vrijdag 30 september 2022

De innerlijke boekhouder

Heb een vaste dag in de week waarop ik altijd mijn financiële administratie bijwerk. Klopt alles nog, is alles inderdaad afgeschreven - van de week een cliënt die niet doorhad dat zijn ziektekostenpremie niet meer automatisch van zijn uitkering werd ingehouden en hij daardoor opeens 9 maanden achterstand had. Dus nooit 'ergens vanuit gaan' maar zelf blijven controleren. Moet je uiteraard wel de taal en de ambtelijke taal goed beheersen. En snappen dat je altijd zelf verantwoordelijk blijft.

Kan zijn dat mijn methode een beetje overdreven is met datums en kleurtjes (groen is afgeschreven) en wat moet er gereserveerd worden, maar zo heb ik visueel een goed overzicht van wat er nog af moet en ik kan aan de datum in mijn excel overzicht zien wanneer dit is gedaan. Dus de opmerking "Opeens kreeg ik nog een rekening" die maak ik veel minder dan jaren terug. Vrijwel nooit meer.

Zie potjes groeien of juist krimpen.
Zie uitgaven stijgen (huishoudgeld!) of juist dalen.
Zie potjes leeggetrokken worden en weet dan dat ik die alvast voor het komende jaar gevuld moet/wil hebben.
Wacht nog op rekeningen uit 2021 (ziekenhuis bezoek aan specialist; verrekening met eigen risico van dat jaar).

Het weten geeft rust. Dat overzicht geeft rust. Zien dat ik genoeg heb gespaard voor bepaalde afschrijvingen. Ook het zien dat ik in mijn vakantie als 'uitje' voornamelijk boodschapjes doen had, verder weinig opwindends en of dit nou zo slim was. Maar omdat ik een bedrag voor 'vakantiezaken' had gebudgetteerd en dan kon het dus wel uit. Dus weg met dat schuldgevoel. Het geld is er, niet vanuit een creditcard, roodstand of liefdadigheid, dus hoppa!

Deed ook nog een paar uurtjes betaald werk op mijn vrije dag (nou ja...ik neem er vrij terug voor) want de systemen waarop ik voor een project op mijn werk iets moest regelen waren vastgelopen. Doe ik dat pas als ik weer op kantoor zit, zitten er een aantal collega's in een paar gemeentes die nog niet verder kunnen met hun werkzaamheden, dus dan maar even op de vrije dag gedaan. En goed bijhouden hoeveel en wanneer en dat dan ook weer compenseren. Dat laatste doe ik niet goed genoeg vind ik zelf. Dus beter op letten. Mijn leidinggevende interesseert dat geen drol zo lijkt dat. Die komt zelf altijd ver na begin van de werkdag nog eens aanpoepen of meldt rond die tijd dat hij thuiswerkt. Of eerst in de ochtend thuiswerkt en dan zo'n beetje rond lunchpauze laat hij zijn hoofd zien. Hij woont in dezelfde stad als waar hij werkt, geen kinderen of behoeftige huisdieren of een moeder die hij uit bad moet halen. Snapt niet dat het soms nodig is om wel op de werkvloer aanwezig te zijn juist om feeling te krijgen met wat er speelt. 

Sterker nog; begin iets eerder om wat meters te kunnen maken voor de waan van de dag begint en eindig ik ook nog later, dus totaal structureel bijna een uur extra per dag. Waarop de jongste bediende tegen mij zei dat hij altijd precies die 8 uur maakte, want 8 uur is 8 uur.  (En 18 jaar is 18 jaar dacht ik). Nou ja, aanwezigheidspremie meer voor 8 uur. 

Mijn fietstassen waren van de week meer een soort van regentonnen geworden. Stonden vol met water. Zijn erg oud en ik had ze een paar jaar geleden nog gerepareerd met een Ikea blauwe tas als voering, op maat genaaid, maar nu merk ik dat het niet regendicht zijn (kleppen blijven stukje openwaaien, heel onhandig wordt. Zijn minstens 20 jaar oud. Of misschien wel uit de vorige eeuw, nog ouder.

Dus zegt de boekhouder dat ik ook maar eens naar nieuwe fietstassen moet gaan kijken (en kopen dus, meestal kijk ik en denk ik dat ik dat niet echt waard ben). Juist omdat ik alles met de fiets doe, mag dat ook best vervangen worden. Een natte laptoptas is ook niet fijn.

