Kom van dat dak af!!

Het was even een operatie, maar dan heb je ook wat.

Had een afspraak gemaakt voor de installatie van zonnepanelen. Op een dag dat ik thuis zou zijn en er geen extra vrij voor hoefde te nemen. Prima planning zou je denken.

Maar niet als de heren die het dak op moeten daarvoor ook nog twee huizen moeten doen en het een beetje tegenzit. En mijn afspraak voor de buitenboel enorm uitloopt.

De monteur die binnen de elektriciteitsleidingen en in de meterkast eea installeert is op tijd en wacht op de collega's van de panelenclub. Die komen maar niet. Wordt steeds later en bovendien komen er onweersbuien aan en dan op een dak werken lijkt me niet echt veilig.

Vertelde al eerder over hoe snel die schouwer de schouw deed en ik me afvroeg of dat wel allemaal goed gecommuniceerd werd met de uitvoerenden. Nee dus hoorde ik van de mannen die het werk moeten doen. Want ze moesten uitzoeken waar en hoe ze uit het dak de leiding naar de meterkast konden voeren op een veilige, maar ook efficiente manier. Sommige huizen hebben nokpannen die vastgecement zijn en dan kunnen ze daar niet een leiding ondersteken. 

Oh..misschien moeten we bij het luik zijn, kunt u dat dan even leegmaken (niet van tevoren verteld en ik dacht dat zoonlief zijn oude kamer leeg had achtergelaten en keek nooit meer achter dat luik...nou nog vol met van alles en nog wat en niet heel netjes in stapels ofzo. Met 30 graden in dat luik moeten kruipen? 

Niet fijn voor mij, maar nog meer niet voor die monteurs. Gelukkig bleek er een leiding in een pijpje te zijn aangelegd ooit (door de vorige bewoners kennelijk nog) en die kwam uit in de meterkast dus die kon hij gebruiken zonder ergens in een donker heet hol te moeten kruipen. Of via de zolderkamer dat te moeten doen, waar ik wist dat ook daar achter het luik nog een heel achterhuis stond. Dat zou dochterlief ooit opruimen. Ooit, dat tijdstip staat nou nergens in de agenda.

De heren monteurs moesten eerst nog een steiger opbouwen. Dat kost ook tijd. De panelen en spullen uit de bus halen. Dat kost ook tijd en inmiddels werd het steeds donkerder buiten en begon het te gieten. Zeiknat waren ze al en begon het ook nog te onweren. Ging maar schuilen onder de steiger. 

Even binnenkomen heren en neem even wat te eten en drinken. Het weer werd er niet beter op, dus besloten om een nieuwe afspraak te maken (het was al tegen 18.00 uur inmiddels. Panelen werden binnengezet (Jemig wat een grote dingen, dus kamer even verbouwen) die ook zeiknat waren. En nieuwe afspraak voor een paar dagen erna, als ik dat kon inplannen met mijn werk. Moesten ze in dat rotweer die steiger ook weer afbreken. Met ijzeren palen in het onweer lopen. Lekkerrrr.

De dag waarvan je wist dat die zou komen was aangebroken. Ik zorgde dat ik op tijd thuis was. En toen kwam er niemand. Bellen met de planning. Oh...dat is niet aan ons doorgegeven. Maar ze komen met een uurtje. 

Niemand kwam er. Dus alweer bellen.

Oh...uitgelopen de vorige klus. Ze zijn er tussen 16.00 en 16.30 uur. En ze kwamen om 16.59 uur. 

Die klus duurt meestal een uurtje of twee, drie.

Eerst maar even koud drinken aangeboden, de heren zitten op een warm dak de hele dag en ook nog lang in de auto. Daarna gingen ze aan de slag. Zonder steiger, gewoon een lange ladder en via gaten door weggehaalde dakpannen het dak op. 

De heren vertelden dat ze uit Oezbekistan komen. Lastig als je dan geen Engels kan, want Nederlands spreken ze niet. En mijn Russisch is roestig. En ze gaven aan dat ze Oezbeeks spreken. Russisch is daar de tweede taal.

Van het dak af worden kabels etc naar beneden gegooid, dus ik blijf even binnen. Maar eerst nog even een bord met druiven en stukken meloen gebracht en een nieuwe fles koude cola. Wel zo lekker.

En dan nu die zonnepanelen naar boven hijsen en op de plekken installeren. Zwaar werk. En wat zijn ze groot die panelen!

En uiteraard valt er een dakpan, of twee misschien wel, kapot. Hoop dat ze nog reserve in hun auto hebben, maar vrees van niet. Nou ja, niet te druk maken. 

Ja, fijn, een tijdelijke plastic dakpan. En ik ga de maatschappij bellen die over dakpannen van de huurwoningen gaat. Die komen dan weer een good old gebakken dakpan op het dak leggen. Geen spoed, maar wel graag voor de moesson begint,  fixen. 

In de meterkast de switch omhoog gezet door de monteurs; de panelen kunnen nu stroom opwekken en dat leveren aan mij. Ben ik opeens een energiemaatschappij. 

Dus het bedrag van de huur van de panelen even in mindering brengen van mijn maandbedrag voor mijn energiekosten. Speel ik quitte. Of misschien met een klein beetje extra. 

Image by Leopictures from Pixabay

Nog net op tijd om naar Lewis te kunnen kijken. Even wegduiken in het verhaal. En dan morgen nog maar een laatste werkdag en dan weer weekend. Kan ik alles in de tuin weer normaal neerzetten en bijtanken, want moest deze week ook nog een paar keer oppassen. Een keer gepland en een andere keer niet, dus hele avondprogramma omzetten. En dan ook nog even in een auto heen en weer en op en neer en parkeren op plekjes waar je een schoenlepel nodig hebt en dus altijd achteruit in moet parkeren anders kom je er niet meer uit omdat voor je de boel ook dubbel is geparkeerd.

Nu terug naar Lewis. Moet ook nog veel bijlezen her en der, maar dat komt morgen. Of zaterdag.