk knippen. Ook goed joh.

Daarna wilde ze toch echt naar de grote speeltuin. Maar niet langs die vliegen! Welke vliegen? Overal buiten. Ach...lieverd, die doen toch niets. Ze vliegen alleen maar en zijn denk ik banger voor ons, grote mensen. Kom maar mee, naar de speeltuin. Dus schoenen weer aan en hoppa via de brandgangen naar de Grote Speeltuin. Daar speelden nog meer kindjes en zaten hun moeders op een bankje te kijken. 

De oudste vond een meisje leuk van haar leeftijd (of eerder lengte) dus lekker samen spelen en de jongste wilde ook alles wat haar oudere zus deed, maar ging soms ook fijn haar eigen gang. 

Daarna weer huiswaarts en ik besloot, net als op het KDV, in de middag warm te eten. Scheelde hun moeder ook weer koken en vond het leuk om te vragen of ze in wat ik wilde maken wel zin hadden. De een wilde alleen 1 ding. Dat mocht, als ze dan van alles ook 1 hapje at. En de ander eet alles, dus dat is nog makkelijk. De olijven die als bijgerecht op tafel stonden aten ze direct op. Dus een tweede pot opengedraaid en die was ook al bijna leeg. Mmmmm...de stukjes komkommer werden ook al bijna direct opgepeuzeld. Ik maakte verse frites (in de aanbieding bij de supermarkt hier) met broccoli en kibbeling. Jamjamjam.. Het drinken viel over de tafel, over mijn broek en ook uiteraard op de vloer. 

Nou ja...even doekje erover, nog een doekje en nog eentje en ook weer klaar. Geen drama van maken.

(Nooit meer zoals vroeger thuis, waar ALLES een drama werd).

Stelde voor om daarna - nou ja, eerst nog even rustig voorlezen en lezen - even een ijsje te gaan halen bij de plaatselijke snackbar. Daar kom ik dus echt nooit, behalve nu met de kleinkinderen voor een keertje een softijsje. De jongste at natuurlijk niet op hetzelfde tempo dat het ijsje smolt. Dus kleine uitdaging. En veel servetten. 

Op de terugweg nog een andere speeltuin aangedaan. Met een hele nieuwe indeling en klimding met glijbaan. Leuk!! En een ondergrond die bijna meebewoog. Beter dan harde stoeptegels.

De jongste wilde natuurlijk ook van de nogal hoge glijbaan af en daarvoor moest ze in een touwwerk klimmen. De oudste legde haar uit hoe en ik stond als vanger en opduwer erbij en ja hoor. Ha Oma!! Geen angsten; lekker spelen. En nog een keer en nog een keer en nog een keer. Wat leer ik veel van ze.

Daarna in de achtertuin de regenton proberen te legen door honderden keren gietertjes te vullen. Of net niet. Lekkere natte broeken. Met de fohn gedroogd en ik had voor de jongste nog een passende legging in de kast liggen. Bij de oudste was het ondertussen al gedroogd. Ook weer fijn; dat kliederen en knoeien met water. 

En blij dat ik van die lelijke plastic namaak crocs had gehaald. Dan maakte het ook geen drol uit dat die nat werden. 

Ondertussen - bijna vergeten  - werkten de dames hun make-up bij. Dat wil zeggen ze smeerden lipgloss van Oma ergens tussen neus en kin, waarbij de oudste ietwat zorgvuldiger te werk ging en goed in de spiegel keek. 

Even nakijken hoe ik dat van de bank verwijder.

We hebben verstoppertje gespeeld. De trap was ook enig om op en mee te spelen, de gele ikea krukjes werden een treintje, een enge spin, een wipwap. 

Mensch....zo blij dat er nul keer om een tablet werd gevraagd, of de tv. 

Nog even tijd voor een snackje. Maiscrackers met smeerkaas (zelluf smeren!!) en druiven. Kaas en druiven, niets mis mee toch? 

We keken door het keukenraam naar een baby-ekster die in de struiken een beetje verdwaald was en naar zijn/haar ouders die hem riepen om nou eens uit die struiken te komen. (Zag de baby-ekster vanochtend nog bij een boom in de straat zitten, werd gevoerd door zijn ouder. Later op de middag kwam een buurvrouw vertellen dat hij in de brandgang zat. Volgde het beestje, raakte 'm kwijt en nu zit hij in een boom zag ik). Ook weer interessant en leerzaam.

Geen slaapjes (meer) in de middag en in de avond thuis sliepen ze ook pas heel laat gaf mijn dochter aan. Ik niet; ging rond 22.00 uur naar bed, maar het viel me eigenlijk best wel mee hoe 'moe' ik was. Kreeg denk ik meer energie terug ook. 

En de liefde die ik voor die twee meisjes voel. Echt voel. Dat ik er zelfs nu ik dit opschrijf, ontroert door raak.