Het leukste meisje van de klas

Slecht geslapen, niet eens door mijn eigen zorgen, maar omdat ik me zorgen maakte om een dierbare vriendin.

Haar man belde me gisteren wat de stand van zaken is en dan moet je daarna eigenlijk niet op Google gaan zoeken. Dan vind je de naarste scenario's.

Kijk ik liever nog een keertje naar een aflevering van Grace and Frankie. Ook over zoiets; dat ouderdom soms met gebreken komt en we daar allemaal mee te maken krijgen.

Dat slechte slapen maakte dat ik nog onzekerder begon aan wat een hele fijne ontmoeting bleek. En we samen de helft van de tijd om iets te ontdekken over de laatste tijd van de Tsaar nu 100 jaar geleden, besteden we aan praten. Ik hoop ook dat ik voldoende geluisterd heb en niet alleen een soort van woordendiarree over haar heb uitgestort.

Als vrouw met hond gaf ze wijze raad over man met hond en dat was ook weer leerzaam. En eigenlijk bevestigde ze dat ik dus nooit te oud ben om te leren. Als ik daartoe open sta tenminste.

Was wel erg moe toen ik thuiskwam dus maar vroeg naar bed en dat was goed door mijn nieuwe matrassen en toppertje.

Vind het bijzonder dat ik zoveel lieve mensen ken en zij mij willen kennen. En dat gevoel - die verwondering over dat het leukste meisje van de klas iets met mij wil ondernemen - dat herken ik nog steeds in mij.

Alweer een onrustige nacht en dus vanochtend maar direct mijn bed afgehaald en alle bedampte beddegoed in de was. De zon schijnt, dus het kan buiten hangen. Ben blij dat mijn rug weer zodanig hersteld is dat dit nu zonder al te veel moeite gaat. Dat ik een wasmachine heb.

Oh ja; dat maatje 36 dat snap ik nu nog beter. Echt een Frans figuurtje.