Had een slechte nacht gehad (lang wakker gelegen midden in de nacht) en dan toch nog vroeger dan normaal op het station staan. En die trein was weer later dan normaal. Gelukkig werd de vertraging onderweg ingereden en kwam ik op mijn ETA aan.
De eerste werkdag van de week direct aan de interim leidinggevende laten zien hoeveel achterstallig werk er ligt en wat er elke dag bijkomt en hoe ik door het wegvallen van een aantal roosterplekken nu al problemen heb. En dat dit een maand geleden al is aangegeven, maar niets aan gedaan. Plus dat het inwerken van een stagiaire mij kostbare tijd kost.
En dat dit als een deja vu van vorig jaar voelt. Iedereen werkt zich een slag in de rondte en er wordt naar gekeken en ach en oh, maar niets concreet aan gedaan. Tot clienten gaan klagen in de media.
De interim lonkt al naar andere klussen. De leidinggevende is nog langer met vakantie dan de planning dus gisteren op tijd met de werkdag gestopt. Klaar ermee. En dan gaat het OV deze week (de streekbussen) ook nog weer staken.
Deze situatie is slecht voor mijn lichamelijke en geestelijke gezondheid merk ik. Merk niets van een bak nieuwe energie na de vakantie. Of nieuwe zin.
En ik heb ook niet meer de fut om leuke dingen te regelen voor mijzelf merk ik. Om mijzelf weer op te laden.
Het leukste vandaag is dat ik mijn bed straks ga verschonen en de witte was hoop ik nog buiten te kunnen ophangen. Oh nee...heb ook nog een wesp naar buiten gebracht, die per ongeluk in mijn slaapkamer zat.
Ben er meestal van overtuigd dat ik dus ook geen prettig persoon ben om mee op te trekken. Niemand trekt! En ik durf zelf dus ook niet meer te trekken.
Heb mij in de zomervakantie nogal eenzaam gevoeld.
Afbeelding van Alexander Antropov via Pixabay
Komt nog bij dat een collega die heel lang extra heeft ingesprongen en mega veel werk heeft gedaan er schoon genoeg van heeft en voor de zomervakantie aangaf dat zij met die werkzaamheden stopt. En daar kon ik heel goed mee door een virtuele deur (nooit op kantoor). Ga haar missen. Voel verder met niemand op kantoor een warme band. Snauwvrouwen en zeurpieten. Moet er dus goed op letten dat ik ook niet dat gedrag ga vertonen.
Eerst maar eens een kopje koffie erin. Van een duur merk, het laatste pak ervan uit de voorraad.
Alsof de pleuris is uitgebroken en de koffie op de bon gaat. Kom op zeg; je hebt nog genoeg en een minder duur merk is ook prima. Geen snob-gedrag vertonen. Vooral niet als je bankrekening aangeeft dat dit niet kan.
Oh ja...kreeg eindelijk de rekening van de hoorapparaten (en eigen risico) van de zorgverzekering. Naast wat ik al aan de hoorboer had betaald. Dingdong! Dit zijn toch zaken die mensen met een minimum inkomen zich niet kunnen veroorloven. Dus blij dat ik niet een vakantie heb geboekt omdat ik al wist dat dit er nog aan stond te komen.
Altijd zo verstandig. En supersaai dus.
7 opmerkingen:
Houd je gezondheid goed in de gaten
Goed voor jezelf blijven zorgen.
Hopelijk voel je je snel weer wat beter. Ik lees je stukjes graag.
Ik begrijp dat je niet zomaar op kan stappen want financiële verplichtingen. Maar mijn hemeltje wat een nare werkplek heb jij zeg! En dan gaat ook nog een (de enige) leuke collega weg. Ik duim dat je snel wat anders vindt!
Laten we allemaal duimen dat je snel wat anders vindt. Je wilt niet weer zelf er onderdoor gaan
Kun jij niet gaan solliciteren op de functie van je leidinggevende? Weet de organisatie wat voor kracht ze in huis heeft?
Zo heb ik op zich een hele leuke werkplek, maar onze werkgever is echt waardeloos. Ik maak schoop op een zorginstelling en de omgang met verzorgenden en clienten geeft veel plezier en energie, maar wij werken voor een schoonmaakbedrijf dat in opdracht van de instelling werkt. Je kent het wel als er een nieuwe inschrijving komt voor de schoonmaak staan er steevast een aantal schoonmaken in de rij die met valse beloftes van betere schoonmaak in minder tijd voor veel minder geld. Dit huidige bedrijf is mijn 2e werkgever hier, want wij als personeel op de werkvloer worden altijd overgenomen. De eerste maanden voor de nieuwe werkgever lijken altijd heel mooi. wij gaan het anders doen, beter voor jullie, beter voor de opdrachtgever bla, bla. Na die eerste maanden merk je al dat er van die mooie woorden weinig overblijft. De werkdruk word opgevoerd, je word klakkeloos voorgelogen en overgeplaats naar een andere werkplek etc
En o wee als je net als ik niet over je heen laat lopen dan word je al snel tegengewerkt in de hoop dat je zelf opstapt, maar dat laat ik niet gebeuren zolang ik het op mijn werkplek naar mijn zin heb ga ik niet uit mezelf weg.
Een reactie posten