Als ik weet dat er zaken zijn waar ik onrustig door ben, of onzeker in ieder geval triggert het iets, dan merk ik dat aan mijn slaappatroon. (En aan de neiging om te willen snaaien). Ben heel blij dat ik meestal weer goed doorslaap. En met de wekker wakker wordt. Maar die nachten waarin het malen toch gewoon doorgaat, dan dus midden in de nacht (uurtje of drie) wakker en dan moet ik mijzelf toch weer proberen in de relaxstand te krijgen.
Fijn voor mij is dan een luisterboek. Dat kan je instellen op hoelang dit 'aan' blijft, zodat ik niet in de ochtend wakker word bij hoofdstuk laatste. En dan hoop ik dat ik voor die ingestelde tijd toch weer indommel.
Wat lastig is, is dat er niemand is die even naar me kan luisteren op dat moment. En dan zegt dat ik me druk maak om niks. Of gewoon een arm om me heen doet en me kalmeert. Nou laat dat laatste maar zitten; die optie is onbekend. Dus moet ik alle middelen inzetten die ik ken om mijzelf weer rustig te krijgen. Want stress maakt meer kapot dan je lief is. Slecht voor mijn lijf en vooral mijn hoofd.
Dus lekker warm douchen. Genieten van de geur van doucheschuim. Welbewust. Niet bang worden door de economische aller slechtste cijfers in mijn regio en snappen dat dit het gevolg is van het dichtgooien van veel sectoren. Zal mijn gemeente daarom gaan bezuinigen op de dienst die mijn bedrijf levert? Dat denk ik niet, want wettelijk verplicht, maar er zullen zeker bezuinigingen komen. Of lastenverzwaringen.
Het zijn gewoon onzekere tijden en baanzekerheid is er niet. Nog steeds niet. Kon ik maar wat meer bij de dag leven en niet teveel vooruit denken.
En door een simpele opmerking ("ja, wat doe jij eigenlijk de hele dag?") van iemand die niet eens mijn leidinggevende is, me onzeker voelen. Of mijn inzet wel gezien wordt. (Moeilijk als ik de hele dag thuis werk). De kwaliteiten die ik toevoeg. Dat ik niet in de positie ben om daar wat van te zeggen. Dat de manier van vragen niet fijn overkomt op mij. Bang dat ik straks toch weer zonder baan kom te zitten.
Daarvoor ben ik iets teveel murw geslagen de laatste werkjaren denk ik. Weg met jou! Jij die de vinger op de zere plek durft te leggen en niet wegkijkt. Of kritiek hebt op de directie voor een antisemitische opmerking. Weg met jou! En de ervaring ook dat er niemand van het personeel is die me steunt. Allemaal bange schijterds. Dat doet wat met me kennelijk. Dat er helemaal alleen voorstaan. Telkens weer.
Alle zeilen bijzetten dus om die stemming ver achter mij te laten. Bovendien krijg ik wel van mijn direct leidinggevende complimenten. Dat ze zo blij met me is. Dus daar gaat het om tenslotte. Dat ik wat ik doen moet, goed doe.
Laat het malen maar aan die grote windmolens over vandaag. Het heeft geen enkele zin en levert mij niets op. Misschien eerst maar een grote hoeveelheid koffie.
8 opmerkingen:
Waarom winnen negatieve opmerkingen van vaak onbelangrijke mensen in je leven, het altijd van het positieve. Of ligt dat aan jou en mij misschien? en wat we meegemaakt hebben. En ja een maatje hebben is zo fijn al is het om af en toe ruzie te maken en je frustraties eruit gooien. Wat erg dat je zo piekert over van alles en nog wat maar ook zeer begrijpelijk in deze tijd. Ik geef je een dikke knuffel
Die opmerking is beslist naar. En de ellende is dat die bijft hangen. Tja over tot de orde van de dag is dan makkelijker gezegd dan gedaan
Ha Cellie,
goed stuk heb je geschreven. Uit het hart.
Ik zou het aan de directie laten lezen. (misschien, hoor...)
Kan me voorstellen, dat je zo nu en dan een arm om je heen mist.
