Mijn dochter kwam nog even langs gisteren en vroeg of ik mee wilde naar de winkels verderop samen met haar dochtertje. Die zat lekker in het autozitje.
Gezellig even wat laatste boodschapjes doen voordat ze met vakantie gaat. En wat fijn dat ik mijn lieve kleindochter nog even kon zien. Wat een sentimentele muts ben ik geworden. En ook; nou en!
Liever zo dan dat ze me koud laat. Ik voel weer iets en dat is prettig om te constateren. Heel lang voelde ik niks of te extreem. Er lijkt meer balans te zijn.
In de tuin gewerkt gisteren, nog net op tijd voordat de groenbak geleegd werd. Die zat tot de nok toe vol. Als de zon scheen, zat ik erin en las een stukje uit een boek en dronk mijn kopje koffie lekker buiten.
Vandaag gaat het her en der weer flink regenen. Dat is fijn voor de natuur, want nog steeds hard nodig. Ik zit aan mijn eerste kopje koffie, met zorg gezet.
Net ging de bel en er stonden twee jonge vrouwen op de stoep. Jehova-getuigen. Ik heb geen behoefte aan bekering, maar vertelde ze dat ik hun moed bewonder om langs de deuren te gaan en in God geloof ik ook al. Toen wilden ze toch nog een leuk bijbeltekstje delen - heel hip via een i-pad, maar ik gaf ze - beleefd maar kordaat - aan dat ik daar geen behoefte aan heb en wenste ze sterkte op deze regenachtige dag. Vind het belangrijk om geen afsnauwer-aan-de-deur te zijn. Wel duidelijk. Maar geen zeikwijf. Niet zo'n vrouw met een streep als een mond.
Een tijdje terug kreeg ik een broek van mijn dochter die haar te groot was geworden. Ik stelde het passen uit, want kon me niet voorstellen dat ik erin kon. Tot ze me nog een keer vroeg of de broek past, of ik 'm al had aangetrokken uberhaupt. Toch maar aangedaan en moeiteloos ging hij over de benen, billen en heupen. Geen slobberbroek, maar slimfit. Wat ik ingewikkeld vind, want zo slim ben ik niet. Maar kennelijk 'slimmer' dan ik denk want 2 maten kleiner dan de broek die ik draag. Dan ziet mijn silhouet er anders uit. Slanker, minder slobber.
Dit weekend even uitzoeken wat ik aantrek op een feest volgende week. Ik zou het liefst kekke hakken aandoen (die heb ik al lang in de kast staan, maar nooit aan dus ze slijten niet en van klassiek edoch hippe snit from London), maar aangezien ik met het OV moet reizen is dat geen optie. Misschien de hakken in een tas mee. Weer zeulen! Nou ja...maar even nadenken dus.
Van mijn dochter en schoonzoon kreeg ik een kappersbon, dus die zou ik eventueel, wellicht hahah als ik er de kracht voor heb, kunnen inwisselen deze week.
Kijk; zoveel opties om blij van te worden. En helemaal gratis!
Tijd voor een tweede kop koffie vind ik. Het regent alweer hier. Jammer voor het festival in de buurt, al las ik dat ze maatregelen hebben getroffen zodat iedereen 'droog' kan staan.
Foto van Pixabay
6 opmerkingen:
Ik geniet van al die regen en onze tuin ook.
Ik zou die bon lekker inwisselen en me laten vertroetelen bij de kapper.
Oude wandelschoenen aan onderweg naar het feest en die in een plastic tasje in de garderobe achterlaten, terwijl je op je mooie schoenen rondhuppelt op het festijn.
Leuke vooruitzichten, geniet ervan!
Ieder klein kind verdient minstens één oma die van hem/haar houdt. Goed bezig dus :-)
Wat heerlijk hè een kleindochter. Ik heb dat ook dat ze me vaak ontroeren.
En ik weet niet of je met tas ook rugzak bedoelt, maar dat scheelt wel hoor. Ik neem altijd makkelijke schoenen mee, of eigenlijk andersom, ik doe ze aan en verwissel ze als ik ergens ben voor wat mooiere exemplaren. Zelfs naar school doe ik dat
Heerlijk die regen.. ik geniet ervan en alles wordt weer heerlijk groen!
Neem een boodschappentrolley! Hoef je niet te sjouwen! Eb idd hakken meenemen en zolang het kan makkelijke schoenen aan!
Die schoenen passen vast wel in een tas. Zeker weten! En je kunt op het feest je gewone schoenen vast wel even ergens achter laten. Gewoon doen, zou ik zo zeggen :-)
Wat fijn dat je je dochter en kleindochter nog even gezien hebt.
Een reactie posten