Schoon schip maken

Een bloglezer gaf me deze inspiratie. Dat je soms schoon schip moet maken.

Schoon schip makenWAT IS DE DEFINITIE & BETEKENIS

    

Schoon schip maken is een spreekwoord en betekent het verleden achterlaten of vergeten. Dit spreekwoord houdt in dat alle rommel uit het verleden wordt opgeruimd, zodat er een nieuw begin kan worden gemaakt.

Het spreekwoord schoon schip maken is ontstaan in de scheepvaart. Als men een schip moet schoonmaken, boent men alle activiteiten uit het verleden weg: de sporen van het laden en lossen. Wanneer men het na een ruzie met elkaar uitpraat en het verleden laat rusten, poetst zij ook alle problemen weg. Het verleden vervaagt. Hierbij kan ook gedacht worden aan het afbetalen van schulden, waarna er weer een nieuwe start kan worden gemaakt. "Hij maakte schoon schip door zijn schulden af te betalen." Er zijn meer spreekwoorden die met het woord schip te maken hebben, zoals 'schepen achter zich verbranden' en 'het schip ingaan'.

En zo is het. Altijd hetzelfde doen en op een ander resultaat hopen is de Definitie van Waanzin volgens Einstein tenslotte.

Dus wil ik 'andere' resultaten, op welk vlak dan ook, dan zal ik iets anders moeten doen dan nu. Of in mijn geval, want ik heb een pesthekel aan het werkwoord 'moeten' - willen. Of gewoon het werkwoord moeten weglaten. Ik doe het.

Dus eerst maar eens wat huishoudelijks; uit mijn linnenkast wat dingen in de zak van Max doen/gedaan, die ik al jaren 'bewaar' in de kast, maar nooit meer gebruik of ga gebruiken. Geef weg aan iemand die er wel wat mee doet of kan.

Ga op die manier nog maar weer eens je hele huis door. Dat hoeft niet morgen af. Ook niet volgende week. Maar doe het wel. Babysteps, maar wel in beweging blijven. Verminderen van bezit om - mocht ik naar een andere woning willen - verhuizen en schoonhouden van alles makkelijker te maken. Ik merkte dat ik een tijd terug hiermee was gestopt en dit weekend een logeerbed en beddengoed aan mijn dochter gegeven en direct weer een legere plek. Dat voelt heerlijk luchtig.

Ook moet ik na de vakantie van mijn kinderen ze maar weer eens erop wijzen dat hier nog kamers vol staan met hun troep (verhuisdozen met inhoud die hier al jaren oningekeken staan - ik zou zeggen; naar de kringloop). Staat er ook nog een bankje wat ik samen met zoon heb gemaakt, maar ex van zoon wilde dat toch niet meer hebben, dus hoppa in de Moederopslag. Nee...niet meer doen dus. Ik ga er niet op zitten, zoonlief heeft een ander bankje. Laat hem dit maar oplossen. En opruimen.

Ook keek ik dit weekend naar een filmpje van een stevige vrouw (qua postuur, maar ik schat zo maar in ook qua karakter) die aan yoga doet. Ik kan op zijn minst gaan voelen of dit bij mij past. Want wat ik anders moet wil gaan doen is dat ik een soepeler bewegend lijf wil. Meer kunnen bukken en door de knieen gaan. Letterlijk alleen.

Dus oefenen. Bewust tijd nemen om oefeningen te doen. Ook in het kader van beter voor mijzelf zorgen.

Kijk ook beter naar het verbeteren/veranderen van mijn zelfbeeld. Om Vlasje te citeren, denk vaker in termen van: "is dat zo?". En wat een andere blogster me ooit zei: "Zeg elke dag tegen je spiegelbeeld: Ik hou van jou."

De boosheid die ik heb naar sommige aspecten van mijn opvoeding,  daarmee wil ik uitkomen in het land dat vergiffenis heet. Om ook hier schoon schip te maken. Omdat boosheid me niet zoveel brengt, behalve negatieve energie.

Ik bewonder mijn zoon dat hij de moed heeft kunnen opbrengen met zijn vader te spreken over levenszaken. Ik bewonder mijn dochter dat ze dit een paar jaar terug al deed. Niet dat dit betekent dat hun vader nu zijn gedrag heeft veranderd, maar wel dat hij niet kan zeggen dat hij het niet wist. En vooral omdat hij nog een tweede leg heeft.

Ook beter kijken naar vriendschappen of familiebanden. Passen die nog wel in mijn leven. Voegen ze nog wat toe of word ik er alleen nog maar onrustiger door. En wat voeg ik toe. Doe ik wel genoeg mijn best.

Mind, Body & Soul als het ware in een schoon schip.

Het Oranje Vrouwen voetbal team is Europees Kampioen geworden, ik serveerde een Oranje Tompouce aan mijn dochter en schoonzoon en een heerlijke maaltijd. Kleindochter tijgert de kamer door. Nog even en ze ontdekt dat de kracht in haar benen ook betekent dat ze kan staan. Nu neemt ze nog de boezem als opstapje. Zeg maar opstap!

Dan merk ik dat ik stromen energie door haar krijg. Door te zien dat ze heerlijk onbevangen is. Maar ook dat ze geliefd is. Door Oma's, Opa's, tantes, omen, neven nichten.

Het glittervestje wat ik had gebreid vonden ze heel schattig, alleen kan ik nog steeds niet inschatten hoe groot/klein het moet zijn.  Heb het zonder patroon gebreid, gewoon denkend aan hoe het zou moeten worden. Haar vader zei al dat ze dit in de winter misschien wel aankon. Wel blij dat het in de smaak viel. En oh wat ben ik op dat vlak nog veel te afhankelijk van goedkeuring. Uhm; ik denk niet alleen op dat vlak.

Is het vanavond ook nog Volle Maan en een maansverduistering. Joehoe; alles wijst erop dat het een goede tijd is om uit te varen. Op dat schone schip.