Enfin: Wekker gezet en ondanks dat ik niet doorsliep die nacht, toch maar wakker geworden op de tijd die de wekker aangaf. Zat ik net te bedenken wat ik allemaal vandaag zou willen doen, hoorde ik geklop.
Nu is mijn deurbel al jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaren kapot. Voor zoiets komt de woningbouwvereniging al niet meer. Had ooit zo'n bel gekocht die op batterijen werkte, maar daar rustte ook geen bel-zegen op. Dus maar een briefje opgeplakt dat mensen kunnen kloppen.
Heerlijk rustig dat die bel het niet doet.
Maar vanochtend dus hardnekkig geklop. Van alles schoot er door mijn duffe hoofd. Politie? Brandweer? Ridder op het Witte Paard? Maar dacht weinig echt goed na, dus maar naar beneden in mijn nachtkleding en ongewassen hoofd en gordijn open (goed tegen de kou) en kijken wie er zo vroeg al aanklopt. Nu had mijn dochter gisteren gezegd dat ze misschien nog wel zou langskomen, maar zo vroeg?
Het was de buurvrouw. Dat de vuilnisdienst al was geweest en haar bak al geleegd was die ze net aan de straat aan het zetten was. Maar aan de andere kant van de straat waren ze nog niet geweest, dus dan kon ik mijn vuilnisbak daar nog snel neerzetten. Meestal komen ze pas na de middag, maar ja...rare week natuurlijk met al die feestdagen = niet werken, dus natuurlijk loopt het vandaag wat anders. Maar heb ze nog nooit voor 09.00 uur hier in de straat gezien.
Als een haas naar boven, kleren aan, overal de prullenbakjes legen en ook mee naar beneden, de vuilniszak uit de keuken snel geleegd en schoenen aan, jas en met die bak naar de andere kant van de straat, waar al een hele rij klikko's netjes aan de straat staat te wachten om geleegd te worden. Allemaal mini-klikko's en tot de nok toe volgepropt, want een kleine vuilnisbak is op jaarbasis zo'n € 50,-- minder. Maar het regelen van een andere klikko kost al € 30,-- en dus had ik berekend dat ik voor die € 20,-- nu geen moeite ging doen. Wel dit jaar nog veel ging weggooien. In die bak. Dat doen sommige buren ook. In mijn bak. Dan wachten ze tot ze vermoeden dat ik weg was en propten ze nog wat zakken vuilnis van hen in mijn bak. Als ze het nou even gevraagd hadden, was het prima, maar dit riekt naar asociaal gedrag. Dus zet ik mijn bak meestal zo laat mogelijk aan de straat. Niet voordat de zon op is in ieder geval.
As we speak is de vuilniswagen nog steeds niet geweest, dus ik denk dat de buurvrouw voor niets in paniek schoot. Wel aardig dat ze me waarschuwde en ik zo direct in de "doe'" stand schoot.
Nu maar even de was opgehangen; ook direct aangezet toen ik wakker werd, maar dat stond al op de planning.
Mijn rondje Bless the House is gedaan, alles ziet er weer lekker schoon uit. Zo nog even wat luxaflex doen en dan ben ik daar ook weer tevreden over.
En: tatatadaaaa...was toch maar wel even naar de telefoonwinkel gegaan verleden week. Met grote tegenzin, maar ik wist dat ik dingen maar voor me uit bleef schuiven, die helemaal niet zo groot waren als ik ze maakte. En daar bleek dat ik een beter (goedkoper) contract kon krijgen en ik sputterde nog even tegen, maar tegelijkertijd dacht ik ook dat ik hier tevreden mee kon zijn, dus niet heel internet hoef af te speuren naar een nog betere deal. Dat mijn brein dat momenteel toch minder kon en dat ook helemaal niet goed werkt momenteel voor me.
Dus met micro simkaart thuisgekomen. Lag dat ding alsnog 2 dagen naar me te lonken. Het enige wat ik moest doen was die simkaart erin doen en ik wist hoe (Youtube vertelt alles) en die backup terugzetten dat zou ik ook wel kunnen dacht ik en toch...Laat nog maar even. Oh ja...en ik had ook bij een Deense goedkope winkel een hoesje en een screen-protector gekocht, wat voor zo'n oud nieuw model nog even goed zoeken was. Maar dus al helemaal klaar ervoor.
Pas gisteren gedaan, nadat mijn dochter, schoonzoon en kleinkind even superkort langskwamen. Daarna, toen alles inderdaad werkte, nadat ik mijn wifi-password had ingevoerd en wat instellingen had gecontroleerd, haar laten weten dat ik me stoor aan mijn eigen 'angstige' gedrag. Dat ik bang ben voor dingen waar ik niet bang voor hoef te zijn. Een soort van Faal-angst. En me daardoor redelijk stom voel. "Hoeft niet Mam". Dat hierdoor mijn stresslevels oplopen; wat ook niet hoeft, maar wel gebeurd.
Ze had nog aangeboden om eea voor mij uit te zoeken, maar ik zei haar dat het voor mij beter was dat ik dat zelf deed. Kwam ik er niet meer uit, dan zou ik dit aangeven. Gelukkig kon ik haar appen dat ik de nieuwe phone in gebruik had.
Dus nu weer een telefoon waar de banken-appjes op werken, wat fijn is. Waarop ik even snel met mijn zoon wat dingen kan uitwisselen vanuit zijn vakantieland, wat ook heerlijk is. Zou ik moeten wachten op een blauwe luchtpost enveloppe dan waren we nu al een vakantie verder.
Niet alle vooruitgang is slecht.
9 opmerkingen:
Zelfvertrouwen opbouwen is een kwestie van de aanhouder wint. En je weet toch dat angst tegemoet lopen het kleiner laat worden? Ha, je bent lekker op weg!
Kan ik je ook weer appen? :)))
Oh, dit is precies de reden waarom afval naar verbruik (dus het weegsysteem) tot nu toe in Amsterdam niet ingevoerd is. En ik hoop ook eigenlijk dat we er van verschoond blijven (al bloedt mijn milieuhart terwijl ik dit typ), want het valt te voorspellen dat hier fiks misbruik van gemaakt zal worden. Massa creëert anonimiteit en daarmee het wegduiken voor verantwoordelijkheid.
Je gaat lekker bergopwaarts! Go!
Het kan niet anders of je zelfvertrouwen gaat beetje bij beetje vooruit. Je wilt dingen zelf regelen omdat je weet dat dat beter voor je is. Je kijkt naar je eigen angst in plaats van ervoor weg te lopen. Beter kan echt niet!
Tis gewoon weer even wennen, maar wel heel makkelijk!
En je weet eigenlijk heel goed, dat je (bijna) alles zelf kunt! TOP!
Je bent eigenlijk super handig.
Goed dat je het toch zelf gedaan hebt! Ik had het denk ik uit handen gegeven
(Ken u zelf ;-))
Ik dacht dat het zou eindigen dat de vuilniswagen net voor je neus weg reed, maar gelukkig niet!
zekers!
Hij was nog niet eens propvol, dus ik had het nog wel 2 weken uitgehouden denk ik.
Een reactie posten