Vergelijk ik mijn inkomsten met die van 4 jaar terug, toen ik nog gewoon een vast contract had, pensioenopbouw en een auto van de zaak, ben ik hard teruggevallen.
Eerst doordat ik een ww-uitkering ontving. En blij dat die er was, maar dat was direct al een terugval van 70% van mijn bruto inkomen. Dus 30% minder.
En dan heb ik het niet over het feit dat met het verlies van de baan ook de auto en dus mijn vervoer wegviel.
Daarna lukte het mij om eindelijk werk te vinden want zoals half werkend Nederland altijd roept, ben je altijd beter af als je werkt en dat heb ik zelf ook altijd gevonden. Nu weet ik dat allemaal niet meer zo zeker.
Maar nooit geweten dat ik zou werken bij een bedrijf wat bij een tientje bruto per uur betaald en waar ik niet meer dan 7 uur per dag KAN werken, gewoon omdat dit dan einde werktijd is en alle pauzes, zelfs plaspauzes, voor eigen rekening zijn en dus niet doorbetaald worden.
Net zoals ziektedagen. Dan heb je dubbele pech. Of als je een dagje vrij wil hebben. Ook pech.
Sprak met een collega over deze arbeidsvoorwaarden en hij is bezig om eea juridisch uit te zoeken. En dan de werkgever erop aan spreken. Weet nu al dat er zaken zijn die niet mogen, maar wat is mijn alternatief? Ja, de bijstand. En ondanks de lage verdiensten, werk ik echt liever zelf voor mijn geld en hoef daardoor aan niemand mijn 2 tandenborstels te verantwoorden.
Dus nu heb ik een berekening gemaakt van mijn te verwachten bruto jaarsalaris voor 2016 en dan kom ik op 30% bruto van mijn jaarsalaris van 4 jaar terug. Een flinke uitdaging om dan toch nog alles te kunnen betalen.
Natuurlijk - alles kan zo weer veranderen en stel dat HR Nederland opeens denkt...ja....we zoeken vooral fijne oudere werknemers met flink veel levenservaring, dan sta ik vooraan, maar zie ik de omschrijving in de vacatures, dan lees ik voornamelijk dat men in het jonge team nog jongere honden zoekt.
Ik keek vanavond naar een programma over Arm in Nederland. Velen vonden dat dit er niet is en als het er al is dat het 'hun' eigen schuld is. Maar waren ook niet op de hoogte wat de definitie van armoede dan is, hier in Nederland. Die zagen een magere Afrikaan met een bordje rijst.
Terwijl de man in armoede hier meestal met een bord patat voor zijn neus zit met een stapel onbetaalde rekeningen in het keukenlaatje. En murw omdat hij geen opties meer kan bedenken omdat alle zijn potjes al jaren leeg zijn.
Ik voel me niet arm, terwijl ik dat op papier wel ben. Ik besef maar al te goed dat ik veilig slaap elke nacht en ik nog elke dag zoveel te eten heb dat ik nog steeds in de categorie Overgewicht val.
Dat ik door veel 'leuke' dingen, waar ik recht op heb omdat ik het waard ben", gewoon toch maar schrap, omdat het niet verstandig is in mijn situatie en ik daardoor nog quitte speel, met inleg van bij elkaar geschrapt spaargeld.
En dat ik heel blij en dankbaar ben dat ik geen koopwoning heb. Daar had ik nu dus uit moeten verhuizen, want met 70% inkomensvermindering gaat dat niet meer, de hypotheek betalen. En met een huurwoning, nog net onder de huurtoeslaggrens, kom je nog steeds in aanmerking voor huurtoeslag en alle beetjes helpen.
Ik lees hier weinig over mensen die echt moeten schrappen en vooral hoe ze dat dan doen. Alleen maar over buffers die elk jaar nog groter worden of moeten worden. Of hypotheken die met spoed worden afgelost. Of dat er nog meer aflossingen per jaar moeten worden gedaan.
Maar nog steeds vind ik het beschamend om hier met veel mensen over te praten. Want die komen vaak direct met 'goede bedoelingen" en oh ja....ik weet ook hoe het is om te moeten bezuinigen en me dan vertellen dat ze dit jaar maar 2 x op vakantie kunnen.
En ja, mijn theezakjes gebruik ik echt wel meerdere malen en de kachel staat niet loeiend hard aan en warme dekentjes liggen ook standaard klaar. Ik heb mijn eigen crisis allang gesloopt mevrouw Van Gaal.
Nu stroop ik mijn huis af of er nog iets te verkopen is op Marktplaats. Of dat ik zelf mijn kunstwerken aan de man moet gaan brengen. Of misschien mijn lijf in de verkoop? Of gewoon op zoek naar een rijke vent?