Hier 💚 heb je in ieder geval een virtuele knuffel... 💚
Mij valt direct een ding op. De opmerking "wat doe jij de hele dag" is makkelijk negatief te interpreteren en op te antwoorden. En dan ook nog heel makkelijk te koppelen aan de baan-onzekerheid. Maar de vraag kan je ook zien als een opmerking voor een gesprek over snel teveel werken als je thuis bent, oppassen voor RSI of hoe neem je in je eentje pauze. Het oordeel leg je er zelf in. Het kan namelijk ook interesse zijn. "Goh, welke taken heb jij gekregen?" had ook de openingszin van het gesprek kunnen zijn. Deze zin zegt vooral veel over de verzender. De interpretatie is aan jou.
Hoe vaak is het niet dat iemand ontslag neemt, en er dan iemand gezocht wordt informatie over de vacature te kunnen geven. Vaak komt men toch bij de vertrekkende persoon uit. Helemaal nu. De mensen die ik ken die van functie zijn veranderd het afgelopen jaar, hebben allemaal deze vraag gekregen. (Geen heeft deze taak op zich genomen trouwens.) Vaak komt het ook uit onzekerheid van de leidinggevende. Want wat doe jij nu eigen dat wat de bedoeling is, ook allemaal goed gebeurd? Waarom gaat het project altijd fantastisch als jij er bij betrokken bent?
Praat hier wel over, over deze opmerking. Of met de verzender, of met de leidinggevende. Voor 1 negatieve opmerking, of negatief te interpreteren opmerking heb je er volgens mij 3 echte complimenten nodig om dit te neutraliseren (soms wordt ook 5 of 7 genoemd). En na het 'gif' van al die negatieve opmerking uit je vorige periode heb je nog wat meer positieve opmerkingen nodig. Ik heb geleerd dat het niet erg is om dit aan te geven. Dat is voor een leidinggevende alleen maar fijn te weten. Daar kan je dan rekening mee houden. Kwetsbaarheid tonen is vaak juist krachtig!
Heel veel succes met het thuiswerken en in contact te blijven met je werkgever.
Je kent mij niet, maar ik lees al heel wat jaren mee op je blog. Ik wou je gewoon laten weten dat ik het je het zóooo gun om terug iemand speciaal in je leven te hebben. Het is niet gemakkelijk om altijd zelfstandig te moeten zijn. Je niet af en toe eens even kunnen laten ondersteunen door iemand. Ik herken dat zo goed. Maar ik vind je een straffe madam! En zo te zien, ben ik daar niet alleen in. Laat je niet doen door een onnozele opmerking. Je hebt moeten worstelen om je zelfwaarde terug te voelen, houd dat zeker vast. Alsjeblieft? :)
Helemaal eens met Ellen, doe er wat mee.
niet zo aan je zelf twijfelen,je doet het heel goed,en alleen je directe leiding gevende mag je sturing geven.
Ha, lees het stukje van Ellen heel goed, ze slaat de spijker op zijn kop! Deze tijd maakt NOG meer onzeker, zo'n opmerking kán neutraal bedoeld zijn (maar door jou negatief gehoord...). als je durft: vraag extra bevestiging aan de mensen die ertoe doen (je leidinggevende, je directe collega's)! Want werken in je eentje, met weinig feedback, is lastig - starten met werken is zo NOG lastiger! Ik was vandaag weer aangeslagen door iets wat mis ging - ECHT NIET MIJN SCHULD! - maar ik hoorde alweer een paar "jochies" (ruim dertig jaar jonger dan ikke) een paar jaar geleden melden dat ik mijn werk niet deed, er niets van bakte, en dan ook nog eens "bijdehand" deed. Komt u binnen! Ik maak inderdaad wel eens een fout in mijn werk - maar volgens mij niet vaker dan anderen - en vaak maken "instanties" fouten / werken systemen tegen / en daar hebben we dan maar mee te handelen - IK kan niet zorgen dat zo'n instantie zijn werk wel goed doet, zij kunnen dat waarschijnlijk zelf ook niet (óf de betreffende instantie gaat voor hen ineens wel goed zijn best doen, om van hun gez**k af te zijn, dat kan natuurlijk ook...)
Een reactie posten