Sesam: Open U!

Het laatje opengekregen (met een paperclip want originele tool zat er niet meer bij) waar de SIM card in moet van de nieuwe oude telefoon en ook van mijn oude telefoon de SIM card kunnen verwijderen, maar hahah....ik heb - dank u oh Youtube - een micro simcard nodig en dus ga ik van de week - als ik er zin in heb - maar even langs de telefoonwinkel, want die moet op een bepaald formaat worden bijgesneden en ik laat dat dan maar liever over aan de professionals. Wil niet tussentijds zonder telefoon zitten. Al heb ik nog wel een oldschool Nokia liggen met een simcard, dus helemaal telefoonloos ben ik niet als de nood aan de man komt.

Backup van de oude configuratie heb ik ook gemaakt, dus ik ben er klaar voor.

Wat ik altijd een fijn karweitje vind voor de eerste week in het nieuwe jaar is een nieuwe ordner maken, met tabbladen voor het lopende jaar. En de ordner die ouder is dan 5 jaar kan dan worden gerecycled en de inhoud weggedaan. Dat ruimt lekker op! Lekker scheuren.

De Kerstspullen zijn nu bijna opgeruimd en weer zorgvuldig in de dozen gedaan, zodat ik weet wat ik heb. Net ook mijn laatste kerststukje weer opgeruimd en nu dus alle dozen echt opgeruimd. Tot over 11 maanden jongens! Op een lijst in mijn map in de keuken heb ik geschreven wat ik dit jaar allemaal in huis had en dus op voorraad ligt, zodat ik eind van het jaar niet weer panikeer dat ik te weinig kaarsen in huis heb, of te weinig ballen (mwaoh... sommigen zullen zeggen dat ik in het geheel geen ballen heb) of versierspullen.

In die map heb ik ook een lijst van alle zaken waar ik een wachtwoord voor gebruik. Maar dan in steno geschreven, zodat alleen ik het kan lezen en niet de inbreker. Het is meer dan een A4 aan bedrijven, abonnementen en weet ik veel wat waar ik een password voor moet onthouden. Ondoenlijk en toch wil ik voor iedereen een ander uniek password hebben. Of inlogcode.
Je zou dit ook in gewoon schrift kunnen opmaken en dan in een receptenboek doen of zo...als je het maar ergens opslaat dat het voor jou terug te vinden is.

Doet me denken aan toen de pincode net werd geintroduceerd en mensen moeite hadden om die code (die je toen van de bank kreeg en nog niet zelf kon veranderen in iets wat makkelijker te onthouden was). Een man zei toen: Oh...makkelijk gewoon mijn huisnummer en mijn overhemdmaat. Maar ja...van de week stond ik voor de pinautomaat en was ik mijn maat vergeten dus ik moest voor die automaat mijn shirt uitdoen en stond er als label in mijn overhemdkraag: XL (!!).

Wat me blij maakt of eigenlijk mijn brein rustig houdt, is dat ik geen drastische veranderplannen heb. Waar ik uiteindelijk alleen maar door gefrustreerd kan raken als ze dit jaar alweer niet lukken. Ik blijf mijn mini-stapjes zetten en zo deed ik vanochtend mee met Heel Holland Hijgt.

En dat ik kan blijven denken aan wat een coach op een Financiele training ons ooit meegaf: How can I achieve that??

Maar ook, wat ik mezelf vaak toefluister: Is dat werkelijk wat je nodig hebt? Of denk je dat alleen maar.