20 opmerkingen:
Je bent een oprecht mens. Dat is het belangrijkste. En je slaat je er doorheen. Ik hoop dat jij een andere baan vindt, dat er misschien uitzendbureau's zijn die je wel een leuke baan kunnen aanbieden
De werkende armen.....een categorie waar weinig oog voor is. Ik ken ook een academica, prima opleiding, intelligent, koopwoning, maar ze kan alleen part-time werk vinden terwijl ze dolgraag wil hoor......
Salaris net te hoog voor sociale huurwoning, huis diep onder water....
Hoezo als je maar werkt heb je het goed.
Ik wens jou veel sterkte en hoop dat je iets vindt wat je er bovenop helpt.
Ik leef al 23 jaren, eerst met een gezin met vier kinderen, sinds negen jaar alleen voor mezelf, in de bijstand en wil alle werk wel doen, maar krijg al even zolang geen baan; nog niet de prullenbakken in het OV legen.
Jongste zoon studeert en woont thuis. We redden het netnetnet en daar is alles mee gezegd. We ontzeggen ons de weelde op alle gebied, die waarvoor we moeten betalen en doen zo ons uiterste best om dat netnetnet van zonet toch maar niet in nietnietniet te laten vervallen...
Ik voel me rijk en gezegend, onafhankelijk van financiële middelen tevreden en gelukkig te kunnen zijn, maar het is af en toe wel zwaar om te weten dat er geen eind aan mijn bijstandstunnel is, dus ook geen licht, en anders is het een verdraaid zwak, ongezellig led lampje.
Per 1 januari is mijn huurtoeslag met € 30,- gekort, na schatting van mijn inkomen....nattevingerwerk van de Belastingdienst.
Gekker moeten ze het niet maken! Leuker, of makkelijker lukt niet meer... lijken ze ook niet meer op uit te zijn. Dat wordt weer mailen en schrijven, want momenteel kan ik niet bellen en ik weet niet of en wanneer ik dat weer zal kunnen. Dag hulplijn...
Gelukkig heb ik tijd, evenveel als ieder ander.
Jij bent een flink, verstandig mens; alle respect. Maar hoe dapper en verstandig ook, jij zult je waarschijnlijk ook wel regelmatig machteloos en misschien ook wel eens een beetje moedeloos voelen.
Ik wens je geluk en volg je blog met grote belangstelling.
Nu dus maar eens een reactie gegeven.
Lieve groetjes,
Jeanneke.
Ik zou mijn situatie zeker niet willen vergelijken met die van jou, omdat ik ook één van die mensen ben die spaart aan de buffer en aflost, maar ik ben wel in een periode van pakweg 3 jaar naar een praktische halvering van inkomsten gegaan. Op dit moment betaal ik mezelf - als het lukt en dat is niet altijd zo - een salaris uit dat gelijk staat aan mijn vaste lasten, waarvan dan weer 75% naar de hypotheek gaat. De extra's moet ik er echt apart bijverdienen. Nu heb ik daar wel een paar kanalen voor, maar die bieden - net als de rest van mijn inkomen als ondernemer - geen zekerheid. Dus hier ook volop dekentjes en zesdubbelgebruikte theezakjes. Ik zit alleen wel 'vast' aan een koophuis, dus moet het wel op deze manier doen. Ik werk er nu bijvoorbeeld 1 dag in de week buiten de deur bij. Dat verdient niet superveel, maar het is per maand een leuk bedrag extra én ik ben die hele dag dan niet thuis aan het verbruiken of in de verleiding aan het komen om dingen te bestellen. Wat mij verder goed helpt is het proberen om van hardlopen een gewoonte te maken. Dat is tijdverdrijf, het kost niets, het is goed voor me en daardoor heb ik ook weer minder behoefte aan dingen. Verder probeer ik me niet lam te laten slaan door de situatie waar ik nu in zit, maar juist daar het beste van te maken, zodat het 'straks', als het beter wordt, helemaal als een trein kan gaan. En als ik tegenvallers heb, dan probeer ik dat op te vangen door extra inkomsten te vinden, bijvoorbeeld door spul op Marktplaats te zetten.
Maar nogmaals; ik wil mijn situatie echt niet met die van jou vergelijken, ik probeer alleen een beetje aan te geven hoe het hier dan gaat.
welke bijverdiensten heb je nu al? Je hebt Euroclix. Sprak pas een vrouw die vroeger naaiwerk deed voor boetieks. Maar daar is ze mee gestopt. Ze werkt nu achter de bar. Ze praat geweldig. Is op leeftijd maar kan, nog goed mee.
