Overgrootmoeder

Mijn moeder vertelde dat mijn dochter langs was geweest met haar dochters. Dus voor mijn dochter naar Oma en voor de kleindochters naar Oude Oma (zo noemde ik mijn overgrootmoeder altijd en mijn dochter zegt dat ook zo tegen haar dochters, zo leuk). Alleen rijdt mijn moeder, als overgrootmoeder nog auto en is nog actief en ze waren dus gezellig ergens Pannenkoeken wezen eten en dat plekje dat roept jeugdherinneringen op.

van: Postcards from NL

Daar fietsen wij vroeger met mijn ouders dan henen een keertje in de zomervakantie en was er een grote speeltuin met zo'n hele hele lange houten glijbaan. Heb nog wel een foto daarvan, dat ik helemaal van boven naar beneden kwam gegleden over die verticale latjes van die glijbaan. Met de benen vooruit. Geweldig zicht op de benen dus. Vond het daardoor nooit een leuke foto.

Was ik een jaar of acht. Waren we eerst door de bossen en heide gefietst (voor mijn kindergevoel uuuuuuuurenlang) en kwamen dan daar uit, op die plek. En kregen een ijsje. Mijn ouders hadden vroeger geen auto, niet eens een rijbewijs, dus wij deden alles met de fiets of lopen. In onze stad gingen we nooit met de bus. Maar ze deden dat altijd wel, die uitstapjes.

Zo leuk te horen hoe mijn dochter (en mijn zoon ook trouwens) graag nog even bij Oma langs gaat en dan dingen samen met haar doen waar ze plezier in heeft. Een ritje met de blitse elektrische auto van de vriendin van mijn zoon, maar ook gewoon de aandacht en tijd voor haar. Of gezellig met haar Pannenkoeken eten dus. Simpel, maar mijn moeder vindt dat nou eenmaal het lekkerst. Ze taalt niet naar ingewikkelder zaken. Je doet haar geen genoegen met lekker uit eten gaan en een driegangen menu. Drinken al helemaal niet. Mijn kinderen hebben nog steeds een goede band met hun Oma. Ze is een veel leukere Oma dan dat ze moeder was vind ik. En dat is ook mooi om te zien. 

Mijn zoon vertelde me onlangs dat dit ook kwam omdat ze er vaak in de zomervakanties waren en Opa en Oma dan altijd uitstapjes verzonnen samen met ze. Naar het oude paardenbejaardenhuis in een dorp op fietsafstand, op hele kleine vouwfietsjes erheen, waarop ze extra hard hun beentjes het werk moest laten doen hahah. Opa die altijd graag een ijsje ergens at. Hij 3 bolletjes, de kleinkinderen 1.  Nu zijn het goede herinneringen. 

Voelde me een beetje vrij van de tijd toen ik in de middag een stukje fietste en wat planten kocht om de boel in de tuin wat fleuriger te maken. En gewoon omdat ik daar zin in had. Wat fijn dat dit gewoon kan.

Heb nog wel actief tijd dit weekend aan werk besteed. Een overzicht gemaakt van de stand van zaken van de zaken waar ik verantwoordelijk voor ben. Want ik vrees dat ik het niet allemaal af ga krijgen voor ik met vakantie ga. Ik vrees nog meer dat mijn leidinggevende nul inzicht heeft hoe de zaken ervoor staan, waar de informatie binnenkomt en hoeveel en omdat hij de laatste weken zo vaak een dagje vrij is of niet op kantoor (solliciteren??) dat ik ook vrees dat er straks geen tijd is voor overdracht van alles. Plus dat ik al van meerdere collega's hetzelfde heb gehoord. Afgeraffelde overdracht op het laatste moment. Dus doe ik het maar zelf. Dan ligt het in ieder geval klaar. En reken de komende week op een heel erg drukke werkweek. Dus moet echt bijtanken het weekend, al zoek ik nog naar de juiste brandstof. Tuintherapie helpt!

Maar ook dat ik zelf precies inzicht hou ik wat er nog allemaal moet. Bloedspoed, minder spoed en dat mag degene overnemen die mij waarneemt. En die is nu ook al weken met vakantie. Ik stroom nu over en juist door dat overzicht te hebben en houden, weet ik waar mijn prioriteiten liggen. En dat geeft rust en minder stress. Want als mijn leidinggevende zich daar (kennelijk) niet druk om maakt, waarom zou ik dat dan doen. 

Oh ja...voor de clienten!