In de vingers hebben

Dochter had dan wel vrij, maar wilde graag haar vriendin helpen met klussen in haar klushuis. Want zij had haar ook geholpen bij de verhuizing. Maar met 2 jonge kinderen erbij is klussen niet handig. Dus breng maar naar mij; ik geniet van hun gezelschap en als ik rond 3 uur even met een half oog naar de F1 kan kijken, ben ik al tevreden. Geen plannen gemaakt voor vandaag (helemaal niet alsof ik in een soort van depressieve staat verkeer en dat is niet zo; dat wil ik wel anders gaan doen).

Dus zaterdag nadenken of ik alles voor ze in huis heb qua eten en drinken. Goed stofzuigen en dweilen. Speelgoed klaarzetten en zo leuk; de 'grote' speeltuin in de buurt is vernieuwd en toen ik thuis werd gebracht van thuiswerken bij dochterlief, dat hij weer open is!

Kunnen we daar ook even heen. Misschien wel een paar keer. Al vindt mijn oudste kleindochter ook het mini-speeltuintje hier om de hoek enig! Altijd goed om de energie kwijt te raken. En zo heerlijk om buiten te kunnen spelen. Goed voor de kleine en de grote mens.

Mijn dochter wees me op de vingers, vooral het ieniemini pinkje van mijn jongste kleindochter. Ja hoor, zo scheef als de toren van Pisa. Net als mijn pinken, net als die van mijn vader en net als de pinken van mijn dochter. Misschien wel niet de fraaiste handen en vingers, maar wel iets wat me ontroerde. 

Binnen een half uurtje lag mijn (gelukkige lauwe) koffie al over de vloer. Jongste had de mok uit de vensterbank geslagen, waar ik dacht dat hij 'veilig' stond. Buiten bereik. Nee hoor Oma, ik ga alles pakken!! 

Hoppaaaaaaa....natte vensterbank, natte vloer, maar gelukkig niets over het kind. Dus geen verschoonpartijtje. Of ingrijpender zaken. Koffie zal ik nooit heet zomaar neerzetten, net als thee. Drink ik eerst wel in de keuken een beginnetje tot het lauw is.

Oudste ontdekte een vol make-up tasje, gekregen van een lieve blogvriendin, maar nog ongebruikt. Heeeeeee...make-up Oma en lippenstift!! Dus even een lesje gekregen in hoe je een blusher (blauw) goed opbrengt en lippenstift bij voorkeur buiten de lijntjes! Enig!

Doe maar geen mascara, je wimpers zijn zo al prachtig (janken!!..Ik wil dat!). Nee. Nee, blijft nee. He verdorie, krijg ik mijn zin niet. Maar 2 seconden janken en doorhebben dat Nee nee blijft, was het weer over. En was ze weer vrolijk en op ontdekkingsreis. Wat heb jij allemaal voor spullen Oma?

Aha...vouwblaadjes. Of liever knip in vierkantjes-blaadjes. Lekker knippen. 

En daarna knippen met vilt, maar dat was niet zo'n succes. Het schaartje knipte niet lekker daarin. Dus maakte ik dan maar een jasje voor de Barbie voor haar. En make-up op de Barbie doen we ook maar niet. Want niet zo makkelijk te snoetenpoetsen. 

Daarna lekker naar buiten, naar de speeltuin. Zo leuk; alles vernieuwd en veel kinderen die kwamen spelen. Ontdekken dat ze meer kan en durft dan ze zegt. Gewoon doen. Klimmen, springen, zwaaien en zwieren. Waar ik vroeger hoorde dat het te hoog, te zwaar en te moeilijk was en oma's riepen dat ik vooral uit moest kijken en doe maar niet kind, hoop ik mijn kleindochter moed te geven en te ontdekken dat ze veel meer kan dan zeggen dat je iets niet durft. Maar door daaraan toe te geven, zoveel leuks mis te lopen, omdat iemand je bevestigd dat het te eng voor je is. Het is misschien wel eng in het begin, maar toch wel te doen. Probeer het eerst maar een paar keer en dan nog een paar keer. Ik sta achter je en vang je op. Zo klom ze toch op een ladder en liep ze over een touwbrug. En dat koppie was goud waard.

Eten, drinken etc tussendoor ook nog. Pak maar lekker een handje druiven uit de keuken. (Of een minitrosje eigenlijk). Buiten stoepkrijten. Samen het gat van de oude droogmolen dichtgooien met zand en lekker aanstampen.

Het fiasco van de F1 bekijken. De twee rivalen vielen uit omdat de auto van Max over de auto van Hamilton heen schoof. Gelukkig kroop iedereen er levend uit. Wat een andere race dan die van verleden week. 

Weer naar een speeltuintje dan maar. Avondeten gemaakt en toen was ik wel een beetje gaar. Kwam haar moeder en die wilde nog even snel wat printen. Snotvergeme die printer (via Wifi) vertoont kuren. Dan staat hij offline en moet ik alles resetten. Blijft het nog steeds melden dat de printer offline staat. Kut! Maar dat kost tijd en die had ze natuurlijk niet al deed ze relaxed, maar ik ken haar; ze was moe, op en wilde naar huis. Met de prints. En de kinderen natuurlijk. Die morgen weer naar school en opvang moeten.

Ik was ook moe, gestressed dat ik ook nog op het laatste ogenblik hoorde dat er iets geprint moest worden (doe dat dan voortaan eeeeeeeeerder op de dag, dan kan ik het gewoon in mijn eigen tempo klaarleggen. Nou ja..ging ze wel naar een printshop morgen, maar dat was natuurlijk mijn eer te na. Voelde me nogal een sukkeltje, die gewoon weer niets snapt van de techniek. Het lukte uiteindelijk, maar vraag me niet hoe! Ik haaaaaat het als apparaten niet doen wat ik wil. Op mijn werk kan ik al negen maanden niet printen!! (Maar dat is niet mijn schuld noch verantwoording). Daardoor voel ik mij totaal onbelangrijk in mijn functie en als persoon. 

Pffffffffffffffffffff...vervelend stresserig einde van een leuke dag met mijn kleinkinderen. Wel vermoeiend en helaas morgen gewoon weer werken en ik zag al dat mijn manager gewoon op zondag mailtjes beantwoorden en uitsturen. Echt...ga me slaan als ik,  voor dit salaris zeker, ook dat soort dingen ga doen.  Die vrije tijd is me veel te kostbaar en dierbaar. Ik zag het via de e-mail inbox op mijn werktelefoon. Verder niets gedaan of uitgevoerd qua werk. Mijn aandacht was bij de kleindochters.

Daarna alles opruimen, leuk al die knipseltjes,  en weer neerzetten zoals ik het wil en dan maar alvast mijn werksetting voor morgenochtend klaarzetten. Kan ik zo aanschuiven en opstarten.