Mouw

Vanochtend werd ik vanzelf wakker. Zag op de wekker dat het een normale tijd was en niet midden in de nacht. Hoera! Die is alvast binnen.

Toch ging ik nog niet mijn bed uit. Ik lag heerlijk. Veilig en helemaal lekker warm. Goed idee om eindelijk mijn winterdekbed in gebruik te nemen. Lag dus lekker in mijn eigen cocon. Nadat ik naar een luisterboek had geluisterd toch maar besloten om eruit te gaan en de dag te beginnen.

Het beste met een heerlijke geur. Kreeg twee jaar geleden van zoonlief en zijn vriendin een lekkere van Rituals, die Hamman-geur en die is zeer oppeppend. Rozemarijn en Eucalyptus; heerlijk!! Gebruik hem vooral als ik extra energie nodig heb. (Nee, niet iedere dag hahah!!).

Nu aan een kopje koffie, ook weer met zorg en aandacht gemaakt; omdat ik volgens L'Oreal dat waard ben (hahahah....die slogan blijft leuk om te pas en te onpas uit de kast te trekken). En zo direct weer even wat lamellen schoonmaken van mijn luxaflex. Heb niet de energie om hoppa de poppa Dora de bovenboel etc te spelen, maar zo komt het ook wel af. Ooit.
Goede bezigheidstherapie.

En verder mezelf blijven voorhouden dat er niets moet. Dat er van alles mag. Nou ja....mijn moeder belde gisteren en had wederom een soort van verkapt verzoek of ik haar de computer nog een keer kon uitleggen. Want ze had er, sinds ik ergens in de herfst bij haar was langs geweest om het wederom uitgebreid uit te leggen, nog niet 'achter' gezeten. Een verkapt verzoek, want eigenlijk wil ze dat ik een dagje langskom. Maar zeg dat dan gewoon! Dan kan ik daar ja of nee opzeggen.

En in plaats van een brave dochter te zijn en alweer een dag tevergeefs haar wat dingen uit te leggen - tevergeefs, omdat ze het prima kan en weet - vroeg ik haar of ze het wel leuk vond die hele computer? Waarom bleef ze dan maar dingen doen die ze niet echt leuk vind?

Toen kwam de aap uit de mouw dat ze zoveel tijd en energie in een zus van mij stak, de laatste tijd. Al wel meer dan 10 jaar in feite (och hoe heerlijk wentelt ze zich in haar slachtofferschap).
En Ma...wat levert het je dan op?
Ja, maar nu had ze een artikel in een damesweekblad gelezen en nu wist ze hoe ze het ging aanpakken....

Foto van Pixabay

I rest my case.

I rest my case ook omdat mijn moeder graag wil blijven moederen, zich bezig houdt met anderen om niet in haar eigen leven hoeven duiken. Mijn zus (ver in de veertig) als kind blijft zien. Mijn zus zich ook zo gedraagt en ze beiden in een soort van ongezonde relatie zitten. Waar ze wel uit zouden willen zeggen ze beide, maar kennelijk ook niet. Anders doe je dat wel. En misschien ook wel - vanuit uit mijn gevoel - al haar aandacht naar die zus gaat en de rest er maar bij hangt. Vooruit; ik dus. Want ik kan niet voor andere broers en zussen spreken. Mijn eigen aap uit mijn eigen mouw.

Maar waar ik niet bij wil hangen, horen en aan meedoen is aan die ongezonde verhouding. Niet elk gesprek over mijn zus, over de toestanden met mijn zus en over hoe moeizaam ze vooruitkomt en dat mijn moeder gewoon vindt dat 'ze er maar mee moet ophouden zo te denken'. Dan is het over. Is ze van haar dwanggedachten en andere gedachten af. Want al die gesprekken met psychologen etc helpen toch niets.

Ik ga nog maar eens een lekker kopje koffie inschenken voor mijzelf.