Ik heb de ervaring dat Euroclix met alleen maar mails lezen nauwelijks iets oplevert. De grote slagen sla je met Euroclix alleen maar als je online aankopen doet waarvoor je Clix krijgt. Maar met een minimum inkopen wil je dat online winkelen doorgaans wel laten.
Pfew, wat kl*te voor je: in 2016 maar 30% van het inkomen van vier jaar geleden. :-(
Ik snap heel goed dat je zelfstandig wilt zijn, je eigen geld wilt verdienen en dat je niet afhankelijk wilt zijn van de bijstand. Aan de andere kant... ben je misschien toch niet TE trots? Zou je niet in aanmerking komen voor aanvullende bijstand? Ik weet natuurlijk niet of je hiervoor in aanmerking zou komen maar zo ja, waarom zou je het dan niet accepteren?
Ik heb zelf diep in de schulden gezeten. Omdat ik me te pletter schaamde en vond (en vind) dat ik daar zelf verantwoordelijk voor was en het zelf moest oplossen, heeft het veel te lang geduurd voordat ik hulp zocht. Daardoor zijn de schulden onnodig veel verder opgelopen. Uiteindelijk heeft het me vooral heel veel opgeleverd dat ik wél heb erkend dat ik het zelf niet meer redde. Als het goed is zijn eind dit jaar alle schulden 100% afgelost. Dat had ik zonder hulp nooit bereikt.
Het is ontzettend naar dat jij je in zo'n akelige financiële positie bevindt en ik hoop van harte dat er spoedig een oplossing komt, maar ik vind het niet helemaal fair hoe je over mensen die aflossen en buffers opbouwen spreekt.
Hopelijk bedoel je het niet zo zuur als het klinkt.
Als iemand dit wil doen en zich daarbij goed voelt, moet hij/zij dit vooral doen.
Vraagje: waarom klink je zo negatief over mensen die sparen of aflossen?
Ook ik ben iemand die spaart en aflost. Mijn salaris is niet bijzonder hoog. Net iets meer dan wat jij u verdient. Ik woon in een koophuis en probeer daar zeker extra op af te lossen. Val ik dan ook terug in inkomen, heb ik geen financieel probleem.
Vier jaar geleden een faillissement van ons bedrijf meegemaakt, dus ik weet echt waar ik het over heb. Ik die periode kon ik net rondkomen. Was superblij met de eerdere spaardrift. Eigen bedrijf zijn we niet meer begonnen. Werk gelukkig wel kunnen vinden.
Je geeft aan dat je in verhouding met vier jaar geleden nog maar 30 procent van je salaris verdient. Hoe komt het dan dat je niet toentertijd een buffer hebt aangelegd? Met zo'n hoog salaris, een huurwoning en een auto van de zaak, had je toch makkelijk geld over kunnen houden?
Mijns inziens klink je nu verwijtend naar de mensen die het op een andere manier doen.
Ik hoop dat je er uit kunt komen. En dat het over een tijdje financieel weer beter met je gaat.
Maar laat alsjeblieft iedereen in zijn of haar waarde.
Tilly
Het spijt me dat je dit zo leest, want dit is niet mijn insteek. Ik was vooral benieuwd hoe 'huurders' goed voor zichzelf zorgen en daar lees ik weinig over. Ik denk dat als ik een koopwoning zou hebben ik ook mee zou doen met versneld aflossen als dat financieel mogelijk is. Want zie echt wel in dat je dan straks veel lagere woonlasten hebt. En daardoor meer financiele armslag.
Als je meer van me leest, dan hoop ik dat je hebt gelezen dat ook ik graag spaar. Zelfs nu nog.
En jammer dat jij dit eruit haalt. Zo is het niet bedoelt.
Je verwoord het precies zoals het soms voelt. En dan zit ik nog niet eens zo lang als jij met dit soort zaken te worstelen.
Dank je voor je lieve invoelende reactie en wens je inspiratie om licht te blijven zien.
Ik denk dat ik je punt wel begrijp NZMZ. Zo lees ik bewust niets meer over consuminderaars/aflossers die een stel zijn en dus met zijn tweeën werken. Als alleenstaande zit je in een heel andere situatie. Ik vind dat de boeken van Hormann wat dat betreft echt een aantal zwakke plekken hebben (of mag ik dat ook niet zeggen?:-))))
Ja een rijke vent, dat zou de oplossing zijn! Heeft de man met de hond geen kapitaaltje? ;-)
Ik vind het echt heel knap dat je rondkomt van je geld en ik schrik er wel van dat het zoveel minder is dan 4 jaar terug.
Ik hoop voor je dat er een oplossing komt.
