dinsdag 9 augustus 2022

Reisleed

Eerder begonnen, zodat ik toch nog wat extra werk kan wegwerken. Dat ging heel prima, want alle zeur- en schreeuwcollega's waren er niet, dus ook rustig qua aandachtvragers op mijn werk. Doorwerken vooral dus. 

De excellijst is iets korter, maar groeit vanzelf aan de onderkant weer aan. Viel sommige collega's eindelijk ook op; dat het druk was met nieuwe clienten. 

Tsja...wie de prijzen van energie tegenwoordig kent, die snapt ook wel dat als je inkomen niet zo hoog is, je al op alles hebt bezuinigd, je net niet in aanmerking komt voor de Energietoeslag, je heel heel heel flink moet puzzelen. En soms zijn er gewoon stukjes weg van die puzzel.

Dus deze week elke dag iets vroeger beginnen (pak ik echt wel terug die extra tijd, ben een goede boekhouder) en kijken hoe ver ik kom. Ben verder ook een goede zoeker van kwijtgeraakte zaken. Dus kon een manager helpen aan antwoord op zijn vraag. 

Opvallend vond ik dat een paar collega's uit zichzelf begonnen over het niet gevonden leiderschaps-talent van de nieuwe leidinggevende. En met voorbeelden daarvan kwamen. Dat hij dingen en processen niet snapt, geen tijd neemt (kennelijk) om zich erin te verdiepen en maar al te graag zaken afschuift die toch echt op zijn (daarvoor betaalde) bordje horen. 

Was weer feest toen ik op het station kwam. Want ook de trein die eerder in het NS reisplan als NIET gecancelled stond (als enige die richting op) was bij aankomst op het perron toch uit de vaart. Dus maar weer omrijden, zwaaide nog even naar het oude appartement van mijn dochter en naar de andere oma en toen haasten om de vervolgtrein te ....la maar. Dat haal je niet meer. Toeristenvalkuil. Vol en vol en vol met rolkoffers.

Neem maar het boemeltje. Ook vol. Megavol, staanplaatsen vol en dan nog even doorduwen. En dan altijd van die mensen die toch doen alsof ze slapen met een dikke tas of koffer op de stoel naast ze. Ik ging gewoon naast een man zitten die mijn ex-schoonzoon zou kunnen zijn dus die plek bleef ook heel lang leeg. 

Moest lachen om de opmerking van de conducteur in de al rijdende trein. Dat het alternatief was om een treintje later te nemen. Hallooooo...we zijn er al bijna, we zitten in een rijdende trein, hoezo alternatief? En aangekomen op de plek waar ik overstap op de streekbus, waren ook daar alle treinen richting het westen verder uitgevallen. Kon je via die stad aan het Spaarne beter reizen die kant op. 

Wat een avonturen he...Blij dat ik deze week had besloten om wat zaken uit de diepvries op te eten. Maaltijden die ik ingevroren had. Dus opwarmen en hoppa...Wel goed eten, maar niets koken deze week. 

Nog even nadenken wat ik morgen aandoe al bedacht ik vanochtend dat ik vandaag toch liever krachtig rood droeg. Had ik even nodig als boost. En ademend katoen. En zelf blijven ademen op een normaal ritme. Niet stressen.


Afbeelding van PublicDomainPictures via Pixabay 





4 opmerkingen:

izerina zei

Wat een onderneming tegenwoordig om op je weg te komen

Anoniem zei

Ah een leidinggevende die afschuift...daar bots ik altijd mee omdat ik niet zomaar andermans werk doe. Zo te zien gaat deze ook botsen met zijn werkstijl.
Wat een reisgedoe...hier hebben we de hele maand helemaal geen treinen! Bizar. Tuurlijk snap ik dat bij het maken van een nieuw station er even niks kan rijden, maar drie weken geen trein vind ik beetje raar veel.

Mevrouw W. zei

Alle leidinggevenden zijn anders en wat van de ene absoluut niet mag, moet je van de volgende gewoon weer zelf doen. Ook afschuiven dus.

Wat een gedoe is dat openbaar vervoer! Hier in de dunbevolkte gebieden wordt er steeds verder gesneden in het ov en op sommige trajecten rijdt er helemaal geen bus meer. Blijkbaar is het in de vollere gebieden ook een drama aan het worden, al dan niet door personeelstekort.

Iris Papilio zei

Mijn hemel zeg, wat een gedoe op het werk. Maar goed, bijna vakantie toch?
Dan even alles loslaten, dat moet heerlijk aanvoelen.
En dan het OV... pffff... je moet best wel een stuk reizen hè... Hoop dat een eventuele andere baan dichtbij huis is.