Bus, trein, metro, tram en boot

Met de bus, de metro, de tram en de trein en ook nog met een boot gereisd vandaag. Alleen het vliegtuig niet. Ook nog op de fiets. Die telt ook mee natuurlijk. En via het vliegveld gereisd, nou ja, het station bij het vliegveld. 

Wilde even voor een leuk stofje voor iets voor mijn jongste kleindochter kijken, want wil voor haar verjaardag een jurkje of broek maken. Dus even naar de Albert Cuyp. Dichterbij is er geen enkele stoffenwinkel, behalve op de markt, maar daar kom ik niet altijd. En och...lekker excuus toch om even rond te neuzen.

En als vrouw van de wereld had ik me voorgenomen ook ergens een lekkere kop koffie te gaan drinken en misschien iets te eten.  Dat duurde even, voordat ik iets vond, want uiteraard liep ik de hele Pijp door, vond niets geschikts en liep ook nog eens de verkeerde kant op. Orientatie-vermogen van een verdwaalde mot op pootjes.

Maar een aardige marktkoopman wees me de juiste richting toen ik het hem vroeg en dat betekende terug naar het beginpunt en dan nog te eigenwijs zijn om helemaal naar punt B te lopen hahah...nou ja, je ziet nog eens wat. Of iemand. 

Maar enfin, zag wel leuke straatjes en leuke mensen dus voor mijn gevoel toch even ergens anders. En een leuk stofje. Meerdere stofjes, maar ik hield me in. Eerst dit maar eens afmaken. En op tijd. Heb ook nog een opdrachtje liggen om een aantal jeans van een vriendin van mijn dochter weer 'heel' te maken, d.w.z. alle expres opengesneden stukjes, weer van een lapje erachter te voorzien. Rukwerkje, want weinig ruimte om te draaien met mijn naald op de naaimachine. Maar goed; iedere dag een beetje en dan is de stapel ook weggewerkt.

Op een fijn terras in de zon genoten van een lekkere cappuccino. Ze hadden wel allerlei taartjes voor erbij, maar niet gedaan. Klonk allemaal niet als iets waar ik zin in had. Zat wel op de eerste rang qua mensen bekijken. En zo druk alweer in de stad. 

Daarna richting Centraal Station en daar de heen-en weerpont genomen. Heen en weer inderdaad. Even de wind door mijn haren laten wapperen. Zo lekker en ontspannen! Een instant-vakantiegevoel. Als ik de hele dag op die boot moest blijven vond ik het ook al prima. Nou ja...behalve dan met fietsers die hun voorwiel zowat in je achterste duwen en keihard telefoongesprekken voeren over alleen maar interessante zaken. 

En toen de trein weer richting huis en daar nog een bus en toen nog een stukje fietsen. Mijn dochter zou langskomen om wat te brengen, dus ik kon niet de hele dag wegblijven of ergens wat verderop heen. Maar zo was het prima. Niet te lang, geen museumbezoek want dat moet je dus echt plannen, dat kan niet spontaan (helaas). Dat vond ik altijd de charme van de museumjaarkaart. Zo naar binnen kunnen lopen, maar ook zo er weer uit. 

Tandarts viel gelukkig mee, wist al dat het een lange sessie zou zijn, maar ook omdat het verdoofd was. Voorheen gunde ik me dat niet, maar nu heb ik geen zin meer in zinloos pijn voelen. Dan maar weer een paar tientjes extra op de tandartsrekening. Heb dus bewust de keus gemaakt om niet ergens heen te gaan met vakantie. Tandjes gaan voor. 

En dan waarschijnlijk ook nog iets om beter te horen en dan bedoel ik niet zo'n ouderwetse toeter aan je oor.