Helaas heb ik geen tips voor je.
Liefs Petr@
't Blijft lastig om door anderen geschreven tekst goed te lezen, blijkt maar eens weer. Neem het me maar niet kwalijk.
Over huurders lees je inderdaad niets of niet veel op blogs. Naar de reden kunnen we alleen maar gissen.
Als antwoord op Anoniem zou ik willen zeggen dat ik het opmerkelijk vind dat ze alleen maar blogs leest die bij haar eigen situatie horen. Zelf vind ik het juist interessant om te zien hoe anderen - in welke situatie dan ook - leven en wat hen bezighoudt. Ook daar kun je trouwens soms dingen uithalen die jezelf van pas kunnen komen.
De twee boeken van Hormann die ik gelezen heb vond ik geheel overbodig. Hij had het met één hoofdstuk van elk wel af gekund. Ik heb ze gelijk op MP weer verkocht. Er was gelukkig genoeg belangstelling voor:-)
Ik denk dat het gemakkelijker is een blog te schrijven vanuit een positie van kunnen sparen en aflossen, dan is krapper leven een optie, geen noodzaak. Ik heb zelf geen hoog inkomen maar bezuinig om te kunnen sparen voor een eerder pensioen.
Als ik lees dat je het nu moet doen van 30% van een eerder salaris dan is dat heftig ja. De eindjes aan elkaar knopen is dan inderdaad noodzaak en niet niet leuk denk ik hoe inventief je vaak ook bent.
Ik lees al een tijdje bij je mee en dat je van het ene gevoel (het gaat allemaal prima met me en ik red me best) in het andere (ik zou ook wel meer geld willen hebben om het makkelijker te hebben) is logisch. Iemand die dat niet begrijpt zou het eens een poosje moeten proberen denk ik. Er is nog veel schaamte onder mensen met armoede denk ik, een deel heeft het wel degelijk aan zichelf te danken en een ander deel niet, dat is logisch. Je redt je prima maar ik kan me voorstellen dat het uitzichtloos voelt.
Mooi blog. T is heel pittig zo'n inkomensdaling. Wij hebben dat ook meegemaakt en voor ons was er nog veel te besparen, dat scheelde. Ik kan me hoed voorstellen dat je soms dan alle aflosvethalenzat wordt. Oplossingen heb ik helaas niet voor je. Misschien is dumpster diven iets voor je? Van wat ik hoor kan dit veel geld schelen.
Mooi blog. T is heel pittig zo'n inkomensdaling. Wij hebben dat ook meegemaakt en voor ons was er nog veel te besparen, dat scheelde. Ik kan me hoed voorstellen dat je soms dan alle aflosvethalenzat wordt. Oplossingen heb ik helaas niet voor je. Misschien is dumpster diven iets voor je? Van wat ik hoor kan dit veel geld schelen.
en jij verwijtend naar haar toe..
"Hoe komt het dan dat je niet toentertijd een buffer hebt aangelegd? Met zo'n hoog salaris, een huurwoning en een auto van de zaak, had je toch makkelijk geld over kunnen houden?
makkelijk om voor iemand anders vast te stellen wat ze had moeten doen..
Berber
Ook ik heb afgelost, niet hypotheek maar schulden. Ik ben er ruim 4 jaar mee bezig geweest na een mislukte schuldenbemiddeling die de boel nog deed oplopen ook.
Wat er ingesleten is na de ze periode is dat ik besef dat ik maar heel weinig nodig heb. Tijdens wou ik ook zo graag leuke dingen, zomaar wat kunnen kopen enz, en nu vraag ik mezelf af waarom ik iets wil. Wat is de meerwaarde om winkelen als hobby te hebben?
Wat wel is is dat door deze jaren de situatie niet super veel beter is geworden met al die nieuwe belasting regels, die voordelig zijn voor de meer/twee-verdieners, huisbezitters en rijke mensen, maar heel nadelig voor de onderkant. Dat geld wat daar weg geschraapt wordt schuift gewoon omhoog. Daarin heb ik een fikse daling van inkomen zien ontstaan.(afschaffen van allerlei aftrekposten, verlaging toeslagen en andere die gewoon afgeschaft zijn of alleen voor tweeverdieners gelden enzovoorts) En dan durven ze nog te beweren, dat je het zelf in de hand hebt(stom programma, ik heb me rot geëregerd aan de yuppen van dat groepje, bah gewoon)
Ik wens jou die rijke man toe!
En een fiere houding, want schaamte is nergens voor nodig. Jij was niet die baas die jou ontsloeg waardoor je nu in dit lelijke parket zit! Zet hem op hoor xxx
Een reactie posten