Mijn innerlijke boekhouding is wel gespannen voor wat er na mijn contract gebeurd. Terug naar af (bijstand)? Daarom durft hij niet zoveel uit te geven. 


Afbeelding van Oliver Menyhart via Pixabay 



Lekker gekookt na mijn werkdag. Had in mijn hoofd al zitten wat ik wilde gaan maken en wat extra gemaakt voor de diepvries. Prachtige verse spinazieblaadjes. Voor bange dagen dat diepvriesbakje.

Nou...vooruit, nog maar 1 dagje werken, stort je in het OV (neem nu soms de langzame trein, daar zijn wel zitplaatsen namelijk, alleen doet die er 20 minuten langer over, maar heb zo'n hekel aan dat haringen-in-een-ton gevoel en dan met de regen haringen-op-water-in-een-ton). Kan ik in die langzame trein de zaterdagkrant lezen; elke dag een stukje. 

Moest wachten van de week op het vertrek van de trein. De machinist had vertraging met zijn trein die hem vervoerde. Dus wij ook daardoor. Komisch toch.









5 opmerkingen:

Anoniem zei

Hier ook iemand die nu al 3 jaar iets ruimer kan leven. Ik kan mijn excel niet loslaten. Alle bekende posten staan per maand per kalenderjaar ingepland. En meerdere keren maak ik per maand de betaalde posten dikgedrukt. Vroeger deed ik het ook met kleur, maar opeens vond ik dat te omslachtig. Ik zie nu met 1 oogopslag wat betaald is en nog betaald moet worden en wat er nog binnen komt.De posten staan ook ongeveer op volgorde van betalingsdatum. Zo weet ik wat wel en niet kan op financieel gebied. Heb heel veel posten zoals de verjaardagen, reserveringen voor huis/tuin, kleding, uitjes etc. Ik voel me geremd om dingen te doen die buiten de begroting vallen. Ook al kan het financieel nu.

Anoniem zei

Sinds mijn scheiding, nu iets van 8 jaar geleden, gebruik ik ook een excel-overzicht. Toen uit noodzaak en nu omdat het rust geeft. En ook laat zien waar de overbodige kostenposten zijn. Ik kocht bijvoorbeeld veel tijdschriften die vervolgens in een half uurtje gelezen waren. Lees ze nu in de bieb, of koop ze bij de kringloop.
En de fietstassen... Ook sinds mijn scheiding, want toen even geen geld om de auto voor iets anders dan woon-werkverkeer te gebruiken. Een duur exemplaar gehad, maar deze gaf het na een aantal jaar op. En nu rijd ik met een knaloranje fietstas met de blauwe bonus letters van appie erop 😁
Was eigenlijk een probeerseltje, uit de bonusbak voor 5 euries, maar onverwoestbaar. En hoef ook nooit naar mijn fiets te zoeken...

Siebrie zei

Ik had een paar jaar geleden uit nood snel bij een echte fietsenwinkel fietstassen gekocht: €65!! Na een jaar begon al een naad los te laten. Een maand nadat ik ze gekocht had, lagen er ineens bij de Action fietstassen voor €15, die er net hetzelfde uitzagen..... Ik moet nu met mijn dure fietstassen langs de schoenmaker, kijken of hij alles weer aan elkaar kan naaien met zijn machines.

nicole orriens zei

Aargh, deze post herinnert mij eraan dat ik nog de facturen moet maken voor september....

Iris Papilio zei

Prima je eigen systeem! En dat je dan het overzicht hebt zoals jij het wilt zien.
Ik heb eigenlijk alles automatisch, maar ook dat kan een keer misgaan.
Ooit 15 maanden de servicekosten van het apt op GC niet af laten schrijven. Er kon destijds bij de Spaanse bank geen "zonder einddatum, of hoe heet dat" worden gebruikt dus een bepaalde einddatum ingevuld. Helemaal niet meer aan gedacht. Ik keek niet vaak op die bank. Dom, dom, dom natuurlijk. Maar de VVE gaf ook geen seintje. Nee die mag niet de schuld krijgen, was echt mijn eigen schuld.
Ik heb bij de Aldi eens fietstassen gekocht. Jaren mee gedaan. 2 losse tassen die je zo aan en af kon haken. Makkelijk ook, want ik nam ze gewoon mee de winkel in en na de kassa pakte ik ze al in.