zondag 11 juni 2023

Fietspad

Vroeg op weg naar een supermarkt een paar wijken verderop. Vroeg omdat het tropisch warm zou worden, en naar een supermarkt een paar wijken verderop omdat mijn eigen supermarkt verbouwd wordt, dus maar als eerst dit klusje gedaan. En met waterijsjes in de fietstas niet handig om in de volle zon te fietsen. Plus dat ik zo nog genoeg keus had. Lunchspullen voor maandag naar werk gehaald. Blij dat ik altijd zelf lunch meeneem, want vrijdag een ingelaste Zoom-meeting precies in de lunchtijd (daar heeft deze manager een handje van) met meerdere partijen. Dus maar achter mijn bureau gegeten. Doei pauze!

Dacht dat ik op de heenweg over een pad heen fietste. Dacht ik. Kon ook een steen zijn natuurlijk, maar de pad was geen fietspad. Op de terugweg was ik bang een platte pad te zien liggen en vond het heel rot voor de pad. Als het al zo was. Niets te zien. Of de plaatselijke reiger had een gratis hapje gevonden natuurlijk. 

Voelde me nogal schuldig. En stom. Arme pad.

Thuisgekomen de was opgehangen, koffie gemaakt en zo heerlijk dat ik nul verplichtingen heb. Die heb ik altijd al erg weinig, maar zo fijn dat ik zelf mijn tijd kan indelen. 

Meebewegen met wat de dag brengt. Hitte, dat klopt, maar dan maar even in de relatieve koelte van binnen iets doen. Of niets. Mag ook. 

Toch weer wat in de tuin rommelen. De krant lezen in de schaduw van de parasol. En met een aangenaam windje erbij. IJskoffie gemaakt - tres simple; gewoon de koffie die ik in de ochtend had gezet koud laten worden, groot glas koud maken met ijsblokjes, daarover heen (soja)melk gieten en dan de koffie. Drink nooit suiker in de koffie, dus dit was het. Heerlijk, doet me denken aan mijn laatste vakantie in 2001 op Kreta. Waar IJskoffie hot was. 

En ik zo blij was dat ik me zo'n vakantie kon permitteren samen met mijn kinderen, pubers toen.





5 opmerkingen:

izerina zei

Padden hebben ook zo'n schutkleur

Jo zei

Als je in je pauze door moet werken, kun je gewoon wat eerder naar huis gaan. Je bent ten slotte geen filantropische instelling.

Dat van die pad is wel heel akelig, ja. Ik heb jaren geleden (ik denk wel meer dan 30 jaar) een egel doodgereden. Vreselijk vond ik dat! Dus ik kan me voorstellen dat je daar een rotgevoel aan over hield.

Die Kreta-vakantie klinkt als een heel dierbare herinnering!

Een rustige werkweek toegewenst, Cellie, en een hartelijke groet van Jo.

Mevrouw Niekje zei

Ik ben het met Jo eens, doorwerken in een pauze is eerder naar huis (dezelfde of een andere dag). We geven niets cadeau aan de baas tenzij de baas ons af en toe iets cadeau doet. Maakte de pad geen raar geluid toen je erover heen reed? Een steen hoor je niet, een pad pletten klinkt volgens mijn als iets flatserig.

Siebrie zei

Misschien heeft de manager (of de assistent) gewoon in de outlookagenda gekeken wanneer de meeste mensen geen andere afspraken hadden en domweg gepland? Oplossing: elke dag je pauze blokkeren in je agenda.

Sylvia zei

Ik ben gek op koffie. Gewoon koffie. Warm en in een kopje. Koud en in een andere vorm (ijs, taart, snoep, weetikveelwat) vind ik er niks aan. Raar niet?