Een nieuwe droogmolen
Een tuin/poortdeur kopen en laten neerzetten/timmeren.
Mooie afvalbak in de keuken
Nieuw laminaat in woonkamer en keuken
Andere Gordijnen in de woonkamer (dat is meer verlangen dan een
noodzakelijkheid)
Tuinkastje
Een regenton
Zo'n ding voor in de tuin, hoe heet dat ook al weer?? Oh ja; spitvork
Kleding
Vakantie
Auto
Mag ik daar wel over nadenken, nu eindelijk. Jaren zuinig geleefd en nu raken dingen op of
kapot. Of wordt het gebrek aan steeds ergerlijker. Liever stel ik alles nog
een paar jaar uit, maar soms gaat dat niet (meer).
Nou ja, auto niet; dat is meer een sarcastisch grapje. Eigen vervoer staat voor mij (voor
mij dus, kan voor een ander geheel anders voelen, zeker als je in een grote
stad woont met voldoende OV) voor vrijheid. Vrijheid om te kunnen gaan wanneer
en waar ik wil. Zonder mondkapje op te hoeven in die auto of naast iemand te
moeten zitten die ik niet blief. Of die hoest. Of extra sterke salami-worst op
brood heeft. Of keihard kutmuziek speelt. Of iedereen in de bus laat
meegenieten van haar telefoongesprekjes met haar bestie want a la Kardashians
op speaker met de telefoon elegant in de klauwnagels-hand.
Een heel blik pubers met mondkapjes op half zeven in de metro. Talk to the
hand.
Of vervoer wat niet komt. Of vertraagd is. Vrijheid om te kunnen bepalen
wanneer ik wegga. Niet wanneer er vervoer is. Bus/trein of benenwagen. En oh
ja; niet te vergeten, in een auto gooi je je spullen lekker in de achterbak.
Ga je met OV moet je zelf sjouwen, dus nadenken over wat er mee kan en
moet.
Maar ik dwaal af.
Dat zuinig zijn en vooral de angst dat het (toch) nog slechter wordt
financieel, dat zit er toch wel erg ingebakken merk ik. Dus daar moet ik iets
mee.
Jajajajajaja....niemand weet hoe de toekomst verloopt. Kan ook morgen onder
een tram lopen (zie je wel...had ik nou maar die auto!). Ook ik weet niet of
deze baan blijvend is of dat aan het eind van mijn tijdelijke contract ik weer
terug bij af ben. Of gemeentes zo gaan bezuinigen dat dit hele project wordt afgeblazen. En opnieuw moet gaan zoeken naar werk en weer die hele
mallemolen in moet van solliciteren, hopen, bidden en vrezen. En weer opletten
op de centen. Mijn vertrouwen in een goede afloop ben ik onderweg een beetje verloren.
I'm getting too old for that shit!
Dus 'mag' ik nu het eigenlijk wel breed laten hangen? Voor mijn normen dan
breed he..Is dat verstandig of leg ik liever een buffertje aan.
Oh nee...dat buffertje dat geeft MIJ dan wel een gevoel van veiligheid, maar
dat betekent ook dat ik niet in aanmerking kom voor allerlei zaken die gelden
als je echt geen cent meer te makken hebt. Of dat nou door de omstandigheden
komt, of door je gebrek aan financiële inzicht en discipline of hoe lang jouw situatie al duurt.
Het voelde altijd alsof ik werd bestraft hiervoor. Voor een kloppende
boekhouding en een beetje buffer.
U gaat niet door naar de voedselbank (alsof dat een feest is, dat snap ik ook
wel!) en allerlei leuke potjes kan u ook niet gebruik van maken want gespaard
dus jammer de bammer. Had er nou maar er een puinhoop van gemaakt. Of nog
minder opgepot. Of gewoon nog langer in de misere gezeten; alles op. Geen
reserves meer.
Kan ik dus niet beter nu investeren in bovenstaande goederen, want straks kan
dat misschien niet meer?
En verder gaan met mijn plan bij de tandarts. Mijn ogen en oren laten
testen.
Lastig, dat lange termijn plannen. Vooral met een aantal onzekere factoren en
vervelende ervaringen in het verleden hiermee.
Angsthaas. Of toch realist? Of de Paashaas in vermomming? Zonder paaseitjes
dit keer.
