En alweer een volle drukke inwerk-dag, nog een bespreking, ook weer een uur van mijn tijd weg en dan ook nog mijn eigen werk doen-dag gisteren. Heb al diverse malen aangegeven dat ik hierdoor (inwerken en nakijken of het goed is uitgevoerd) niet meer volledig toekom aan mijn eigen werk en als ik aan de nieuwe aangeef dat ik haar iets nieuws ( van mijn werk) wil uitleggen dan geeft ze aan dat ze nu al helemaal vol zit qua agenda. Iemand die wel haar grenzen bewaakt.
Kan snappen dat mijn veel jongere collega's haar traag noemen. De mores hier is dat je eigenlijk direct snel aan de slag gaat. En schone afvinklijstjes hebt. Nu valt er voor haar nog weinig af te vinken, want nog maar een paar zaken zelfstandig gedaan.
En die van mij zijn van belang in verband met de facturering. En daar wordt mijn leidinggevende natuurlijk weer op afgerekend. En het einde van de maand nadert, dus ook weer een belangrijke peiltijd.
Zo direct eerst even mijn nieuwe paspoort en rijbewijs ophalen (afspraak voor gemaakt) en dan ook maar even langs de bank (gelukkig is er nog een filiaal hier!), want ik merk dat ik te gespannen ben om iets rustig uit te zoeken. Heb wat deskundige hulp nodig bij deze overboeking.
Dus op tijd wakker op een vrije dag en dan ook verder nul inspiratie om wat leuks te gaan. Nul!
Hoop dat het in de loop van de ochtend komt.
Eerst maar de verplichte nummertjes afwerken.
Had al vroeg afgesproken, met het idee als het mooi weer wordt kan ik de rest van de dag nog iets doen of langs mijn moeder of zo. Het regende helaas, dus leek wel een werkdag. Regenjas maar weer aan dus.
Mijn paspoort lag klaar. Helaas zat mijn nieuwe rijbewijs vast in de buizenpost. Ja, was wel aangekomen in het gemeentehuis, maar de buis zat verstopt. Dus mijn rijbewijs lag ergens tussen de vierde en eerste verdieping eenzaam te wachten in een buis. Dus gevraagd of ik wilde wachten. Prima; toch geen harde plannen.
Maar een bekertje koffie genomen. Aha...kijk; hetzelfde merk als op mijn werkplek. Wel afwasbare bekers voor bezoek.
Het duurde nog 3 kwartier en toen zag ik een ambtenaar met mijn roze brevet dit bij mijn contactpersoon afgeven. Hij moest eerst nog de huidige cliënten helpen en daarna mocht mijn rijbewijs, na ik dit gecontroleerd had, ook mee. Weer tien jaar ervan af. Hoezee.
Jammer dat op beide documenten een kleurenpasfoto moet worden aangeleverd, maar op beide een zwartwit afdruk staat.
Toen met de bus naar de bank in het centrum. Nou ja, nog even een stuk lopen, want niet bij de bushaltes. En ook daar liep het anders dan mijn planning. Ook dit bankfiliaal bestaat niet meer.
Sukkel. Had dat nou beter uitgezocht. Enfin. Weer een extra loopje en dat is ook niet verkeerd.
Kreeg nog nul inspiratie. Keek wel in een kledingzaak, maar spontaan iets kopen doe ik vrijwel nooit. Eerst nadenken of het me staat, of het bij de rest van mijn kleding past (kan ik het combineren) en of de kwaliteit goed is.
Wel een kop koffie ergens gedronken. Gooide spontaan mijn glas water over de tafel. Ook fijn. En toen naar huis. Beetje leeg gevoel.
Dan eerst nog maar wat 'nuttige' zaken afhandelen. Afspraak maken voor controle verwarmingssysteem, administratie bijgewerkt, nog maar een keer kijken of ik online hulp kan inroepen bij de bank.
Uiteindelijk lukte de bankoverschrijving gewoon normaal. Zonder hulp. Logisch nadenken. En alles rustig en secuur uitvoeren. En ja, er stond nog steeds dat ik nog maar één poging over had en dan zou mijn pas blokkeren, maar gewoon via de site ingelogd en niet via de app en toen ging het soepeltjes. Denk echt dat voor mijn stresshoofd dit iets teveel was verleden week.
Maar ook afgestreept.
Kijk naar wat er allemaal goed loopt!
Zelfs geen verstopte buizen meer!
5 opmerkingen:
En toch weer een paar belangrijke zaken af kunnen handelen. Frustrerend dat het zoveel energie en tijd heeft gekost, maar het is gelukt!
Ik wens een goede dag toe.
Goed dat het allemaal toch gelukt is, ook met de overschrijving.
Ik moet eerlijk bekennen dat je het wel hilarisch beschrijft, in ieder geval dat stukje over de buizenpost, ik zit er in ieder geval bij te grijnzen.
Maar dat jij en je hoofd dit helemaal niet fijn vinden en dat je overloopt is wel heel duidelijk.
Veel sterkte nog weer deze 2 werkdagen.
Marina
'Nul inspiratie om wat leuks te gaan doen'. Ik denk dat je het andersom moet zien. Je krijgt juist inspiratie door wat leuks te gaan doen!
Ik probeer te accepteren dat ik niet slimmer word (eufemisme!!!!) Van ziek zijn, van teveel aan mijn hoofd hebben. Dus meer hulp nodig bij computervastlopers, bij bankdingen, mijn belastingaangifte uitgesteld tot betere tijden. Dat wens ik jou ook toe - het komt wel weer!!
Knap vind ik het van je dat je ziet dat de stagiaire wél haar grenzen bewaakt en niet meer doet dan dat ze aankan. Het zou voor de hand liggen dat je je ergernis op haar richt 'omdat ze zo traag is'.
De werkelijkheid is dat veel stagiaires onbetaald of heel slecht betaald werken, Was deze week nog in het nieuws. Mijn zoon heeft tijdens zijn verkorte deeltijdpabo 3 jaar lang onbetaald stage gelopen terwijl hij wel werd geacht met weinig of geen begeleiding meteen vol inzetbaar voor de klas te staan. Het stomste wat je dan kan doen is jezelf over de kop werken.
Dus dat inzien vind ik super van je! Maar ok, dat lost het niet op natuurlijk:-(
Groet, Ine
Een reactie posten