Slapen

Voor zevenen de deur uit en half zeven weer thuis. Maar nu: Weeeeeekend!

Ontspannen thuiskleren aan en even kijken wat te eten. Zag onderweg in de trein naar huis hele mooie wolken en blauwe luchten. En kijken naar de diverse vormen van die wolken. 

Alweer goed en fijn en ontspannen kunnen werken. Er zijn op de werkvloer een aantal mensen die sfeerbepalend zijn en die waren er niet. Plus dat ik een andere werkplek had een groot gedeelte van de tijd, waar ik lekker mijn ding kon doen.

Sympathieke collega ontmoet van het gebouw waar wij kantoor houden, die dezelfde naam als mijn dochter heeft, dus makkelijk te onthouden. En nog een stagiaire die zichzelf voorstelde (en meteen haar hele levensverhaal vertelde) en zelfs koffie meebracht voor me. Wat aardig!

Grappige uitspraak van de week van leidinggevende. Dat mijn voorgangster het altijd zo druk had dat zij het uitwerken en invoeren van een en ander altijd in de avond thuis deed. Kwam daar overdag uberhaupt niet aan toe. Waarop ik onmiddellijk aangaf dat dit niet MIJN ambitie is. Ja, maar zij vond dat leuk!

Geloof je het zelf. Eerst 8 uur werken overdag, reistijd heen en terug en dan nog zeker 3 uur alles invoeren in het CRM-systeem. Snap heel goed dat zij blij was met pensioen te mogen. 

Wil in ieder geval even langs de bibliotheek en misschien nog langs een tuincentrum. En dit weekend weer de declaratie reiskosten maken voor werkgever. En vooral; bijtanken! En dankbaar zijn dat ik er zo goed vanaf kwam van die Covid-besmetting. 

Weer op tijd naar mijn bed, ook al is het vrijdagavond. Heul saai. Maar merk dat mijn lijf dat nodig heeft, dus geef ik er maar aan toe. Geeft niks. Geen volle agenda dus kan ook prima.