Plande een afspraak om een half uurtje ergens in een winkel rond te dwalen. Halverwege de middag zegde ik online weer af. Wat moet ik daar? Dat ene dingetje is geen hoofdzaak en kan wel wachten. Want dan kom ik waarschijnlijk toch weer met 5 dingen bij de kassa. Dus doe maar niet.
Ben niet zielig. Of wat dan ook, maar gewoon me heel erg bewust van het feit dat mijn geluk ook zo weer voorbij kan zijn. En kijk ik om mij heen weet ik en besef ik dat het hebben van materiele zaken niet betekent dat je een tevreden leven hebt. Daar zit het geluk niet in. Dat is mijn streven ook helemaal niet.
Wat ik wel zou willen is zo'n Transporter systeem van Star Trek. Scotty...Beam me up! In een poep en een zucht even snel overal heen en weer terug. Handig!!! En je bagage beamt gewoon mee up.
10 opmerkingen:
In de tijd dat ik uitkering had, had ik mijn (kleine)buffertje in een oude sok. Toen ik weer ging werken is dat nog een tijdje zo gebleven. En nog steeds betaal ik alles contant omdat ik geen controle op waar ik mij geld aan uitgaf wilde toen(en mocht ik ineens weer in uitkering terechtkomen)
Het naeffect van de uitkering noem ik dat. De rust die ik ooit had komt nooit meer terug.
Gebit,ogen en oren, dat zijn wel de prioriteiten...en je rust weer vinden.
Dit wilde ik ook schrijven. Maak van die sok een kluisje.
Ik begrijp je héél goed maar de onveiligheid die jij ondervonden hebt geldt eigenlijk voor iedereen. Niemand heeft een garantie op wat dan ook, gezondheid,werk en inkomen, woonruimte.
Ook de mensen die zich nu veilig wanen met een pensioen zijn dat niet, als we zo doorgaan is daar straks ook geen geld meer voor.
Enige zekerheid in een sok zou ik aanhouden en voor de rest...vergeet niet te leven en te genieten nu het nog kan, het is zó voorbij! ��
Met Luz eens! En doe het stapje voor stapje. Elke 14 dagen 1 ding kopen bv. En geniet er van.
Ik vind dat je heel verstandig met je geld omgaat en wens je een vast contract met een mooie loonsverhoging.
Wat anoniem en izerina hierboven aangeven is ook een idee. Bouw een contant spaarpotje op in huis. Een kluisje is beter dan een sok maar dat kost weer geld. Wij hebben een keer een boek gekregen wat feitelijk een klein kluisje is. Staat achterin de boekenkast. Daar leg ik af en toe wat geld in weg. Ik vind het prettig om wat contant geld in huis te hebben. Niet teveel want dan wordt het een risico bij inbraak oid.
ja zo'n potje een buffertje... voor onverwachte dingen...
dat is mooi,
je hebt een mooi lijstje..:-) ik hoop dat ze allemaal uitkomen
xxx
Er zal geen gemeente-ambtenaar zijn die naar je huis komt en dan zegt: "Zo, zo, mevrouw, wat zie ik daar? Een tuinpoort? U heeft een POORT in uw TUIN en dan komt u aankloppen voor steun? Wij zijn sinterklaas niet!".
Dus lekker doen, die tuinpoort. En die droogmolen. Enzovoort.
Ik zou het inderdaad ook als een soort investeringen zien in je toekomst: die dingen gaan weer jarenlang mee, ook als er voor jou weer wat financieel slechtere tijden zouden komen.
Dan kun je dan nog wat nagenieten van het harde werken wat je nu doet.
Als je het ons vraagt: JAAA, je mag zeker willen! Want je wilt verstandig, jou hoeven we helemaal niet op te roepen tot ' met mate willen'.
Nou, natuurlijk mag je willen. Je moet zelfs, da's goed voor je! Maar ik zou ook wel een contantenbuffertje nemen als ik jou was!
Ik zat naar je lijstje te kijken. Wellicht een compromie door een deel tweedehands te doen? Ik heb dat toen met mijn gordijnen gedaan het scheelde wel heel veel moet wel zeggen het waren gordijnen van van de ploegstof...die wilde ik jaren daarvoor hebben maar dat werd mij te duur. NU heb ik ze voor 150 euro de 4 i.p.v. schrik niet 6000 euro......wat een besparing was dat. Ook andere dingen zo bij elkaar gekregen.
Een reactie posten