dinsdag 26 september 2017

Man met Hond met Bril

Eindelijk was het dan toch echt tijd voor een eerste afspraak bij een gecontracteerde therapeut, word ik gebeld of ik later kan komen.

Ik kreeg spontaan zin om even keihard NeeNeeNee!!  te laten horen, maar als een brave borst zei ik dat dat geen probleem is. Toch niets verder op de agenda. Wat ook zo is.

Maar het is als het begin van een slechte comedyshow. Na een lange wachtlijst en alweer 4 weken extra wachttijd nu nog langer wachten.

Straks ben ik gewoon normaal! Heb ik mezelf genezen.

Stond ik voor de deur op de afgesproken nieuwe tijd, was er niemand. Deur op slot. Niemand te zien. Dus gebeld. Niemand neemt op; voicemail ingesproken. Dat ik nog 10 minuten wacht en dan naar huis ga.

Net binnen de marge komt mijn therapeut aanrijden.

Loslaten....loslaten....LAAT LOS....Het is niet expres, niet om jou dwars te zitten, het is geen test als onderdeel van de therapie. Betrek niet alles op jezelf. Zo gaan die dingen soms, rood stoplicht ergens, file...

Ik voel wel een klik met deze therapeut. En dat is wat belangrijk is. Dat ik ook het idee krijg dat ik begrepen word. Doorzien word.

Verder 'doorzag' ik dat hoe ik Man met Hond momenteel zie ook veel aan mijn eigen bril ligt. Ik leg op veel slakken zout, zie dingen als een aanval of juist als compleet negeren van mijn behoeften, maar ik uit dat niet of onduidelijk. Dus hoe kan hij weten dat hij dat veroorzaakt?



Foto van Pixabay

Duidelijker communiceren en dat is aan mij. Of niet langer verwachten dat hij als een hartsvriendin reageert terwijl hij een man is. Een man die nogal in zwart/wit beelden denkt.

En dan is een ochtend wandelen weer wat minder beladen voor mij. Voor hem helemaal niet, hij is zich nergens van bewust. Niet van al die gedachten en conclusies die ik trek.

Het was heerlijk weer, het bos werd steeds meer een herfstbos en ik was in staat om te genieten van wat ik wel had. Iemand die al een tijd de moeite neemt om naar mij toe te rijden en me meeneemt om een stuk te wandelen.

Niet meer maar zeker ook niet minder.







6 opmerkingen:

PetraH zei

"Iemand die al een tijd de moeite neemt om naar mij toe te rijden en me meeneemt om een stuk te wandelen.

Niet meer maar zeker ook niet minder."

Wat omschrijf je dat mooi.

Ik maak het nu een beetje van de andere kant mee, denk ik: heb een nichtje dat in een moeilijke fase zit. Met haar wandel ik, drink ik thee of ga ik naar de film. Ik kan haar verder niet helpen, ze zit zo in de knoop dat ik als gewone medemens (leek, op psychologisch gebied) die knoop niet kan ontwarren. Maar ik probeer er wel voor haar te zijn, op mijn eigen niet-perfecte manier.

Ik hoop dat je veel aan de therapie gaat hebben.

Anoniem zei

Hmmm, klinkt heel wat nuchterder. Hopelijk doorziet je therapeut jou ook onder al die brillen en schutkleuren.

Anoniem zei

Wij vrouwen hebben nogal eens de neiging te denken dat iedereen (en dan met name mannen) altijd weet wat we bedoelen.
Hopelijk draait de therapeutische molen de goede kant op voor je. Succes en sterkte ermee!

Petr@ zei

Fijn dat je een klik hebt, ik hoop echt dat je er iets aan hebt. Dat hij je de goede kant op stuurt en je misschien af en toe aanpakt (figuurlijk dan he haha) als dat nodig is.
En ja mannen denken echt anders dan wij hoor, ze voelen niks aan.
Tenminste de meeste mannen niet.

Ellen1979 zei

Nou, ik ken een man, die denkt te begrijpen wat je zegt, en dan alles veel erger maakt. Dat is nog veel lastiger dan een zwart/wit beelden man, daarbij is heel duidelijk wat je er aan hebt :-)

Dus ik krijg bijvoorbeeld te horen dat een derde persoon iets niet wilde. Maar die iemand was chagrijnig om iets anders maar wilde nog wel. Bemoeien met organisatie door alles lastig te maken en elke keer opnieuw alles ter discussie te stellen. Je komt geen steek verder.
Invullen van de hoogste orde en ontzettend lastig. Alles wat je zegt wordt verdraait in negatieve zin. Ik zoek dus maar even geen contact want elke keer komt er gedoe van.

Nuchter blijven is heel verstandig! Fijn dat het klikt met de nieuwe peut.

Mirjam Kakelbont zei

Heel belangrijk dat je een klik hebt en een compliment aan jezelf dat je je over de te-laat-situatie heen hebt kunnen zetten. Je klinkt een stuk nuchterder dan anders. Meer met beide benen op de grond. Ik hoop dat dit een langzaam begin is van een "zekerder" leven.
Warme groet