Ole doet u mee

Eindelijk heb ik een cadeaubon besteed. Aan een grote plant en ook nog een mooie pot erbij. Bij de plaatselijke supermarkt die begint met een D. 

Heb altijd moeite om dat soort bonnen uit te geven. Altijd bang dat er nog slechtere tijden komen en wie weet heb ik die bon dan heel hard nodig.

Jammer, want ik weet niet eens of ik dan nog wel besta. Ik weet alleen van vandaag. En dat ik nu een mooie plant wilde (waar ik overigens al 9 maanden of zo naar keek en iedere keer dacht..te duur...hahah). 

Daarvoor gooide ik een grote tas vol met gelezen tijdschriften, kranten, huis aan huis folderdingen en nieuwsbrieven etc van her en der in de oud-papierbak. Kreeg zo'n 'hotspot' op tafel die groeit en groeit en groeit. Weg ermee. Had een goedkoop proefabonnement op de Libelle genomen, maar daar ligt zelfs die van vorige week nog in het plastic. Geen rust voor. 

Zoek uit wat je wil bewaren, wat de moeite waard is en doorpakken nu. Dus timer gezet en dat helpt om de aandacht erbij te houden. Want daar schort het nog wel eens aan. Als er iets anders in mijn ooghoek om aandacht vraagt. Ik zou eigenlijk beter oogkleppen op kunnen zetten.

Die plant kwam dus ook via de ooghoek binnen. En ik had onthouden dat ik een tijdje terug al wel die bon in mijn beurs had gestopt. Hoefde nog maar een klein bedragje bij te betalen. Leuk, want ik had de sleurhut bij me (zo'n bejaardenboodschappenkarretje op wieltjes) dus daar kon de plant en pot makkelijk in mee naar huis gesleurd worden. Nu er geen oude kranten etc meer inzaten. 

Allez...die ooghoek dus. Nog even kijken, maar niet kopen, oh heeee wat een leuke kleur wol (ok. namaakwol). Past precies bij nieuwe jasje van kleindochter. Ga ik een leuke sjaal mee breien en een haarband, want mutsen doet ze niet aan. Misschien nog wanten, al twijfel ik of ze die ook wil, want geen muts is meestal ook geen want. Ik zie dus die bol wol (jahaaaa...namaakwol) en direct in mijn hoofd mijn kleindochter die een lekkere en vooral leuke sjaal erbij heeft. En heb 'm eigenlijk al af nog voordat ik zie wat de prijs van die bol wol is. Ontwerp en al. Net als die haarband, die wel lekker over haar oren kan, maar niet op een muts lijkt. Muts = stom Oma!

In de ochtend had ik trouwens direct mijn zelfopgelegde taken gedaan. De administratie en een sollicitatie. Het rijmt en dichten doet het ook. Dat voelt altijd prettig als ik dat klaar heb. Mag ik even 'niks' doen. 

Ook weer veel te vroeg wakker. Maar dat komt natuurlijk ook door het terugzetten van de klok, naast dat ik zelfs in mijn dromen lig te tobben over iets in mijn familie. Lekker dan.

Dan een beetje online kijken en van a naar d naar z en w en weer terug. Zo zag ik hoe je oude Chanelschoenen kan schoonmaken en restaureren. Nu heb ik die niet, maar keek wel gefascineerd hoe of wat. 

Dit is waarschijnlijk ooit een tandarts geweest met als hobby schoenen restaureren. Mooi filmpje om bij in slaap te vallen. Prachtig eindresultaat. Vakmanschap.

Oh ja, nog even mijn sneakers inspuiten denk ik dan. Dan zijn ze niet zo snel doorweekt als ik met ze in de regen loop. Jemig, wat stinkt dat spul!

Verder nog even wat slopen strijken, de niet-persconferentie bekijken, maar eigenlijk daar ook geen aandacht voor hebben, noch zin in en dan vind ik het wel welletjes. De afwas is af. Niks op de tv dus Hallo Netflix en breiwerk. 

En hopelijk geen last van die ongenode gast. De heer H. Erfstvrucht.

Ontspannn dat hoofd.